Barcelona speelt weer eens een tegenstander van de mat

En toch kan ik mezelf er om een of andere reden niet toe brengen de Catalanen te steunen.

Ik weet niet waarom. Het is werkelijk een fan-tas-tisch team. Wat zeg ik, het is zelfs het beste team ooit. Het is beter dan het Ajax van de jaren 90 en ten tijde van Cruijff, en beter dan het Barcelona van de begin jaren negentig van de vorige eeuw. Dit team bestaat niet alleen uit fantastische spelers, maar ze zijn ook nog eens ongelooflijk op elkaar ingespeeld. Om het nog erger te maken voor tegenstanders zijn het geen van allen egoisten; ze gunnen iedereen een doelpunt.

Daar moet je respect voor kunnen opbrengen als voetbalfan. Dat moet je kunnen waarderen. Doe je dat niet, dan ben je eigenlijk geen knip voor de voetbal waard en kun je je beter bezighouden met andere sporten.

En toch.

Ik weet niet waarom, maar ik kan dit team niet steunen. Misschien zijn het de kleine dingen: ze laten zich zo gemakkelijk en vooral opzichtig vallen; ze acteren dat het een lieve lust is, terwijl ze dat soort trucs helemaal niet nodig hebben; ze komen niet alleen over alsof ze barsten van het zelfvertrouwen, maar zelfs van de arrogantie.

Nou hoeft arrogantie niet verkeerd te zijn, maar je kan het ook overdrijven. En dat doet Barca mijn inziens een beetje. Het zijn allemaal spelers van het type Iniesta; u weet wel, de Spanjaard die voor de finale van het WK vorig jaar al wist te melden dat zijn land de titel verdiende. Blijkbaar had Nederland er geen recht op. Waarom is iedereen een raadsel; Nederland had al jaren geen wedstrijd verloren, maar toch, zo dacht Iniesta erover. Of zijn team wint, of de titel (wat voor titel dan ook) gaat onterecht naar een ander team.

Zo gaat Barca er ook mee om. De spelers, de trainer, zijn assistenten, allemaal zijn ze ervan overtuigd dat Barcelona alle prijzen 'verdient' en dat de rest van de voetbalwereld er feitelijk niet echt toe doet.