Hugo de Jonge wil Zeeland ‘volstoppen’ met kansenparels

In de talkshow Humberto sprak De Jonge zich openlijk uit:

Lees dat nog eens. Meer Zeeuwen, waar ze ook vandaan komen. Alsof je een Zeeuw wordt door de grens over te steken. Alsof identiteit, cultuur en verbondenheid niks meer voorstellen. Voor Hugo de Jonge is een Zeeuw gewoon een vulmiddel in een spreadsheet.

Dit is het nieuwe gezicht van Zeeland. Een partijpolitieke beroepsbestuurder die jarenlang faalde in Den Haag, maar nu via een kartelbaantje opnieuw mag meeregeren – dit keer over een provincie die hij niet begrijpt en blijkbaar ook niet respecteert.

Volgens De Jonge dreigt "verschraling van voorzieningen" en is bevolkingsgroei noodzakelijk. Maar in plaats van inzetten op behoud van jongeren, gezinsvorming en lokale economie, kiest hij voor de makkelijkste en gevaarlijkste route: massa-immigratie.

Alsof je de toekomst van Zeeland redt door het te overstromen met mensen "waar ze ook vandaan komen." Dit is de ideologie van de ontworteling, van het opofferen van cultuur voor statistieken.

Zeeland telt ongeveer 400.000 inwoners. De bevolkingsdichtheid is laag – en dat is precies de kracht van deze provincie. Ruimte, rust, gemeenschapszin. Maar voor Hugo de Jonge is dat een probleem. Voor hem moet alles vol, alles druk, alles globalistisch.

Zijn plan komt neer op:

✅ Open grenzen

✅ Vervangen in plaats van versterken

✅ De Zeeuwse identiteit laten verwateren in naam van “voorzieningen”

Dit is precies het soort denken dat de rest van Nederland op de rand van onherkenbaarheid heeft gebracht. En nu moet Zeeland eraan geloven.

Voor mensen als De Jonge is het begrip ‘Zeeuw’ gewoon een demografisch gegeven. Maar een Zeeuw is geen cijfer, geen beleidsobject. Een Zeeuw is onderdeel van een unieke, eeuwenoude cultuur.

Wat Hugo doet, is dat afbreken. Zijn oplossing voor leegloop is geen toekomstvisie. Het is importpolitiek. Het is massamigratie als panacee. Terwijl echte oplossingen liggen in woningbouw voor jonge gezinnen, steun voor lokale ondernemers, en een herwaardering van regionale identiteit.

Maar dat past niet in het wereldbeeld van De Jonge. Want daar draait alles om schaalvergroting, uniformiteit en controle. En vooral: meer, meer, meer.

De Jonge is geen oplossing voor Zeeland. Hij is het probleem in een ander pak. De belichaming van een politieke cultuur waarin bestuurders niet luisteren, maar opleggen. Niet verbinden, maar vervangen. Niet beschermen, maar transformeren – tegen de wil van de bevolking in.

Zeeland moet niet groeien ten koste van zijn karakter. Zeeland moet bloeien op basis van zijn kracht.

En dat gaat niet lukken zolang mensen als Hugo de Jonge aan de knoppen zitten.