Nog even over Reynders' 'zachte dwang'

Reynders dacht waarschijnlijk wat handige politiek voor de bühne te spelen: erkennen dat het noodfonds door de strot van belastingbetalend Europa wordt gedrukt, valt natuurlijk slecht. Daarom voegde de goede man eraan toe dat hij ook invsteerders, banken en pensioenfondsen er met de haren bij wilde slepen. Met andere woorden, niet alleen belastingbetalers zouden de pijn van een tweede Griekse miljardenleninggratificatie voelen, ook het nare grootkapitaal ontsnapt niet aan de lange arm van Brussel.

Reynders vergeet dat Europa (nog) geen superstaat is met almacht waar God u tegen zegt. De EU heeft de macht niet om bedrijven te dwingen mee te doen met het spelletje 'miljardenverbranden'. Reynders kán de privésector helemaal niet dwingen om mee te doen. Bovendien, als de EU en het IMF de private partijen dan toch pijn willen laten voelen. moeten ze stoppen met belastinggeld over de Griekse schutting scheppen en zo een haircut onvermijdelijk maken. Dan bloeden onverstandige investeerders en banken ook.

Maar waarom makkelijk doen, als het ook moeilijk kan? Reynders en de eurocraten maken een Grieks default of haircut elke dag een stukje duurder voor de Europese belastingbetaler. Hoe meer geld ze de Grieken toestoppen, hoe meer wij uiteindelijk verliezen - en ondertussen trekken private partijen steeds meer kapitaal terug uit Griekenland. Als Reynders zijn zin krijgt is 'De Griekse Schuldenberg' straks volledig gefinancierd door de Europese belastingbetalers en van de privésector ontbreekt dan elk spoor.

Solidariteit moet je doen!