Geert
Wilders wordt al meer dan 20 jaar beveiligd tegen jihadistische
terreurdreiging. Is die dreiging reëel? Dat kan men moeilijk ontkennen hoewel
hier en daar het toch steeds in twijfel wordt getrokken.
Wilders
wordt gezien als “dader”, niet als “slachtoffer”. Hij is “dader” omdat hij
mensen “beledigt”. Omdat hij “discrimineert”. Omdat hij “haatspraak” spreekt.
Althans dat wordt gezegd. En dat vindt men tegenwoordig veel belangrijker dan
het ideaal dat hij probeert te verdedigen.
Wat
is dat ideaal? Dat ideaal is het verdedigen van de vrijheid van expressie
tegenover het jihadistisch terrorisme dat probeert aan die vrijheid een einde
te maken.
Voor
veel mensen is dat ideaal iets dat men maar heel moeilijk op het netvlies kan
krijgen. Maar dat Wilders mensen “zinloos beledigt” – dat weten ze maar al te
goed.
Toch
is die vrijheid van expressie een enorm punt. Jihadistische terroristen
proberen een einde te maken aan die vrijheid. Vooral het beledigden van de
profeet Mohammed speelt dan een grote rol. In de westerse wereld kan je van
Jezus, Boeddha, Karl Marx of Charles Darwin cartoons maken. Van alles
eigenlijk. Maar volgens islamistische terroristen mag dat niet van de profeet
Mohammed. Daar staat de doodstraf op.
Die
doodstraf willen die jihadistisch terroristen ook wel ten uitvoer brengen. Toen
Wilders de vrijheid van expressie wilde verdedigen door een cartoonwedstrijd
van de profeet Mohammed te organiseren in 2018 was de beer los in landen als
Pakistan of Afghnistan. Uiteindelijk werd die wedstrijd door Wilders weer
afgeblazen om veiligheidsredenen, maar dat dringt tot Pakistan en Afghanistan
niet door. Wilders blijft daar de dodenlijstjes aanvoeren. En van tijd tot tijd
komen ook jihadisten uit die landen op bezoek. In 2019 wordt de Pakistaanse
Junaid I. tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld
vanwege een poging tot het vermoorden van Wilders.
In september 2023 wordt de Pakistaanse
Khalid Latif bij verstek veroordeeld tot 12 jaar
gevangenisstraf door de rechtbank in Den Haag voor zijn poging tot uitlokking
van een moord op Wilders. (Latif had 21.000 € aan beloning
uitgeloofd voor de moord op Wilders als
reactie op diens cartoonwedstrijd over de profeet Mohammed.)
In september 2024 werden de geestelijk leider Mullah
Muhammed Ashraf
Jalali en de politicus Saad
Hussain Rizvi veroordeeld door de rechtbank Den Haag
vanwege opruiing tot moord en bedreiging aan het adres van Wilders, met
terroristisch oogmerk. En dit is maar een topje van de ijsberg.
Wat hieruit blijkt is dat de beraamde
moordaanslagen op
Geert Wilders heel reëel zijn. Het is dan ook begrijpelijk
dat wanneer in België een jihadistische
terreur-cel wordt ontdekt die volgens
de politie een aanslag beraamde op de Belgische premier Bart de Wever, waarbij
ook terreurdreiging jegens Wilders is ontdekt, Wilders de grootste mogelijke
voorzichtigheid in acht neemt ten aanzien van zijn veiligheid.
Tegen
die achtergrond heeft Wilders aangegeven niet te verschijnen bij
verkiezingsdebatten. Niet onbegrijpelijk. Woensdag, morgen dus, zullen de twee
mannen die worden verdacht van het beramen van een aanslag op de Belgische
premier en de PVV-leider voor de raadkamer
in
Antwerpen verschijnen.
Ondertussen
verschijnt Wilders dus niet bij Nederlandse verkiezingsdebatten. Hij maakt
daarmee een enorm politiek statement. Namelijk dat jihadistisch terrorisme na
20 jaar modderen door de Belgische en de Nederlandse staat nog steeds niet
onder controle is. Door zijn wegblijven bij die debatten maakt hij
misschien nog wel meer indruk dan door zijn aanwezigheid. Waar zijn
partij voor staat, het waarschuwen voor de gevaren van jihadistisch terrorisme
en voor de ideologie waardoor dat terrorisme wordt aangedreven, jihadistisch
islamisme, komt op deze manier heel scherp over het voetlicht. Wat ook
duidelijk wordt, is het staatsfalen. Na 20 jaar is jihadistisch islamisme nog
steeds een gevaar. Niet alleen voor Wilders persoonlijk, maar voor iedereen die
de idealen van vrijheid van expressie niet bereid is in te leveren.
Paul Cliteur is de schrijver van
Theoterrorism v.
Freedom of Speech: from Incident to Precedent (2019):
https://ap.lc/KuKd1