De
Partij van de Arbeid en GroenLinks willen een fusie. Op papier lijkt dat
logisch: ze delen progressieve idealen en zien een gezamenlijke vijand in rechts.
Bovendien heeft de PvdA een topkader met veel burgemeesters en andere
toegangswegen tot de Deep State, maar nauwelijks achterban, terwijl GroenLinks
juist veel woke hipsters en social justice warriors achter zich aan heeft lopen,
met betrekkelijk weinig bestuurlijke ervaring in de gelederen. Onder
die oppervlakte van gelijkstromende belangen, liggen echter diepe pijnpunten.
De sociaaldemocraten van weleer verguisden het communisme, terwijl de
Communistische Partij in GroenLinks is opgegaan. Niet lang geleden beweerde
Frans Timmermans nog dat hij “
nooit zou samenwerken met communisten” –
inmiddels is hij een posterboy van het communisme. Dit ondervinden we via grote
ambitieuze plannen van de EU, in gang gezet onder Timmermans als
Eurocommissaris, waarbij de economie onder indringende overheidscontrole wordt
gebracht. Denk aan het
omkopen van NGO’s door de EU, aan de Green Deal en aan Farm to
Fork. Sowieso is de obsessie met klimaat, stikstof en CO2, hét perfecte alibi
om een planeconomie in te voeren.
De
belangrijkste splijtzwam is echter Israël. En daarmee, indirect, de Holocaust.
Want wie het over Israël heeft, raakt de kern van iets veel groters:
de morele identiteit van links.
Ondertussen
is er wereldwijd veel gaande rond de afbrokkelende fundamenten van democratie,
met name door technocraten. In Duitsland zijn ze druk bezig om de AFD te
verbieden en denk ook aan Roemenië, waar Calin Georgescu onlangs pardoes uit de
Presidentsverkiezing werd gezet. Hierom ben ik op VoordeKunst
een crowdfunding gestart om mijn werken ook in
Roemenië uit te brengen, vertaald door Dr. Razvan Hoinaru. Het is een relevante
discussie die onlangs ook door
J.D. Vance is aangehaald – ik hoop ook daar de ogen
te openen.
Bekijk de video en draag bij!
Op
herdenkingsdag was er weer veel te doen over Israël en de Palestijnen. De
Holocaust is al decennialang hét morele fundament van links. Het ultieme kwaad,
gepleegd door nazi’s – die nota bene zelf een
collectief-socialistische
ideologie
volgden. Daarmee begint de verwarring: links ontleent haar morele legitimiteit
aan een tragedie veroorzaakt door een andere tak van het collectivistische
denken.
Echter,
zodra iemand vandaag durft te zeggen: “Minderheden die in een samenleving
willen leven waar individuele rechten centraal staan, moeten zich ook aanpassen
aan die cultuur,” dan is het hek van de dam. Je wordt al snel uitgemaakt voor
Hitler, een blanke nationalist met genocidale neigingen. De les die wij hieruit
trekken, is: culturele trots is prima –
zolang het niet om Europeanen gaat. Dan heet het plots ‘fascisme’. Dan is het
een voorbode van Auschwitz. Onder het multiculturele dogma worden alle minderheden
uitgenodigd om hun culturele wortels met trots te vieren, behalve als het gaat
om blanke mannen van Europese afkomst met conservatieve opvattingen.
En
toen kwam corona.
Corona
toonde feilloos aan dat al die idealen over individuele vrijheid,
zelfontplooiing en lichamelijke integriteit in het Westen boterzacht waren.
Alle klassieke vrijheden werden
genadeloos opgeofferd, met de VVD voorop.
Ga
maar na: we klapten voor de zorg terwijl de politici het parlement ontvluchtten
zodra er over het ophogen van zorgsalarissen moest worden gestemd. We mochten
nauwelijks familieleden ontvangen met kerst, maar een Black Lives Matter
demonstratie en een Formule 1 race met duizenden aanwezigen, waren geen
probleem. Rutte gaf een toespraak op de nationale televisie over “gecontroleerd
groeiende groepsimmuniteit”, maar beweerde twee weken later tijdens een
parlementaire ondervraging dat hij deze woorden nóóit in de mond genomen had.
