-Column Dr. Gert Jan Mulder- Frans Timmermans: De Onaantastbare Meester van de Dubbele Moraal
Frans Timmermans is geen doorsnee politicus. Hij is een fenomeen. Een man die tientallen jaren lang dossiers overhoop gooit, halve continenten toespreekt, zichzelf verkoopt als het geweten en het morele kompas van Europa — en er telkens weer mee wegkomt. Terwijl anderen sneuvelen op één misstap, lijkt Timmermans te leven onder permanente immuniteit. Moreel, politiek en journalistiek.
Zijn carrière is één lange reeks van dramatische dossiers die, als ze eerlijk gewogen werden, allang zijn einde hadden betekend. Maar niet bij Frans. Hij stijgt telkens weer op uit de as van zijn eigen falen — slanker, verontwaardigder, en met een nóg grotere morele vinger.
De diplomaat die geen diplomaat was
Timmermans groeide op in een gezin dat zwierf tussen Brusselse en Romeinse ambassades. Zijn vader was geen diplomaat, maar kanselier — een ambtenaar. Zijn ouders gingen uit elkaar. Als puber werd hij naar eigen zeggen misbruikt door een Amerikaanse pastoor in Rome. Dat trauma, zo mag aangenomen worden, heeft invloed gehad. Het verklaart misschien iets van zijn theatrale behoefte aan erkenning, zijn morele zendingsdrang, en zijn pathologische vermijding van zelfkritiek.
Cuba en Venezuela: een gênante liefdesverklaring aan dictaturen
Als minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Rutte II besloot Timmermans in 2014 tot een bezoek aan Cuba. Hij was enthousiast: Cuba, zo stelde hij, was ‘in beweging’ en ‘op weg naar democratisering’. Dat het regime op dat moment nog volop dissidenten opsloot en persvrijheid vertrapte, werd genegeerd. Ook leidde hij in diezelfde periode — samen met koning Willem-Alexander — een staatsbezoek aan Venezuela, onder leiding van niemand minder dan Hugo Chávez. Terwijl andere landen afstand namen van het regime, zocht Timmermans toenadering.
MH17: meer theater dan staatsmanschap
Na de aanslag op vlucht MH17 had Nederland behoefte aan helderheid, daadkracht en diplomatieke druk. Maar waar ging Frans heen? Naar New York. Naar de VN. Met een zwaar geënsceneerde toespraak, ingekleurd in talkshows compleet met beeldspraak over ouders die ‘nog even het zuurstofmasker van hun kind rechtzetten’ voordat het toestel neerstortte. Indrukwekkend voor de camera, maar geen enkel gevolg in Moskou of Kiev. Allemaal uit zijn dikke duim gezogen, zoals Jeroen Pauw zo treffend blootlegde.
De EU-Turkije-deal en de open grenzen-ideologie
Timmermans was een sleutelfiguur in de EU-Turkije-deal van 2016, waarbij de EU miljarden betaalde aan Ankara in ruil voor het tegenhouden van migranten. Maar tegelijkertijd bleef hij pleiten voor open binnengrenzen en faalde hij volledig om de buitengrenzen effectief te beveiligen.
De Green Deal: 1100 miljard voor 0,0007 graden
Als eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie verkocht Timmermans zijn ‘Green Deal’ als het morele anker van het nieuwe Europa. Maar de cijfers spreken voor zich: een investering van 1100 miljard euro die — als alles werkt — leidt tot 0,0007 graden minder opwarming. Intussen blijkt uit onthullingen dat NGO’s betaald werden om zijn klimaatplannen te promoten.
Roelie Post: lof voor klokkenluiders, behalve als ze onder hem vallen
Timmermans hield zich op de vlakte toen zijn eigen ambtenaar, Roelie Post, misstanden aankaartte over kinderhandel en adoptiemisbruik binnen EU-programma’s in Roemenië.
Geselectieve verontwaardiging: Gaza wel, Jemen niet
Recent nog ageerde Timmermans op hoge toon tegen het Israëlische beleid in Gaza. Hij sprak van ‘meer dan 50.000 doden’. Maar over de naar schatting 600.000 doden in de oorlog in Jemen, grotendeels veroorzaakt door Saoedi-Arabië met steun van westerse wapens, bleef het stil. Geen 7 oktober, niet het lot van de gegijzelde Joodse mensen, jonge vrouwen, vaders, moeders, kinderen en baby’s.
Het theater van diversiteit en islam
Toen hem in een Duits tv-debat werd gevraagd of de islam bij Europa hoort, zei hij zonder aarzeling: “Seit 2000 Jahren gehört der Islam zu Europa”. Een historische onwaarheid, en politiek smeuïg, hypocriet en misleidend.
De maagverkleining, de comeback, het masker
In 2024 onderging Timmermans een maagverkleining. Het resultaat: tientallen kilo’s lichter, jeugdiger gezicht, hernieuwde energie. Ondanks de interne strubbelingen en ideologische guerrilla tussen PvdA en GroenLinks leden, onderling en over en weer, gaat Timmermans stoïcijns door. Het deert het niet. Het doet hem niets. Hij heeft geen enkel probleem met het te graven dragen van de PvdA en zich te committeren aan extreem radicaal links.
De Sfinx van Brussel
Het grote mysterie rond Timmermans is niet waarom hij faalt — maar waarom niemand hem tot de orde roept. Zijn retoriek is gepolijst, zijn imago zorgvuldig bewaakt, zijn machtspositie zelden bedreigd. Het is tijd om de sfinx te benoemen. Met naam, toenaam, en de verantwoordelijkheid die daarbij hoort.
Wie of wat houdt Timmermans uit de wind?
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten