Niets is meer

Soms schuilt er meer gevoel in afwezigheid dan in concrete aanwezigheid. Dat geldt zeker voor het werk van Albrecht Schnider, nog tot 25 mei te zien in Galerie Akinci in Amsterdam.

Bedrieglijk simpel, bijna leeg, lijkt het werk van de in Zwitserland geboren en thans in Berlijn verblijvende schilder Schnider (1958) op het eerste gezicht. Eenvoudige, meerkantige vlakken, die elkaar op punten nipt raken. Lijnen die de contouren van een gezicht schetsen, dat verder inhoudsloos blijft – als waren het schetsen, pogingen tot een werk. Lichtere lijnen verdelen de ruimte in vlakken, vertellen van het proces dat heeft geleid, of nog zal leiden, tot wat een portret moet zijn. Maar de leegte overheerst, de kenmerken van een gezicht ontbreken – en toch schuilt er kracht en gevoel in die bedrieglijk eenvoudige lijnen. Het is de beweging in een vloeiende hals- of kaaklijn, met tederheid op het papier gezet, met de wetenschap van de kwetsbaarheid en schoonheid van die hals en het gezicht, dat zich naar de kijker richt zonder te zien en zonder uit te leggen.

Een wand van de galerie is gevuld met de abstracte vlakken van Schnider – bijeengebracht in een sprekende opstelling. Het zijn relatief kleine werken, en bestaan veelal uit twee gekleurde, meerhoekige vlakken, die elkaar net of net niet raken. Ook hier schuilt de kracht in de soberheid, en in de ruimte voor interpretatie die wordt gelaten. Met verbeelding kan er een mens in worden gezien, of een deel van een landschap. Of je ziet wat er is – de twee zorgvuldig ingevulde vlakken, die met elkaar verbonden zijn door hun eenvoudige aanwezigheid in eenzelfde omkaderde ruimte. Een vanzelfsprekende en tegelijkertijd willekeurige verbondenheid. Twee vlakken die met elkaar een esthetische ervaring opleveren, door de combinatie van kleuren en symmetrische lijnen. Een soort tot de essentie teruggebrachte conventie van schoonheid, waar je zelf nog van alles in kunt stoppen. Of niet.

Volgens de uitleg van de galerie speelt het werk met ‘ons gevoel van perceptie’ wat leidt tot de vraag of we kijken naar ‘verspreide delen van een gefragmenteerd geheel, of naar de lagen en leegtes van een driemensionaal, schilderachtig raam’. Kijkend naar het werk van Schnider zien we dat ze ons herinnereren aan ‘dingen die achter ons liggen; ze wijzen naar de leegte en geven een voorproefje van iets nieuws.’

Albrecht Schnider – Beyond the Lines, is nog te zien tot en met 25 mei. In Galerie Akinci, Lijnbaansgracht 317, Amsterdam. Open dinsdag tot en met zaterdag van 13 tot 18 uur.