Caroline van der Plas bang voor demonstranten: “Je weet gewoon niet of er iemand met een pistool staat”

Tegen De Gelderlander zegt ze dat ze gewoon niet het risico kan nemen om te grote risico's te nemen. "Je weet gewoon niet of er iemand met een pistool staat," legt Van der Plas uit. Een trieste maar waarschijlijk correcte vaststelling.

Op X bevestigde Van der Plas haar keuze:

Het is een schrijnend inkijkje in de toestand van ons land anno 2025: een democratisch gekozen politica die niet meer vrijuit een universiteit durft te bezoeken uit angst voor agressie, haat en geweld.

De Radboud Universiteit had Van der Plas uitgenodigd voor een open gesprek over landbouw, stikstof en politiek. Maar de BBB-leider besloot te weigeren toen duidelijk werd dat activistische groepen zich voorbereidden op demonstraties tegen haar komst.

Dat besluit werd haar door sommigen kwalijk genomen, maar de context zegt genoeg. Nederland heeft inmiddels een klimaat gecreëerd waarin boeren, politici en journalisten regelmatig worden bedreigd, geïntimideerd en aangevallen om hun mening.

Het idee dat een politica eerst moet overleggen met haar beveiliging voordat ze ergens durft te spreken, is niet normaal - en mag ook nooit normaal wórden.

In plaats van haar bezoek, ontving ze de journalist van De Gelderlander op het BBB-partijkantoor. Daar ging ze alsnog in gesprek over haar beslissing — nuchter, open, maar zichtbaar geraakt.

“Ik wil gewoon veilig thuiskomen,” herhaalde ze. “Ik ga geen onnodig risico nemen.”

Wie haar woorden leest, hoort geen angsthaas, maar een moeder en dochter die realistisch is over de risico’s die het huidige politieke klimaat met zich meebrengt.

Dat Van der Plas dit überhaupt moet zeggen, zegt veel over het Nederland van nu: een land waarin politici die opkomen voor boeren en gewone mensen meer beveiliging nodig hebben dan ooit.

Wat bij linkse politici zou leiden tot verontwaardiging en steunbetuigingen, wordt bij Caroline van der Plas vaak weggelachen. Haar kritische standpunten over stikstofbeleid, EU-regels en klimaatdwang maken haar een mikpunt van haatcampagnes en dreigementen.

En laten we eerlijk zijn: dat klimaat wordt mede gevoed door de manier waarop de gevestigde media en linkse partijen over haar praten. Van der Plas wordt geregeld neergezet als “populist”, “boerenknecht” of “anti-wetenschap”. Daarmee wordt ze niet alleen politiek gediskwalificeerd, maar ook persoonlijk beschadigd.

Als politici niet meer veilig bijeenkomsten kunnen bezoeken, is de democratie in gevaar. Want democratie betekent niet alleen stemmen, maar ook elkaar kunnen ontmoeten, bevragen en tegenspreken zonder dreiging of intimidatie.

De angst van Van der Plas is niet overdreven. We hebben in Nederland al te vaak gezien hoe haatcampagnes omslaan in echte aanslagen of fysieke aanvallen. Het feit dat zij zich genoodzaakt voelt afspraken te schrappen, is een alarmsignaal dat niemand mag negeren.

Caroline van der Plas laat met haar openhartigheid zien dat achter elke politicus een mens schuilt - iemand met familie, verantwoordelijkheden en gevoelens. Haar eerlijkheid maakt haar kwetsbaar, maar ook geloofwaardig.

Ze is niet bang voor debat, ze is bang voor geweld. En dat verschil is essentieel.