Stephan van Baarle is geen lijsttrekker meer van DENK. Waarom niet? Omdat zijn eigen partijbestuur hem voor de bus heeft gegooid. Of hij hen. Het is maar net wie je gelooft. Wat vaststaat: het is chaos, het is gênant, en het is ronduit vermakelijk. De partij die altijd klaarstaat om anderen de maat te nemen, moddert nu zelf openlijk in het politieke riool. En het mooiste van alles? Niemand wint hier iets.
Feitenblok: De klucht in het kort
- Stephan van Baarle trekt zich terug als lijsttrekker van DENK.
- Hij zegt dat het bestuur hem saboteerde.
- Twee Kamerleden (El Abassi en Ergin) steunen Van Baarle.
- Ze eisen het aftreden van het partijbestuur.
- De partij is in totale crisis, intern en extern.
De slangenkuil barst open: DENK valt zichzelf aan
Dit is niet zomaar een politieke onenigheid. Dit is een messentrekpartij op klaarlichte dag – en het speelt zich volledig af binnen de muren van DENK. De partij die altijd claimt op te komen voor rechtvaardigheid, respect en gemeenschap… is nu veranderd in een toneelstuk van intriges, achterdocht en dolken in de rug.
Van Baarle schreeuwt moord en brand over het bestuur. Dat zou hem "ondermijnd" hebben. Maar wat betekent dat in de praktijk? Werd hij weggesaboteerd? Of kreeg hij eindelijk het wantrouwen terug dat hij zelf jarenlang zaaide?
De twee andere Kamerleden, El Abassi en Ergin – wie? ja precies – springen hem nu ineens bij. Plots zijn zij de morele bewakers van de partijorde. Maar deze steunbetuiging is natuurlijk geen steun aan Van Baarle. Het is een poging om zélf hun positie te redden. Machtsspelletjes in een partij waar transparantie altijd een loze kreet is geweest.
🟦 DDS geeft jou het nieuws zoals het écht is – zonder meel in de mond, zonder de Brusselse praatjes. Als jij waarde haalt uit deze artikelen, help ons dan in de lucht te blijven.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Een partij zonder principes, zonder koers, zonder toekomst
DENK was altijd al een ideologisch rommeltje. Wat begon als een protestpartij tegen "het systeem", is nu verworden tot een intern vechtend groepje opportunisten. Inhoudelijke visie? Die was er nooit. Wat ze wel hadden, was een gedeeld vijandbeeld: Nederland.
De partij is gebouwd op slachtofferschap, verdeeldheid en het voortdurend zoeken van conflict. Maar dat conflict is nu naar binnen geslagen. En dan blijkt ineens hoe hol en instabiel de partij is. Als er geen vijand van buiten is, dan maken ze er binnen gewoon zelf één.
Stephan van Baarle heeft geprobeerd zich een respectabel gezicht te geven – strak in het pak, keurig ABN – maar hij komt uit dezelfde kweekvijver als Kuzu en Öztürk. Het verschil? Hij dacht dat hij de controle had. Maar het DENK-bestuur dacht daar anders over.
De realiteit is simpel: niemand in deze partij vertrouwt elkaar. De ene dag ben je lijsttrekker, de volgende dag sta je voor schut. Of je nu Van Baarle heet of niet – als je ook maar een moment zwakte toont, grijpen de hyena’s hun kans.
Laat ze elkaar maar kapotmaken
Voor Nederland is dit eigenlijk goed nieuws. Want een DENK in totale chaos betekent minder DENK op het stembiljet. En minder DENK in de Kamer. Geen partij die zo structureel onze samenleving ondermijnt met identiteitspolitiek, slachtoffergedrag en verdeel-en-heers-tactieken als deze.
Of Van Baarle wint of het bestuur – het maakt ons niets uit. Zolang ze maar doorgaan met elkaar slopen. Laat het hele kaartenhuis maar instorten. Dat is de enige manier waarop het electoraat ooit verlost wordt van deze schijnpartij.
🟥 Vind jij dat DDS van waarde is – omdat wij dit soort verhalen brengen, omdat wij laten zien hoe onze cultuur stukje bij beetje wordt afgebroken? Help ons dan nú.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. DENK is uitgespeeld – dit is het begin van het einde
DENK is op dit moment niet meer dan een slechte soap – vol slechte acteurs. Dit is het soort partij dat groot werd door te wijzen, te klagen en te verdelen. Maar als ze zichzelf moeten organiseren? Dan stort het bouwwerk meteen in.
Nederland verdient partijen die bouwen. Niet partijen die elke dag opstaan met de vraag wie ze nu weer de schuld kunnen geven van hun eigen mislukkingen.
De strijd tussen Van Baarle en zijn bestuur laat zien wat we altijd al wisten: DENK is niet klaar voor verantwoordelijkheid. DENK is een politiek toneelstuk – en het doek begint te vallen.