Christenen4Sharia

Ik provoceerde doelbewust en was benieuwd naar de reacties. De radicale christenen stelden niet teleur, of eigenlijk juist wel. Er was geen intellectuele verdediging van religieuze privileges en zelfs in het stuk dat mij van repliek moest dienen, viel er niet één argument te ontdekken ter verdediging van de weigerambtenaar.

De vier constateringen die ik heb gedaan naar aanleiding van de hysterische reacties heb ik voor de lezer hieronder opgesteld.

1 Er is veel haat jegens D66 in rechtse kringen, vergelijkbaar met haat voor de PVV onder links

2 Er is veel angst voor de Islam en sharia-wetgeving in Nederland.

3 Er zijn veel mensen die denken dat christenen recht hebben op privileges in Nederland

4 Het afschaffen van christelijke privileges wordt gezien als een zwaktebod en gunst aan moslims.

Ik ben zelf geen D66'er en voel me dan ook geenszins geroepen deze partij te verdedigen, en zeker niet voor haar beleid in Europa en andere niet relevante zaken. De constateringen twee, drie en vier vormen een geheel van een denkkader dat stelt: Christendom=goed en Islam=kwaad.

De verdedigers van deze visie presenteren ons een vals alternatief, ze doen alsof er geen andere smaken zijn. Ze geven het valse beeld dat wanneer het christendom minder sterk is, de Islam sterker wordt en vice versa. De conclusie van velen die zich gedwongen voelen te kiezen, is dat we met het christendom weten waar we aan toe zijn en dus kiezen ze voor de status-quo. Het zorgwekkende is dat deze overtuiging wordt gedeeld door veel Nederlanders die niet christelijk zijn. Zij voelen zich als een kat in het nauw onder de druk van de Islam en ze accepteren de demoon die ze reeds kennen. We kunnen het een knap staaltje christelijke retoriek noemen of een enorm falen van mensen hun vermogen om rationeel te denken.  

Als je angst hebt voor islamisering en als je tegen de islam bent als onderdeel van ons politiek bestuur, is er maar één positie die ons een kans op overleven biedt! Deze optie is een seculiere overheid gebaseerd op een wetgeving die geen privileges verschaft op basis van religie of levensbeschouwing. Zij die pleiten voor speciale behandeling van christenen zetten de deur wagenwijd open naar speciale behandeling van moslims. De radicale islamieten die de wetgeving willen beïnvloeden in hun voordeel, kunnen zich geen betere partner (in crime) wensen dan de radicale christenen. Ze kunnen samen optrekken tegen abortus, euthanasie, stamcel-onderzoek, rituele slacht, besnijdenissen, weerstand tegen het homohuwelijk, de mate van religiositeit in ons onderwijs en de lijst gaat maar door. Het is al kwalijk genoeg dat christenen onbewust het pad voor sharia-wetgeving in Nederland plaveien, de beschuldigingen aan het adres van de seculieren is  aanmatigend. Zijn wij het die de Nederlandse cultuur verkwanselen? Zijn wij het die geen defensie bieden tegen radicale Islam? Ik zal het nog scherper formuleren: Wij seculieren zijn Neerland's laatste hoop in de strijd tegen religieuze dominantie, afkomstig van welke religie dan ook. 

Het is typerend voor Christenen om met de vinger naar een ander te wijzen en met geen vinger naar zichzelf. Hoe moet een rechter moslims speciale rechten ontzeggen als er ontelbare voorbeelden zijn van christenen die er bij wet mee wegkomen? En welke oplossing bieden de christenen voor dit praktische juridische probleem? U raadt het al..speciale wetgeving voor christenen (en joden) en uitsluiting van deze privileges voor moslims. Dit is een van de vele redenen waarom alle vrijheidsgezinde mensen dolblij mogen zijn met het feit dat christelijke politiek in Nederland dood is.

Geen enkele andere religieuze groepering heeft 21 zetels in de kamer en geen enkele andere groep weet zoveel te klagen over het onrecht dat ze wordt aangedaan als er een eind komt aan hun privileges. De introductie van de term ''christenpesten'' is lachwekkend en zorgwekkend. Als het beëindigen van speciale behandeling voor christenen neerkomt op ''christenpesten'', is de acceptatie van deze speciale behandeling dus ''seculierenpesten''? Dit zijn diezelfde christenen die met droge ogen moslims bekritiseren op hun ''calimero'' gedrag en slachtofferrol.

Christenen staan nu voor de keuze: Of ze accepteren de nieuwe seculiere orde en koesteren hun religie buiten de politiek, in vrijheid. Of ze slaan de handen ineen met de radicale moslims in hun strijd tegen de scheiding tussen kerk en staat.

Als christenen beschaafd zijn, accepteren ze het einde van hun invloed op de wetgeving en is dit land beter bestand tegen de door hen en door ons zo gevreesde sharia. De eerste golf van secularisering was nodig om dit land tegen het christendom te beschermen. Deze golf heeft als doel om Nederland te redden van hen die onze wetgeving willen corrumperen uit christelijke en islamitische hoek.

De toekomst van ons land staat niet vast, is niet hopeloos en die vrije maatschappij waarin christenen, seculieren en moslims kunnen samenleven is mogelijk. Christelijke zelfreflectie zal dat proces enkel bespoedigen.