Ze kwam om bij de crash van vlucht MH17. Toch leeft haar geest verder in haar zusje

Geen categoriejul 13 2015, 17:00
Bijna een jaar na de ramp met de MH17 is het nog altijd moeilijk voor te stellen dat 198 mensen er gewoon niet meer zijn.
Deze week is het een jaar geleden dat de MH17 neerstortte in Oost-Oekraïne. 198 Nederlanders kwamen daarbij om het leven. Voor heel veel vrienden en familie van de passagiers aan boord van het vliegtuig was het een onwerkelijke voorstelling. Zomaar, ineens waren zij beroofd van hun lieve moeder, zoon of beste vriend. Of, zoals in het geval van Annebel, van haar allerliefste zus. Al een jaar leeft ze zonder Karlijn:
"Ik moet haar nu missen bij alles wat ik normaal met haar zou delen: bruiloften van vriendinnen, kerst, verjaardagen. Maar ook kleine dingen: als ik iets grappigs zie, zou ik haar normaal meteen sms’en. De zondagen zijn het moeilijkst, dan waren we eigenlijk altijd samen. Lekkker sporten of iets gezelligs doen. Maar ik mis haar ook als ik thuiskom van werk en op de bank plof. Zij was altijd degene die dan zei: ‘Kom op, we gaan iets leuks doen.’"
Ze had al een naar voorgevoel toen ze gebeld werd vlak na de ramp. Er was een vliegtuig neergestort. Annebel vermoedde direct dat haar zus onder de slachtoffers zou zijn:
"Ik hoopte zó dat het niet klopte. We moesten vooral veel afwachten tot we echt zeker wisten dat Karlijn aan boord van het neergestorte vliegtuig had gezeten"
Maar Annebel vertelt dat ze het al met al redelijk verwerkt heeft. Ze zat samen met Karlijn in dezelfde vriendengroep, en bij haar vriendinnen heeft het rouwende zusje veel steun gehad. Maar wat ze nog het meest triest vindt aan de voortijdige dood van haar zus, is het feit dat de wereld iemand moet missen die zó boordevol plannen zat om de planeet te verbeteren.
"Karlijn zei als klein meisje al dat ze later als ze groot was, ze een medicijn tegen aids zou uitvinden. Het mooie is dat ze daar ook dicht bij zat. Ze haalde in Amerika postuum haar PhD, die kregen wij daar twee maanden na de crash uitgereikt. Ze werkte daar aan het ontwikkelen van medicijnen tegen aids, kanker en de ziekte van Alzheimer."
Wat nu nog rust is de nagedachtenis aan de sportieve en altijd optimistische Karlijn:
2014-07-12-18.52.27
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten