Foto: Orange Pictures / Shutterstock.com
Jan Dijkgraaf rekent genadeloos af met Sophie Hermans – “Wij zijn wel klaar met jou, poes”
Jan Dijkgraaf heeft het weer gedaan. In een vlijmscherpe, heerlijk sardonische editie van zijn beroemde ‘Briefje van Jan’ legt hij VVD-coryfee Sophie Hermans over de knie – figuurlijk dan. En hij doet het op een manier zoals alleen Dijkgraaf dat kan: meedogenloos, maar stijlvol – met een glimlach en een dolk tussen de woorden.
Aanleiding is Hermans’ aankondiging dat ze niet op de VVD-kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen van oktober 2025 zal staan. Maar helaas: ze houdt wel de deur open voor een ministerspost want ze is nog niet helemaal klaar met de politiek. En dáár haakt Dijkgraaf op in – met een sloopkogel van een slotzin:
“Wij wel met jou, poes.”
De Tassendrager: standbeeld of zelfspot?
Dijkgraaf opent luchtig, bijna cynisch: welke gemeente mag het eerste standbeeld voor Hermans onthullen? En wie moet het beeld maken? Hij stelt voor dat het beeld ‘De Tassendrager’ wordt genoemd – een knipoog naar het beruchte imago van Hermans als “de assistent van Mark Rutte”, de vrouw die altijd meeliep, maar zelden zelfstandig politiek kleur gaf.
“Een standbeeld huilt niet, wapper niet met handjes en houdt z’n smoel.”
Het is hard, maar het is raak. Dijkgraaf zegt wat velen denken: Hermans was nooit een leider. Nooit iemand met een visie of ruggengraat. Ze hield het VVD-schip op koers... richting de afgrond.
👉 Teken de petitie: géén linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
📢 Academici ondersteunen terreursympathisanten en Joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
“Ik ben hier nog niet klaar” – Hermans overspeelt haar hand
Dijkgraaf richt zijn pijlen vooral op de schaamteloze ambitie waarmee Hermans haar vertrek aankondigt. Geen berouw, geen reflectie, geen zelfkritiek – maar meteen beschikbaar blijven voor een ministerspost.
En dat, schrijft Dijkgraaf, is exact het probleem. Politici als Hermans zijn er niet om het land te dienen, maar om hun eigen carrière voort te zetten.
Ze heeft niets geleverd. Geen fundamenteel VVD-geluid, geen structurele doorbraak op dossiers als migratie, wonen, energie, veiligheid. Maar wél gewoon blijven zitten. Of erger nog: opnieuw instappen omdat ze er "nog niet klaar mee is."
“Nou, dan heb ik nieuws voor je. Wij wél met jou.”
Een zinnetje dat de hele politieke carriere van Hermans samenvat.
Wat mij betreft: dit briefje zegt alles wat ik al jaren dacht
Ik heb Jan Dijkgraaf niet vaak nodig om mijn mening te vormen, maar dit keer verwoordt hij exact mijn gevoel. Sophie Hermans was de belichaming van alles wat er mis is gegaan met de VVD onder Rutte. Geen richting. Geen ruggengraat. Geen visie. Alleen gladgestreken managementtaal en mediatraining.
Dat ze niet terug wil in de Kamer is helemaap prima. Dat ze denkt dat het land nog op haar zit te wachten als minister? Dat is pas echt onthutsend.
👉 Teken de petitie: géén linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
📢 Academici ondersteunen terreursympathisanten en Joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
Conclusie: Jan zegt het bot – maar niet onterecht
De politiek moet niet bestaan uit mensen die ‘het net iets anders willen aanpakken’, of ‘nog niet klaar zijn’. Het moet gaan om mensen die durven leiden, durven breken, durven kiezen.
Sophie Hermans deed dat niet. En Dijkgraaf heeft dat genadeloos blootgelegd.
Dus ja, geef haar dat standbeeld maar.
Zet het in een donker steegje. Zonder plaquette. En zonder microfoon.
Want dat is precies de plek waar dit soort politiek thuishoort.
En Dijkgraaf? Die gaf haar het afscheid dat ze verdiende. Met een knipoog – en een klap in het gezicht.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten