Michael van der Galien is hoofdredacteur en eigenaar van De Dagelijkse Standaard (DDS). Foto: eigen foto.
Na de val van het kabinet: machtsspel om asiel
De PVV is nog maar net uit de coalitie gestapt, het kabinet-Schoof is nog aan het na-ijlen, en de migratiecrisis is nog allerminst opgelost — maar wat is vandaag het grote gespreksonderwerp in politiek Den Haag én de media? Wie mag de post van Marjolein Faber overnemen?
Gaat het om de aanpak van asielinstroom? Om grensbewaking? Om het herzien van verdragen? Nee. Het gaat om poppetjes. Om posities. En vooral: om macht.
Mona Keijzer zou volgens de geruchten in beeld zijn als opvolger van Faber op het ministerie van Asiel en Migratie. Dat zou haar comeback compleet maken. De enige partij die dat scenario nog zou kunnen blokkeren? De VVD. Die zou de post kunnen opeisen “als grootste partij in de coalitie.”
En zo zie je maar weer: de Nederlandse politiek is niet bezig met Nederland — maar met zichzelf.
Wat telt, is niet resultaat – maar regie
Let goed op de toon van het debat. Niet: “Wat gaan we doen aan de asielchaos?”
Wel: “Wie krijgt welke portefeuille?”
Niet: “Hoe beschermen we onze grenzen?”
Wel: “Wie mag straks voor de camera staan als minister?”
Het is zó doorzichtig. Zó voorspelbaar. En eerlijk gezegd: zo walgelijk.
Een land waarin het asielsysteem kraakt, de woningmarkt op instorten staat en burgers de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen, heeft behoefte aan daadkracht, aan visie, aan oplossingen. Wat het krijgt, is: Haagse spelletjes.
Bij DDS geloven we niet in achterkamertjes en postjesjacht, maar in het volk dat gehoord moet worden. Wil jij dat wij de politieke maskers blijven afrukken? Steun ons dan via https://dds.backme.org of op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Samen houden we de vinger op de zere plek.
De poppetjesschuiverij begint: Keijzer, VVD of toch iemand anders?
Volgens WNL en andere mediakanalen ligt Mona Keijzer op pole position. Haar profiel zou “geschikt” zijn: uitgesproken, kritisch op migratie, bekend gezicht. Maar vergis je niet: dat gaat niet over visie of inhoud. Dat gaat over imago en electoraal effect.
En dan de VVD: als grootste partij zouden zij wel eens de asielpost kunnen claimen. Niet omdat ze plots wél een stevige koers willen varen, maar gewoon — omdat ze het kunnen. Omdat macht verslavend is.
En dat is exact het probleem. Deze hele discussie gaat niet over het land. Niet over burgers. Niet over veiligheid, draagvlak of rechtvaardigheid. Het gaat over ministerzetels. Over wie straks de leiding krijgt over een ministerie, zodat er weer een blauw pak voor de camera kan verschijnen.
Wie denkt dat het beter wordt zonder de PVV, komt bedrogen uit
Laten we eerlijk zijn: met Faber verdwijnt een minister die het tenminste probeerde. Die tegen de stroom in roeide, en daar de volle laag voor kreeg van ambtenaren, media en medespelers in de coalitie.
Nu keert de bestuurlijke status quo terug: professionele bestuurders, geslepen dossierschuivers, en partijen die liever niets beslissen dan iets doen wat wél werkt. En de burger? Die kijkt machteloos toe terwijl dezelfde oude namen opnieuw de poppetjes herschikken.
De Dagelijkse Standaard blijft zich verzetten tegen deze farce. Wil jij een media-geluid dat niet meedoet aan het spel, maar het blootlegt? Steun ons dan via https://dds.backme.org of via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Met jouw steun blijven wij scherp en onafhankelijk.
Het theater draait weer op volle toeren
Het kabinet is gevallen, de problemen zijn urgenter dan ooit, maar politiek Den Haag toont weer haar ware aard: het draait niet om beleid, maar om posities. Niet om de burger, maar om de poppetjes.
En zolang dat niet verandert, verandert er helemaal niets.
De migratie blijft groeien. De crisis blijft aanhouden. En het vertrouwen in de politiek? Dat zakt nóg verder weg.
DDS blijft kijken. En blijft waarschuwen. Want dit toneelstuk heeft z'n houdbaarheidsdatum ver overschreden.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten