Asscher twijfelt openlijk aan PvdA/GL: “Ik worstel of ik mijn eigen partij nog kan vertrouwen”

Dat zijn geen kleine woorden. Dat is geen nuance. Dat is een voormalig partijleider die op het randje van vertrek balanceert – en dat in het volle zicht.

Asscher reageerde op het vertrek van Gerdi Verbeet, die na 52 jaar haar lidmaatschap opzegde vanwege de steun van PvdA/GL voor de beruchte motie-Piri, waarin een wapenembargo tegen Israël werd geëist – inclusief een verbod op leveringen voor het Iron Dome-raketschild.

“Ik heb daar begrip voor,” zei Asscher over Verbeets besluit. En dat is veelzeggend. Want wie begrip heeft voor zo’n radicale breuk, staat er zelf ook niet ver vanaf.

Met eerdere opstappers als Lutz Jacobi en Reshma Roopram, wordt het beeld steeds schriller: de sociaaldemocratische kern van de PvdA is aan het verdwijnen.

Wat Asscher niet openlijk zegt, maar wat overduidelijk doorschemert, is wat velen binnen én buiten de partij al langer voelen: De PvdA is geen PvdA meer. Het is een radicale actiegroep geworden die liever het “morele gelijk” nastreeft dan bestuur, nuance of veiligheid voor burgers.

Asscher merkt dat. Verbeet merkte dat. Jacobi merkte dat. En de achterban? Die kijkt hoofdschuddend toe.

De partij is niet “vernieuwd”, maar omgeploegd. En uit de grond zijn de slogans van GroenLinks ontsproten, niet de principes van Den Uyl of Kok.

Asscher zegt (nog) niet dat hij vertrekt. Maar zijn woorden zijn duidelijker dan elke exitverklaring:

Dat is geen statement van loyaliteit. Dat is een aankondiging van afstand.

En laten we eerlijk zijn: wat is er nog over van vertrouwen als je als oud-leider moet constateren dat je je partij niet meer herkent?

De fusie met GroenLinks heeft een monster gecreëerd dat zich keert tegen zijn eigen geschiedenis, zijn eigen mensen en zijn eigen missie.

Wat er nu gebeurt, is geen vernieuwing – het is verdringing. En Lodewijk Asscher, ooit het gezicht van de toekomst van de PvdA, twijfelt hardop of hij er nog thuishoort.

Als zelfs híj dat zegt, weet je: de partij is definitief van identiteit veranderd.