Maanlanding 1969? Dr. Gert Jan Mulder: “Godsonmogelijk!”
Laten we eerlijk zijn. De maanlanding van 1969 is een van die historische gebeurtenissen waarvan je op school leert dat ze plaatsvonden — net zoals je leert dat de aarde rond is, Napoleon klein was en dat Columbus Amerika “ontdekte”. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer je stilstaat bij het verhaal en denkt:
Wacht even. Is dit echt gebeurd? Of is dit godsonmogelijk?
Want de gedachte dat drie mannen in 1969 op een toren van aluminium, kerosine en hoop naar de maan werden geschoten, daar uitstapten in een ruimtepak zonder airco, daar wat stof verzamelden en vervolgens weer veilig terugkeerden, is…
een wonder. En niet in de religieuze zin — maar in de zin van: te absurd om door God zelf bedacht te zijn.
⸻
🧠 Technologie van een broodrooster
De boordcomputer van de Apollo 11 had 64 kilobyte geheugen.
Geen kleurenscherm. Geen muis. Geen internet. Geen backup.
Er zijn tegenwoordig stofzuigrobots met meer rekenkracht.
En toch zou dit systeem:
• Een raket 384.000 km moeten navigeren;
• Een module moeten laten landen op een maanoppervlak zonder GPS;
• Weer moeten opstijgen van diezelfde maan zonder testvlucht;
• Zichzelf koppelen aan een rondcirkelend moederschip;
• En uiteindelijk terugkeren naar de aarde, door de atmosfeer, en in zee plonzen met een parachuutje?
Dat is niet geloofwaardig.
Dat is godsonmogelijk.
⸻
☢️ Straling waar je niet doorheen komt
Dan de Van Allen-gordels. Een soort magnetisch concentratiekamp voor geladen deeltjes. NASA erkent dat je daar niet onbeschermd doorheen kunt — maar beweert dat de Apollo-astronauten er “snel genoeg doorheen vlogen” om schade te vermijden.
Dat is alsof je zegt dat je even met een nylon regenjas een kernreactor bent binnengewandeld en er niets aan overhield omdat je “niet te lang bleef hangen”.
Sorry. Godsonmogelijk.
⸻
🎬 Het script is beter dan Hollywood
Elke scène uit de Apollo-landing is iconisch: de sprong op de maan, de vlag die wappert zonder wind, de perfecte foto’s met haarscherpe belichting, het contact met Houston zonder haperingen.
Alles verliep perfect.
En dat is exact wat het ongeloofwaardig maakt. Mensen maken fouten. Computers crashen. Schroeven breken. Radiocontact valt weg. Maar in juli 1969 — midden in de Koude Oorlog, onder extreme tijdsdruk, met een natie die een overwinning nodig had — verliep alles volgens plan?
Kom nou. Zelfs God houdt niet van voorspelbare scripts.
Godsonmogelijk.
⸻
🗃️ Verloren? Echt alles?
• De originele opnames van de maanlanding? Verloren.
• De bouwplannen van de Saturnus V-raket? Onvindbaar.
• De technologie om “terug te gaan”? Volgens NASA “vernietigd.”
Wacht even. NASA, het technologisch kroonjuweel van de mensheid, is vergeten hoe ze iets deden wat ze 55 jaar geleden al konden?
Godsonmogelijk.
⸻
🟥 Als jij wilt dat DDS blijft bestaan – als tegenmacht tegen de linkse media en Big Tech-censuur – dan hebben we jouw steun nú nodig. 👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media Help ons het tweede deel van het jaar door. Vrijheid is niet gratis.
🧾 Het grote geloof
Als je de maanlanding wil geloven, moet je meer geloof hebben dan een religieuze pelgrim. Meer vertrouwen dan een kind in Sinterklaas. Meer overgave dan een martelaar.
De maanlanding van 1969 is zo perfect uitgevoerd, met zulke minimale middelen, dat het niet menselijk lijkt. Maar ook niet goddelijk.
Nee, dit was te perfect, te politiek, te mooi om waar te zijn.
En dus zeggen wij met overtuiging:
De Apollo-landing van 1969?
Godsonmogelijk.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
36 Reacties