-Column Frits Bosch- Leven de actiecratie! Leve moreel exhibitionisme

In ons land gold lange tijd het demonstreren als een beweging uit de jaren zestig, van krakers en beroepsactivisten. Maar het tij is gekeerd. Boeren op tractors, BLM op de Dam. De protestcultuur is terug en nog veel heftiger dan ooit. Onvrede en frustratie zoeken een uitweg. Op 18 mei trokken 100.000 mensen een rode lijn door Den Haag. Zoveel mensen, dan moeten ze wel gelijk hebben. Volgens Geert Wilders waren het allemaal ‘verwarde mensen’. Dat zal toch niet? In het weekend demonstreren duizenden tegen ‘opkomend fascisme’. Corrrect, een nieuwe Hitler of Mussolini, maar dan in een andere gedaante, kan ieder moment opstaan. De burgerbetrokkenheid is nooit zo groot geweest sinds begin jaren tachtig. 400.000 burgers demonstreerden tegen NAVO kruisraketten. Mient Jan Faber, een geweldige ziener, maar is dood. Over kruisraketten hoor je niets meer. De PVDA - Nieuw Links - was toen tegen de NAVO, maar ze zijn tot een ander inzicht gekomen. “Het kan verkeren” zei Bredero.

We hebben apathie van ons afgeworpen en realiseren dat stemmen niets meer oplevert, nu rechts aan de macht is. Rechters en ambtenaren doen ook mee. Solidariteit! We dwingen het gewoon keihard af. Vele duizenden moslims demonstreren in Rotterdam, georganiseerd door imams, contra de Gaza oorlog. Wilders noemt het “Mekka aan de Maas”. Hij lijkt niet zo positief te staan tegenover de islam, “maar ik heb niets tegen moslims”. Events zoals Digital worden gecancelled omdat een verre aandeelhouder KKR is. KKR zou bewapening voor Israel financieren en dat is dus fout. DJ’s willen internationaal niet meer optreden voor deze events, want die clubs zijn fout. Bloedschuld bestaat! Events zijn gedwongen te melden dat ze niet aan politiek doen maar enkel aan muziek. “Niets mee te maken, je bent fout!” Zo gaat ie goed!

Deelname aan een demonstratie, een collectieve actie, kan de gemoedstoestand van participanten positief beïnvloeden. Het biedt vooral dolende jongeren een gevoel van richting. Liederen zingen, scanderen “als je Thierry dood wilt, zeg dan paf”. Iedereen “paf”. Heerlijk! Het lucht zo op. Als we dat met ‘n allen roepen dan weet je dat je aan de goede zijde van de historie staat. En als je niet je zin krijgt, dan sla je erop. “Dan sla ik je op je bek”, zei collega student me, want toen stond ik nog aan de verkeerde kant van de geschiedenis. Demonstreren is niet alleen een uiting van maatschappelijke betrokkenheid, maar vooral een gratis psychologische bevrijding via de massa, de meute. Dus kom uit je luie stoel, maak een protestbord en ga massaal de straat op. Dwing het af. Je hebt moreel gelijk!

Cruciaal is dat de apostelen van ‘sociale rechtvaardigheid’ een utopie wensen, zonder zich te bekommeren over de wereld om hen heen. Hun morele superioriteit en moreel exhibitionisme, maakt dat ze nimmer op hun schreden terugkeren. Op issue na issue maken de zelfbenoemde visionairs duidelijk dat er geen sprake kan zijn van een eerlijk verschil van mening. De opposant ziet het niet alleen geheel verkeerd, maar is zondig en moet gecancelled worden. Marcel van Dam zei tegen Pim Fortuyn “u bent een slecht mens, weet u dat”? Kenmerkend voor moreel exibitionisten is dat zij anderen zien als slechte mensen.

We leven in een actiecratie. De rechtstaat wordt met voeten getreden. De meute heeft meestal ongelijk en staat aan de verkeerde kant van de historie. Maakt niet uit! We gaan demonstreren. Heerlijk!