Iedereen moest aan de vaccinatie en de QR-code, maar Oekraïners konden met
wagonladingen worden opgevangen zonder dat iemand vroeg om een inentingsbewijs.
En zo kan ik nog vele pagina’s vullen met bewijzen en voorbeelden.
Het
was de geboorte van iets nieuws: georganiseerde verwarring, opgelegd door
autoriteit, en gewillig geslikt door de massa.
Dat is
geen overdrijving. Dat is letterlijk het Milgram-experiment in praktijk. Mensen
gehoorzamen bevelen van autoriteit, zelfs als het hun morele kompas verpulvert.
Zolang het van bovenaf komt, durft niemand “nee” te zeggen. Corona bewees:
verwarring werkt. En meer nog –
verwarring verkoopt. Het werd een businessmodel. In mijn boek
De greep op de publieke opinie (2023) heb ik interviews verwerkt met een
OP1-presentatrice. Daarin zegt zij hardop dat de programmaredactie in
coronatijd streefde naar maximale angst om de kijkcijfers op te hogen.
Links
heeft daarvan geleerd.
En
vandaag worden er allerlei middelen tegenaan gegooid: experts, data-analyses
door AI en onderzoeksjournalisten, en de ene na de andere gruwelijke waarheid
wordt aan het licht gebracht – de elite blijkt elke dag nóg corrupter te zijn
dan iedereen al dacht op de dag daarvoor. En het netto effect? Nul, niente,
noppes, nada. De gemiddelde nieuwsconsument heeft al voor zichzelf besloten: “Ik
wil mijn huisje-boompje-beestje en mijn hypotheek, wil harmonie in het gezin en
geen gedoe op de golfclub. Dus zeg mij gewoon wat het narratief vandaag is. Is
het Oekraïne? Is het LGBTQ? Is het stikstof? Corona? Vertel mij wat ik moet
blaten – ik blaat het wel mee, want ik wil mijn sociaaleconomische vastigheid
niet riskeren.
Feiten
aan het licht brengen en leugens debunken heeft geen zin, want de doorsnee
burger heeft de waarheidsvraag allang als irrelevant verklaard en losgelaten,
uit zelfbehoud. En dít heeft dus alles te maken met de linkse strategie van opzettelijk verwarring zaaien en de
bewuste hypocrisie van het gelijktijdig promoten van tegenstrijdige
narratieven. Verpulver het geweten, maak mensen immuun voor feiten, hou ze
geestelijk klein, hou ze onverschillig.
Vandaag
zie je activisten die openlijk zij aan zij marcheren met groepen als Hamas en
Hezbollah – notoire antisemieten, soms zelfs gewapend en altijd blakend van
trots. Tegelijkertijd roepen diezelfde mensen dat álles wat neigt naar Europese
zelfwaardering ‘antisemitisch’ is. En los van wat je hier in ideologische zin
van denkt: het is een FEIT dat trots
op niet-Westerse cultuur vaak wordt gevierd, terwijl Europese trots sneller
wordt gewantrouwd. Het is een bekend spanningsveld in multiculturele
samenlevingen.
Zij
willen dat wij ten onder gaan in verwarring en zelfhaat en hierom verkondigt
links dat de Holocaust juist is ontstaan uit Europese trots. Terwijl ze zelf
opereren als
fellow travelers van
Hamas en Hezbollah, gebruiken zij het Europese schuldgevoel over de Holocaust
als wapen tegen ons. Dus: Joden haten én antisemitisme bestrijden, tegelijk.
