Alexandros Michailidis / Shutterstock.com
AD zet ongekozen premier Dick Schoof schaamteloos op een voetstuk
Het is werkelijk ongelofelijk. Terwijl het kabinet-Schoof jammerlijk is ingestort zonder noemenswaardige resultaten, publiceert het AD een artikel dat leest als een promotiefolder van het ministerie van Algemene Zaken. Titel: “Iedereen lacht, maar: waarom we juist meer Dick Schoofs nodig hebben”. Nee, dit is geen parodie. Dit is de staat van de Nederlandse mainstream journalistiek anno 2025.
De ongekozen premier, de voormalige baas van de AIVD, wordt door de krant die zichzelf serieus noemt opgehemeld als een soort technocratische messias die “het tijdperk van de Dick Schoofs” zou inluiden. Een man zonder mandaat, zonder partij, zonder slagkracht – en vooral: zonder resultaat. Maar volgens het AD moeten we er dus meer van.
👉 Teken de petitie: géén linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
📢 Academici ondersteunen terreursympathisanten en Joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
Geen controle van de macht, maar verering van de bestuurder
Waar is het journalistieke vuur gebleven? Waar is het adagium van “controleren van de macht”? Schoof werd geen premier omdat de kiezer dat wilde, maar omdat partijen te laf waren om kleur te bekennen. Hij is het product van achterkamertjespolitiek, van compromissen zonder visie. En nu blijkt: zelfs als je niets bereikt en je coalitie uiteenvalt, word je alsnog op het schild gehesen – als je maar ‘niet polariseert’.
De boodschap is duidelijk: liever een machteloze premier van het systeem dan een politicus die wél iets durft te zeggen. Geert Wilders? Te scherp. Timmermans? Te links. Yesilgöz? Te VVD. Maar Dick Schoof? Precies het soort zoutloze bestuurder waar Haagse redactiekamers warm van worden.
Schoof als symbool van systeemfalen
Schoof is niet de oplossing voor politieke stilstand – hij belichaamt die. Onder zijn premierschap viel het kabinet zonder duidelijke breuklijn, bleven alle belangrijke onderwerpen liggen, en bleef de kiezer met lege handen achter. Maar in plaats van die realiteit te benoemen, komt het AD met een verhaal over “coherentie” en “een premier zonder ego”.
Dat is geen journalistiek. Dat is het legitimeren van democratisch ondoorzichtige bestuurspolitiek.
Wie lacht hier nu echt?
De kop van het AD-artikel is: “Iedereen lacht, maar...”. De suggestie is dat critici van Schoof kortzichtig zijn. Maar in werkelijkheid lachen veel mensen omdat ze niet weten of ze moeten huilen. Want terwijl het land snakt naar daadkracht, visie en leiderschap, krijgen we de zoveelste bestuurder zonder ballen, zonder mandaat en zonder richting.
En dan noemt men dat een “experiment dat herhaling verdient”?
Nee, bedankt. Eén keer experimenteren met de democratie was meer dan genoeg.
👉 Teken de petitie: géén linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
📢 Academici ondersteunen terreursympathisanten en Joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten