In een indrukwekkend filmpje legt dichter, schrijver, reclameman, columnist, en sociale media-influencer Jan Bennink uit dat én waarom hij Thierry Baudet en dus Forum voor Democratie steunt. Ja, ook nu er wéér een afsplitsing is geweest. Welnu, zegt Bennink, dat boeit hem eigenlijk niet. Wat hem wel boeit? De moed die Baudet steeds weer ten toon spreidt. Hij verdedigt het vrije woord, de vrije gedachte. Hij wil vrij zijn. Hij durft ánders te zijn. Dat verdient geen boegeroep, maar steun.
"Ooit schreef ik een tegeltje," aldus de man die online ook wel bekendstaat als Superjan. ";Keurige helden bestaan niet.' Het was gebaseerd op majoor Marco Kroon, een voor Nederland zo schaarse oorlogsheld van wie wij ondanks zijn met bloed en ingewanden verdiende sporen op hoge toon eisten dat hij zich, terug van de jachtvelden, als een droog marinekaakje zou gedragen. Een oorlogsheld gevallen. Niet door een scherpschuttersschot, maar door een plasje in de gracht."
"Alleen in Nederland kan dat," gaat Bennink verder. "De Hollandse oorlogspolder is van oudsher een moerasdelta. En de geleedpotige en weekdierbewoners van onze modderplas hebben nu eenmaal een genetisch bepaalde afgunstige bloedhekel aan excellentie. Aan zij die boven het maaiveld uitsteken."
"Altijd zullen de swamp dwellers uitblinkers naar hun eigen niveau willen terugzuigen, onredelijke redelijkheid van hen verwachten, op hoge toon eisen dat ze zich gedragen. Desnoods ze verraden, en als dat niet meer werkt hun kop eraf hakken. Eigen schuld. Zie de gebroeders De Witt, Van Oldenbarnevelt, Fortuyn, Van Gogh."
"In dat licht zie ik ook het koningsdrama dat zich van de week ontspinde rond Thierry Baudet. Het briljante kind dat steeds opnieuw laat zien dat de keizer geen kleren aan heeft, ook al krijst die keizer als een big, dreigen zijn herauten zijn excommunicatie, en pogen de soldaten hem het hoofd af te slaan. Thierry blijft trouw aan zijn filosofie en overtuiging, zelfs als de Fairbairn-Sykes dolk wederom uit eigen gelederen komt van mensen waarvan je meer zou verwachten."
"Thierry laat zich de mond niet snoeren," legt Bennink uit, "en weigert zich te gedragen volgens de geldende conventies die nu eenmaal zo zijn afgesproken. Thierry Baudet is wakker in een vreemde wereld. Een vrijdenkende ridder zonder vrees of blaam in een laagland vol laag klootjesvolk, verraders en strontvolk. Rancuneus volk. Gemakzuchtig, lomp en bang voor alles. Thierry is die opstandige squadronleader die," aldus Superjan, "nietsontziend" de vijand aanvliegt."
"Zijn politiek lenige filosofie, zijn actieve vrijdenken, zijn rücksichtslos uiten. Het vereist moed en uithoudingsvermogen die zeer weinigen is gegeven, en wat hem dus zéér wordt misgund. Weinigen in Nederland hebben de kracht en de mogelijkheid om uit de frames te stappen en onder zware beschietingen het modderige niemandsland tussen de loopgraven te betreden. Niet hier, niet in het land van de platgetreden compromissen waar een vergelijking met de Tweede Wereldoorlog na een jaar vol avondklokken, Covidkampen zoals in Duitsland en in Canada, en knuffelverboden, nog steeds taboe is. Terwijl de Covidtirannie op vele gebieden zwaarder op het grootste deel van de bevolking drukt dan toen. En een vergelijking, in tegenstelling tot een gelijkstelling, wat mij betreft meer dan gerechtvaardigd is."
En Bennink was nog niet klaar. Want ook heeft zijn buik vol van de hypocrisie waarmee Baudet zich steeds weer geconfronteerd weet. "Mensen in Nederland zijn nu eenmaal slappe, snel gekwetste, gedweeë volgers die liever kiezen voor het milde verraad: de menthol sigaret, het comfortabele concentratiekamp met Netflix vanuit de sta-op-stoel, McDonalds thuisbezorgservice en een gesceneerde dood. We zwijgen en conformeren liever in het zicht van de tirannie."
"Ik niet" aldus Bennink. "Ik kies voor de vrijheid, de vrijheid van denken, van de heftige polemiek, van het oneens zijn. Ik geloof, behalve in God, vooral in het vrije woord, ook al is het vogelvrijhoord. Ik voel me juist steeds meer thuis bij de partij van Thierry Baudet, onder dit schalkse leiderschap. Al zou hij de enige zijn die over zou blijven."
"Het is nu eenmaal, zo is van de week duidelijk geworden, niet iedereen gegeven een commando van het vrije woord te zijn, ook al heb je die fel begeerde groene baret."