-Frits Bosch- Mona Keijzer heeft gelijk: NOS berichtgeving is niet onafhankelijk, maar activistisch

Keijzer deed haar uitspraken onder een X-bericht waarin het besluit van de NOS om te stoppen met X werd bekritiseerd. "Maar wie moet hier dan voortaan de beslist betrouwbare informatie van het ministerie van Gezondheid van Hamas letterlijk overtikken?". Keijzer: "Dat blijven ze doen. Ze krijgen hier alleen geen weerwoord meer. Lekker rustig". Het is niet de eerste keer dat de BBB de pijlen richt op de journalistiek, en dan met name op de NPO. Oud-Kamerlid Claudia van Zanten verzocht het kabinet vorig jaar om het Commissariaat van de Media onderzoek te laten doen naar de NPO na berichtgeving over Hezbollah-leider Hassan Nasrallah. Toenmalig OC&W minister Eppo Bruins zag zich toen genoodzaakt het belang van persvrijheid te benadrukken. Hij gaf bovendien aan dat het rechtstreeks toezien vanuit de overheid, zoals de BBB verzocht, zou neerkomen op "censuur of uitoefening van druk". Caroline van der Plas vroeg een debat aan over "activisme binnen de NPO". "Nederland verdient een publieke omroep die een evenwichtig en veelzijdig beeld van onze samenleving geeft. Maar we zien dat de NPO daar soms niet aan voldoet. De BBC is in opspraak geraakt vanwege journalistiek activisme. En ook bij de NPO zien we soortgelijke zaken voorbij komen. En de berichtgeving lijkt soms eerder activistisch dan deskundig en neutraal". Haar verzoek werd gesteund door PVV, JA21, SGP en FVD, VVD. Geen steun door Volt, D66, DENK, GL-PvdA en PvdD steunden de aanvraag niet. "Dit is verdachtmaking van onafhankelijke journalistiek", zei Christine Teunnissen (PvdD). Volgens de Kamerleden schaden de uitlatingen de rechtsstaat, omdat de publieke omroep onafhankelijk dient te zijn van politieke beïnvloeding. "Er wordt zo een sfeer gecreeërd dat media verdacht zijn. Het kabinet spreekt met één mond en heeft de verantwoordelijkheid hoeder te zijn van de vrije pers. Dat is waarom ik een streep trek", aldus Mohandis. Keijzer: "de laatste tijd gebeurt het wel vaker dat het meteen over de rechtsstaat gaat" als er dingen gebeuren die mensen niet bevallen. "NPO gaat zelf over de keuzes die ze maakt". "Maar ze zijn vervolgens niet gevrijwaard van discussies daarover." Thomas Bruning, secretaris van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ): "kwalijk" dat politici van de BBB en de PVV continu de "integriteit en professionaliteit" van met name de NOS in twijfel trekken. Bruning: "ondermijnend" voor de functie die de journalistiek moet kunnen vervullen. "Als de journalistiek fouten maakt, moet dat gecorrigeerd worden. Maar insinueren dat media niet te vertrouwen zijn, is zeer kwalijk. Zeker als een vicepremier zulke uitingen doet". "De politiek moet onafhankelijke journalistiek mogelijk maken. Het is niet aan de politiek om zich te bemoeien met hoe de journalistiek moet handelen."

Zeer zeker. De Nederlandse journalistiek staat bol van activisme en de NOS is er niet van gevrijwaard. De Nederlandse Vereniging van Journalisten, NVJ: ”een journalist zet niet aan tot haat, discriminatie en racisme.” NRC Handelsblad journaliste Frederike Geerdink in Alle journalistiek is activisme’, De Bezige Bij, 2025: “En onpartijdigheid, hoe zit het daarmee?… dit komt in de NVJ Code niet voor… journalistiek en onpartijdigheid sluiten elkaar uit. We kiezen op basis van de belangrijke plicht partij voor het publieke belang. Onze eerste plicht is immers respect voor de feiten en voor het recht van het publiek op de waarheid… We kiezen partij voor het publieke belang, niet voor politici, niet voor het grootkapitaal of andere machthebbers.” Het probleem met feiten is dat er achter de feiten andere feiten staan die dé feiten in een ander daglicht stellen. Daar ligt de grond voor partijdigheid. Rusland ziet dé feiten anders dan Oekraïners enzovoort, enzovoort. Onpartijdigheid en onafhankelijkheid bestaan niet. Geerdink betoogt dat “alle journalistiek activisme is” conform de titel van haar boek. Dat is correct. Een journalist kiest er voor om bij een medium te werken van de eigen politieke kleur en alle media hebben een politieke kleur. Dat betekent dat dan alle journalisten partijdig zijn. Geerdink’s bezwaar met de huidige journalistiek is dat die partijdigheid zich uit in fundamentele ondersteuning van de zittende machthebbers en daarmee strijdigheid ontstaat ten aanzien van “geen partij kiezen voor politici, grootkapitaal of andere machthebbers. De huidige journalistiek is activistisch én partijdig in de richting van bestaande machthebbers.” In Nederland is het aantal journalisten die zich daaraan bezondigen dermate groot dat een onevenwichtigheid bestaat. Er is een sterk gekleurde journalistiek, de Vierde Colonne. Wantrouwen tegen de journalistiek is het resultaat. Het is daar vrij schieten. Kwaliteit en rommel lopen er door elkaar. De NOS doet er verstandig aan toe te geven dat zij niet van afhankelijkheid, indoctrinatie en activisme gevrijwaard is. Het is doodnormaal. 

De Franse filosoof Michel Foucault (1926-1984) kwam met het begrip ‘discours” wat een vorm van communicatie betekent die gecontroleerd is en gelimiteerd door sociale filters en taboes en vervolgens de normen van de sociale realiteit vaststelt. Zelfs de ‘waarheid’ hangt af van wat is toegestaan door het levende discours. Hij bedacht de term ‘pouvoir - savoir, macht – kennis om te beschrijven hoe macht wordt uitgeoefend door acceptabele kennis te controleren en andere kennis uit te sluiten. Foucault: “repressieve tolerantie”, acceptabele kennis controleren en andere kennis toelaten” Links is msm en bij machte om rechtse kennis uit te sluiten en linkse kennis te tolereren.