George Orwell had dit al beschreven als dubbeldenk, maar sinds corona weten we dat
het in de praktijk absoluut werkt. Zie burgemeester Femke Halsema: keiharde
lockdowns, behalve als het voor Black Lives Matter is. Dan mag alles ineens
wél. En er achteraf over liegen en draaien en het op ‘bruiloftsganger’ minister
Ferd Grapperhaus
proberen af te wentelen en alsnóg ‘politicus van
het jaar’ worden… Hoe bestaat het? Het bestaat omdat de massa is lamgeslagen
door dubbeldenk.
Wat er
werkelijk aan de hand is? Niet verwarring, maar strategie. Verwarring is
doelbewust. Wanneer mensen verward zijn, durven ze niets meer te zeggen, zelfs
niet als ze voelen dat er iets niet klopt. Dan denken ze alleen nog maar: Wat
moet ik meeblaten om geen baan of hypotheek te verliezen?
Of het
nu gaat om Oekraïne, klimaat, racisme of gender – de inhoud doet er niet meer
toe. Wat telt, is dat je op het juiste moment het juiste zegt. De waarheid is
vervangen door overleven.
We leven in een permanent Milgram-experiment. En helaas is
een oprechte discussie met links over de Holocaust hierdoor niet mogelijk. Als
de discussie in de context van FvD plaatsvindt, dan zal een links persoon
beklemtonen dat de Holocaust wel degelijk heeft plaatsgevonden. Ze hebben op
zo’n moment de Holocaust strategisch nodig omdat deze – in hun narratief – zou
‘bewijzen’ dat de ultieme uitkomst van Europese culturele trots, het uitroeien
van minderheden is. En dat brengt links tegen FvD in stelling omdat FvD staat
voor Nederlanders met nationalistische gevoelens en conservatieve
overtuigingen.
In een debat met een Israëlische, probeert links het belang,
de betekenis en überhaupt het plaatsvinden van de Holocaust weer direct af te
zwakken. Immers de Holocaust is deel van de zelf-legitimering van Israël en die
moet koste wat kost worden ontkend. Links wil namelijk definitief afrekenen met
het kapitalisme en met de burgerij – precies zoals Marx en Engels voorschrijven
in Het Communistisch Manifest (1848).
Echter, dit durven ze nog niet hardop te zeggen en hierom projecteert links dit
verlangen op Israël, waarbij ze het optreden van Hamas roemen als “effectieve
dekolonisatie”.
Maar voordat we naar de conclusie gaan, roep ik toch nog een
keer het Roemenië boek naar de voorgrond, inclusief de
video
en de omschrijving waarin dit belangrijke project wordt toegelicht.
Juist omdat de cultuurmarxistische overmacht in West-Europese EU-lidstaten zo
overweldigend is, het belangrijk om het globalistische narratief in meerdere
landen tegelijk te bekritiseren.
Conclusie
De kern van het verhaal is dat we leven in een tijd waarin
verwarring geen bijwerking meer is, maar doelbewuste
strategie. Wat ooit gold als moreel anker – de Holocaust, mensenrechten,
individuele vrijheid – is door links geperverteerd tot controletechniek in een ideologische machtsstrijd waarbij
tegenstrijdigheid geen zwakte is, maar kracht. Door schaamteloos elkaar
wederzijds uitsluitende standpunten parallel te promoten als het maar dient om elke
vorm van Europese eigenwaarde verdacht te maken, verzwakt links doelbewust het
morele kompas van de samenleving. Om zo ruimte te maken voor aan Hamas en
Hezbollah verwante stromingen, waarmee ze zij-aan-zij de Europese burgerij
willen vernietigen.
Die vernietiging staat letterlijk als doelstelling in Het Communistisch Manifest en hoewel
Frans Timmermans hier in het verleden afstand van heeft genomen, heeft hij het
juist nu weer omhelsd, door voorman te worden van GroenLinks, waarin de
Communistische Partij Nederland is opgenomen. Zijn eerdere uitlatingen, dat hij
“nooit zou samenwerken met communisten” – zijn intussen van Twitter/X
verdwenen, en dus moeilijk verifieerbaar. Wel is zijn anti-communistische
houding uit 2006 gedocumenteerd in een Wikileaks-telegram. Zijn tegenstrijdige
geschipper op dit dossier, is deel van een politieke strategie: het scheppen
van verwarring.
