CDA en compassie: de machtsgreep van links
De islamitische Tariq Ramadan en de linkse Job Cohen hebben het concept compassie al omarmd. Vormt het straks echt de leidraad voor het CDA?
De door Jacobine Geel geïntroduceerde term 'compassie' ligt in de aanloop naar het CDA-congres flink onder vuur. Volgens een groep CDA'ers betekent compassie niets meer dan medelijden en roept de term bij velen vooral linkse beelden op. In een vertrouwelijke brief die naar DDS uitlekte schrijven zij: 'Moet de partij zich dan afkeren van de welgestelden, van de sterken, van de mensen bij wie solidariteit maar mooi vandaan moet komen? En ook van de normale werkende Nederlander?'
De analyse dat men vooral aan links denkt bij het horen van de term 'compassie' blijkt juist te zijn. Want het begrip is in Nederland geïntroduceerd door niemand minder dan, jawel, de architect van het centrumlinkse kabinet-Balkenende IV Herman Wijffels, PvdA'er Job Cohen en islamoloog Tariq Ramadan. Ze ondersteunen namelijk alledrie het Handvest voor Compassie (h/t Krolll). Wacht, Herman Wijffels, Job Cohen en Tariq Ramadan? Wat valt er dan te lezen in dat handvest?
Het is van wezenlijk belang dat wij compassie in onze gepolariseerde wereld maken tot een duidelijke, lichtende en dynamische kracht. Indien compassie is geworteld in principiële vastbeslotenheid om uit te stijgen boven egoïsme, kan zij politieke, dogmatische en religieuze grenzen slechten. Als product van onze wezenlijke afhankelijkheid van elkaar, speelt compassie een fundamentele rol binnen menselijke relaties en bij een volwaardig mensdom. Compassie voert naar verlichting en is onmisbaar voor het realiseren van een eerlijke economie en een harmonieuze wereldgemeenschap die in vrede leeft met elkaar.
Naar aanleiding van dit manifest zei Cohen in 2009: 'Wat telt is wat iemand doet, niet wat hij is.' Cohen is naar eigen zeggen barmhartig 'door te handelen naar hoe ik zelf ook benaderd wil worden: met tolerantie, matiging en dialoog.' Het is dus een term die van harte wordt toegejuicht door de PvdA.
Nu wordt het plotseling pijnlijk duidelijk waarom niet-linkse CDA'ers zich zo'n zorgen maken over de hertalingsmissie van Geel. Hartstikke mooi, dat compassie, maar dan wel tussen mensen onderling en niet vanuit de overheid naar de burgers toe. Daar zit een groot verschil. Waarom wil Geel dan toch zo graag dat het CDA 'compassie' als grondtoon gaat gebruiken? Waarom moet 'compassie' in concrete beleidsmaatregelen doorklinken? Wordt Geel, die toegeeft zelf niet op het CDA te stemmen, op de achtergrond soms beïnvloed door tegenstanders van het kabinet-Rutte (lees: de Lubbers-clan)?
Kortom, buigt het CDA straks naar links? Aanstaande zaterdag wordt de dag van de waarheid voor de christendemocraten.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten