Mark Jongeneel is redacteur voor De Dagelijkse Standaard en schrijft af en toe ook columns.
-Mark Jongeneel- Wedden dat Trump straks wordt weggezet als de nieuwe Chamberlain?
Het is een kwestie van tijd. Je kunt de klok erop gelijk zetten. Zodra Donald Trump zijn historische vredesplan voor Oekraïne verder ontvouwt — mét veiligheidsgaranties, geopolitieke hertekening en diplomatiek machtsherstel — zullen de krantenkoppen komen. Je leest ze al bijna:
“Trump begaat de fout van Chamberlain: vrede in ruil voor land.”
“Nieuw München-akkoord? Trump appeast Poetin.”
“Trump geeft Rusland waar Hitler destijds Tsjechië kreeg.”
Want één ding is zeker: de mainstream media houden van historische parallellen, vooral als ze simplistisch zijn. En als ze op Trump kunnen worden geplakt, al helemaal.
Maar zoals wel vaker geldt: het klinkt dramatisch, maar het slaat nergens op.
Lees ook
Waarom dit niet Chamberlain 2.0 is
Neville Chamberlain, de Britse premier van 1938, dacht Hitler tevreden te stellen door een stukje Tsjecho-Slowakije (Sudetenland) af te staan — in ruil voor een belofte: “Peace for our time.”
We weten hoe dat afliep: Hitler nam de rest ook mee, en Europa rolde de Tweede Wereldoorlog in.
Het München-akkoord was geen vredesplan, maar een capitulatie zonder voorwaarden, met één naïef uitgangspunt: Hitler als betrouwbare gesprekspartner.
Maar Trump doet juist het tegenovergestelde:
| Chamberlain | Trump |
| Vertrouwde Hitler op zijn woord | Vertrouwt Poetin níet, maar bindt hem aan verifieerbare verdragen |
| Gaf gebied weg zonder wederdienst | Gebieden worden erkend én Rusland moet agressie juridisch opgeven |
| Geen sancties, geen garanties, geen toezicht | Internationaal bindend akkoord, sanctiemechanisme, veiligheidsraad |
| Geen rol voor VS, beperkte rol voor Europa | VS leidt, Europa volgt — toezicht vanuit Washington DC |
| Hoopte angstig dat Hitler vrede zou bewaren | Dwingt Rusland vrede op met militair, economisch en juridisch hekwerk |
Chamberlain vroeg om vrede.
Trump eist vrede — en borgt haar met macht.
Vrede zonder naïviteit: de kracht van Trumps voorstel
Het vredesmemorandum van Trump is géén uitwisseling van land tegen valse beloften.
Het is een geopolitieke herinrichting:
✔ Rusland moet wettelijk verklaren nooit meer buurlanden binnen te vallen.
✔ Toezicht komt niet van de VN (te zwak), maar van een Vredesraad onder leiding van de VS.
✔ Oekraïne krijgt harde veiligheidsgaranties en toegang tot EU-markt — zonder NAVO-provocatie.
✔ Rusland mag de Krim houden, maar krijgt géén vrijbrief voor expansie.
✔ Elke schending betekent: sancties terug, economische isolatie, militair ingrijpen.
Dat is geen Chamberlain-politiek.
Dat is Realpolitik 2.0 — overgoten met Amerikaanse spierballen.
Geen blind vertrouwen, maar gecontroleerde vrede
Chamberlain ging naar Hitler met paraplu en hoop.
Trump komt naar Poetin met ultimatum en spreadsheet.
Het plan geeft Rusland géén beloning — het geeft Rusland een kooi met opening richting economie, maar mét camera's, sloten en voorwaarden.
Trump vertrouwt Poetin niet. Hij vertrouwt op machtsbalans, sancties, toezicht en belangenbinding.
En dát is precies hoe vrede wél werkt.
Waarom de media tóch zullen roepen: “Chamberlain! Appeasement!”
Omdat het lekker bekt.
Omdat nuance tegenwoordig verdacht is.
Omdat het makkelijker is om elke grensregeling “verraad” te noemen dan een diplomatiek huzarenstuk.
Maar ook, eerlijk is eerlijk: omdat veel commentatoren vrede verwarren met zwakte.
Terwijl de echte zwakte juist is: oorlog verlengen zonder strategie.
De vraag die straks gesteld moet worden
Niet: “Is dit appeasement?”
Maar: “Is dit verstandig, strategisch, gecontroleerd en historisch noodzakelijk?”
En dan moet het eerlijke antwoord luiden: ja.
Oekraïne blijft vrij, Europa wordt veiliger, Rusland wordt begrensd, en de wereld krijgt eindelijk een kader om escalatie te voorkomen. Geen naïef “peace for our time”, maar een strategisch rustpunt in een wereld die moegestreden is.
Chamberlain vroeg een dictator om rust.
Trump dwingt twee grootmachten tot stabiliteit.
De één tekende vrede op basis van hoop.
De ander tekent vrede op basis van macht, geld, toezicht en strategisch voordeel.
En dát maakt één ding duidelijk:
Trump is geen Chamberlain.
Trump is de anti-Chamberlain.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