Corona bewees dat dit werkt: mensen gehoorzamen, zelfs als ze
voelen dat het niet klopt. In die zin leven we in een permanente mindfuck, die
dubbeldenk vergt van de doorsnee burger. En zolang de massa verward blijft,
behouden de machthebbers de controle. Debatten gaan allang niet meer om
waarheid of principes, maar om het beheersen van het gesponnen verhaal, het
behouden van macht, en het uitwissen van alles wat nog ruikt naar culturele eigenwaarde
in Europa.
Conclusie
Plus
En nu – als afsluiting van de afsluiting – ga ik proberen
mezelf te bekritiseren, zodat u, beminde lezer, mijn gedachteproces nóg beter
kunt volgen.
Een criticus zou nu kunnen inbrengen dat mijn tekst kwetsbaar
wordt gemaakt door gebruik van termen als “Deep State,” “mindfuck,” en het
benoemen van de gelijkenissen tussen hedendaagse linkse bewegingen, en de
communistische doelstellingen uit 1848. Dit geeft tegenstanders munitie om mijn
artikel als “complotdenkerij” te framen…
ECHTER! De enige mensen die hier aanstoot aan nemen, zijn
mensen die op pragmatische gronden en persoonlijke belangen, vanzelfsprekend
tégen deze tekst zullen zijn. Het maakt
in die zin niet uit hoe de inhoud wordt verpakt. Het is beter om een tekst
te schrijven uit het hart, met een hartslag. Dit slaat des te meer aan in een
tijd waarin de menselijkheid van opiniestukken wordt afgeveild door AI.
Wat betreft het bredere publiek en de kritische
lezer – stel nu dat mijn artikel ook invloed wil uitoefenen op
mensen die nog niet overtuigd zijn (twijfelaars, nieuwsgierigen, opiniemakers),
dan kan het gepassioneerde woordgebruik
ertoe leiden dat zij de inhoud niet meer willen wegen, omdat ze instinctief
afhaken. De waarheid weegt voor mensen minder zwaar dan hun sociale posities.
De massa kiest gemak boven geweten.
Maar merk op dat dit absoluut
niet weerlegd wat ik zojuist zei. Wat denkt u, als de ‘toon’ maar anders
was geweest, dan had een partij als de VVD toch “nee” gezegd tegen de aanleg
van een miljoen windmolens en de bouw van AZC’s? We hebben te maken met machten
die zich geen moer aantrekken van interne consistenties!
En dus moet ik mezelf gelijk geven: een andere toon had de
VVD of soortgelijke partijen niet op andere gedachten gebracht. Het maakt niet
uit hoe vaak zij in het verleden hebben geageerd tegen zaken, die zij
later onder druk vanuit globalisten alsnog accordeerden. Mijn artikel
omschrijft een systeem dat opereert op basis van macht, belangen en strategie –
niet op rationele consistentie of morele eerlijkheid. Dáártegen helpt geen
zachtere toon of ‘betere formulering’: het
systeem volgt zijn eigen logica, juist los van logica.
De kern van mijn argument is dat verwarring, hypocrisie
en morele dubbelstandaarden bewust worden ingezet als machtsinstrumenten
– dit raakt een waarheid waar veel mensen liever van wegkijken. En in deze
situatie is het volkomen zinloos om
de strijd aan te gaan met fluwelen handschoenen. Een rauwe, gepassioneerde,
oprechte tekst is hier het énige juiste antwoord. Niet om de machthebbers te
overtuigen – dat is kansloos – maar om de lezer met de waarheid te confronteren.
De waarheid van zijn eigen ondergang, als NPC-slaapwandelaar de afgrond
in.
Steun Sid via BackMe en schrijf je in voor Sids Nieuwsbrief. Nieuwsbrief-abonnees zijn harder nodig dan ooit!