Wilde Zwijnen heeft te veel succes

Het restaurant houdt het midden tussen een brasserie met New Yorkse invloeden (houten tafels, bakstenen muur, open keuken) en wat tegenwoordig wel een 'kwaliteitsrestaurant' genoemd wordt (eten dat niet tevreden is met zijn vmbo-diploma). Het publiek is op vergelijkbare wijze een mengeling tussen dertigers en veertigers op zoek naar een goede hap, en verveeld kijkende hipster twentysomethings.

Ik had er goede verhalen over gehoord. Twee stoere jongens en een stoere meid (zoals een EO-presentator de eigenaars zou beschrijven) hadden een restaurant gestart dat terug naar de basis ging. Uitstekende streekproducten, simpel maar met liefde bereid. Vooral de sauzen werden van harte aanbevolen.

Toen ik op een zaterdag de bomvolle tent binnenliep was ik niet teleurgesteld. Met de plezierige drukte die je van een brasserie verwacht, zoemden de bediendes rond. Vrolijk gelach alom. De chef zelf leidde ons naar de tafel, waarop met bordkrijt de reseveringsnaam gekalkt was - een tip die ik zal onthouden voor als ik dat huiskamerrestaurant voor 20 open in de vroege dagen van mijn pensioen. Ook de kaart stelde niet teleur. Mooie, bedrieglijk eenvoudige ideeën als Noordzee vissoep met ansjovisboter (€9,00), lamsbout van de houtskoolgrill (€22,50) en vis uit Urk (dagprijs). Kortom, in voor een goede avond.

Ik zal het maar meteen zeggen. Dit restaurant heeft te veel succes en dat doet afbreuk aan de kwaliteit. Het begon met de uitnodiging om een aperitief te drinken van (naar me bijstaat) prosecco met een framboos erin. Op zichzelf niets mis mee, maar ook iets wat je kan verwachten als je verwelkomd wordt op een cruiseschip, niet 'puur' of 'eerlijk', een allemansvriend.

Ook, en belangrijker, het eten stelde teleur. Het voorgerecht was goed, een tuinbonenravioli in een goede mousselinesaus met dubbelgedopte* tuinbonen (€9,50), maar de pasta zelf was te hard. Het hoofdgerecht was ronduit slecht. Op papier klonk het heel wat: Gebakken tarbotfilet met inktvis, groene asperges, lamsoren, rode ui, Opperdoezer Ronde en tomatenbouillon (€21,50). Vooral het idee van tarbot, die koning van de zee, deed mijn mond wateren. In de praktijk was het echter een smakeloos stukje gebakken (waarom?) vis, dat verdwaald was in een paarse modderigsmakende bouillon waar stukjes even smakeloze gelatineuze inktvis in ronddobberden. Zelden heb ik moeite om een gerecht op te eten, maar dit was zo'n geval. Als we hieraan toevoegen een aanbevolen lauwige mainstream wijn (Pinot Grigio van Zenato's) en een wat onverschillig kaasplankje (€11,50), was dit al met al niet de €70,- p.p. (inclusief fooi) waard.

Het concept is uitstekend. Het probleem is naar ik vermoed de uitvoering; te veel couverts om de kwaliteit te handhaven. Voor nu, kom eens met de lunch of op een doordeweekse avond, als het wat minder druk is. Ik zal het zeker doen, in de hoop dat ze zich herpakken.

* D.w.z. dat het grijze velletje na het koken verwijderd is, zodat je de felgroene boon overhoudt; een klusje, maar erg de moeite waard.

Wilde Zwijnen
Javaplein 23 hs
www.wildezwijnen.com
020-4633043
vrij t/m zondag 12.00 - 16.00 uur
dagelijks 18.00 - 22.15 uur