Wilders' speech betekent politieke aardverschuiving

De toespraak die Geert Wilders gisteren in New York hield, was buitengewoon gematigd van toon. Vrijwel iedere vrijheidslievende of islam-kritische persoon had hem uit kunnen spreken. De toon is gematigder dan we van de PVV-leider gewend zijn, waardoor de inhoud beter uit de verf kwam. Daarmee lijkt de speech een kentering in Wilders' politieke stijl en een potentiële aardverschuiving in de Nederlandse politiek.

Wilders lijkt het inmiddels sleetse islam-bashen verlaten te hebben voor een wat genuanceerdere positie. In de huidige coalitie-onderhandelingen is dit, zoals CDA-senator Hans Hillen terecht deed, te interpreteren als een uitgestoken hand. Wilders laat zien verantwoordelijkheid te willen nemen in ruil voor regeringsmacht. Bovendien zal de gematigder toon de PVV salonfähig zal maken. Als de partij zich meer zal bezighouden met de inhoud en zichzelf niet langer overschreeuwt, kan de PVV de volgende volkspartij worden.

En dat impliceert een potentiële aardverschuiving in het Nederlandse politieke landschap. Partijen kunnen hun geaffecteerde verontwaardiging over Wilders' standpunten niet langer inzetten als argument voor de uitsluiting van zijn partij. Wie kan er immers verontwaardigd zijn over inhoudelijke islamkritiek zonder politieke zelfmoord te plegen? Dit betekent het einde van politieke leiders die parasiteren op Wilders' succes. Alexander Pechtold kan een nieuwe baan gaan zoeken en Femke Halsema moet maar eens overwegen wat Fortuyn bedoelde met de uitspraak die hij Wouke van Scherrenburg toebeet. Links moet met een nieuw Groot Verhaal op de proppen komen, wil het het rechtse tij keren. Voorlopig lijkt daarvan geen sprake.