Windenergie

Op vrijdag 14
september jl. , even voor 10.00 uur hebben de 3 500 Britse windturbines alle
records gebroken. Weliswaar zeer kort, maar toch, leverden de turbines iets
meer dan 4 Gigawatt (GW) elektriciteit aan het Britse elektriciteitsnet. Drie
uur later hebben 23 000 windturbines en miljoenen zonnepanelen samen een
ongehoord aantal van 31 GW in Duitsland aan het nationale elektriciteitsnet
geleverd. Maar de reacties in de beide landen stonden in sterk contrast met
elkaar.

In Engeland werd
de loftrompet gestoken door Maria McCaffery, de Chief executive officer van
‘RenewableUK’. Zij kraaide opgetogen of misschien wel opgelucht, dat ‘dit
record toont dat windenergie een betrouwbare energiebron is, die toevoer
garandeert aan een steeds groter aantal huishoudens’. Ze zegt verder: ‘Deze  omvangrijke en kosteloze (!!)
elektriciteitsbron zal bijdragen aan het terugdringen van de kosten waardoor de
elektriciteitsrekeningen omlaag kunnen’. In Engeland worden enorme bedragen aan
subsidie betaald voor de windturbines en de elektriciteitsrekeningen zijn ook
daar zeer hoog. Hoezo kosteloos?!

Maar in Duitsland
ontving men het nieuws met ontstemming. De redenen gelden ook voor Nederland en
vragen onze aandacht. Duitsland is ons vele stappen voor op het duurzame
energiebeleid. Maar, de problemen die het land ontmoet zijn om die reden groot
nieuws. In feite is Duitsland in de zelfde val van de duurzame windenergie
getrapt als onze politici. Zoals alle enthousiastelingen betogen en lobbyen, wordt
duurzame energie verkocht als ‘kosteloze, schone en duurzame elektriciteit’. Aan
velen in het circuit van enthousiastelingen biedt duurzame energie een stevige
boterham van belastingcenten. Hun lobby staat daarmee natuurlijk in verhouding.
Men vergeet de fatale gevolgen als de benodigde wind of zonneschijn ontbreekt
of wanneer deze constant variëren. Over de kosten valt ook nog het een en ander
te zeggen. De politici zijn bij de neus genomen door de windindustrie, die
consequent het nut van windturbines overschatten door alleen te spreken over
hun enorme capaciteit. In Nederland ligt de werkelijke capaciteit van duurzame
energie circa 80% lager dan de opgegeven capaciteit, in Engeland is dat rond de
25% en Duitsland moet het doen met een schamele 17%.

Hoe meer een land
afhankelijk is van ‘duurzame energie’, hoe prominenter twee enorme technische
problemen zich voordoen, zoals Duitsland ontdekte. Een van de problemen is dat het praktisch onmogelijk is om een
constante toevoer van duurzame energie aan het elektriciteitsnet te verzekeren.
De steeds fluctuerende toevoer moet worden opgevangen door conventionele
centrales (constant opschakelen en afschakelen). Bij hoge toevoer van duurzame
energie gaan alle conventionele centrales immers over op een lager pitje om te
profiteren van kosteloze aanvoer. De
tweede moeilijkheid is dat fossiele energie verbruikende centrales steeds
voor een back up moeten zorgen, waardoor zij zeer inefficiënt en met hoge
kosten moeten draaien. De uitstoot van koolstof is hierdoor dan veel hoger en
de veronderstelde CO2 vermindering die windturbines opleveren, worden geheel
teniet gedaan.

Duitsland is er
nu achter gekomen dat deze twee problemen hen parten speelt, omdat het land
veel agressiever dan andere landen is overgeschakeld op windenergie. Er zijn
honderden miljarden euro’s  aan subsidie
gepompt in wind- en zonne-energie (op deze energie is 43% subsidie), waardoor
de elektriciteitsrekeningen in Duitsland de hoogste in Europa zijn. Verleden
jaar was de opbrengst van duurzame energie in Duitsland 29 GW, een kwart van
haar totale verbruik. Maar omdat hun windturbines zelfs minder efficiënt zijn
dan de onze, is hun gemiddelde opbrengst slechts  5GW en de rest van de benodigde energie moet
door conventionele centrales, waaronder kerncentrales, worden geleverd door ze
op te schakelen, om het wegvallen van 29GW duurzame energie te compenseren als
er geen wind is, om daarna weer af te schakelen als de wind weer toeneemt.

De grote
windillusie heeft onze energiepolitiek gehijacked! In Hamburg heeft een
aluminiumfabriek een fractie van een seconde zonder stroom gezeten. De fabriek
moest worden gesloten wat ernstige schade opleverde en besloot zelf energie te
gaan opwekken via generators. Sommige fabrieken overwegen zelfs Duitsland te
rug toe te keren.

Ten slotte, er is
een machtsstrijd gaande tussen de fantasten en de realisten. Omdat duurzame
energie wettelijk voorrang krijgt, hebben de eigenaars van de conventionele
centrales gedreigd hun centrales te sluiten omdat zij met verlies draaien. De
Duitse regering zal nu regelen dat de levering van elektriciteit wettelijk
verplicht is, waardoor de conventionele centrales zonder subsidies met verlies
zullen opereren!