Klaas Wilting slaat weer door: hysterisch anti-Trump én anti-Poetin

Want wie denkt Wilting wel dat hij is? Alsof Nederland en zijn bondgenoten in de afgelopen decennia altijd brandschoon waren. Alsof het Westen nooit oorlogen begon, nooit landen aanviel, nooit honderdduizenden doden op zijn geweten heeft. Dit soort nep-moralistische geschreeuw is niet alleen irritant, maar ook dom en gevaarlijk.

Amerika, onze grootste bondgenoot, begon de afgelopen decennia oorlog na oorlog. Irak in 2003 – een invasie gebaseerd op leugens over massavernietigingswapens. Afghanistan – twintig jaar bezetting, eindigend in totale chaos. Libië – kapotgebombardeerd door NAVO-vliegtuigen. Syrië – “regime change” via steun aan jihadisten.

En Nederland deed vrolijk mee. Onze politiek verantwoordelijken steunden de oorlog tegen Irak, we stuurden militairen, we bombardeerden zelfs mee. Israël viel recent Iran aan, gesteund door de VS, en kreeg instemmend geknik van Europese politici. Maar dáár hoor je Klaas Wilting niet over. Nee, die reserveert zijn giftige tweets liever voor Poetin.

Het is precies deze houding die zoveel mensen zat zijn. Het Westen mag alles, want “wij zijn de goeden.” Als Amerika oorlogen begint, als Israël een buurland aanvalt, dan heet dat “defensie” of “veiligheidsbelang.” Maar zodra een ander land zich roert, staan de Klaas Wiltings van deze wereld op hun morele soapbox om te roepen hoe verschrikkelijk het is.

Het is de ultieme hypocrisie: meten met twee maten, altijd wijzen naar de vijand van het moment, maar nooit eerlijk in de spiegel kijken.

Wat maakt dit nog pijnlijker? Wilting pretendeert moreel orakel te zijn. Hij gebruikt grote woorden: “walgelijk,” “beschamend,” “moordenaar.” Maar wie zijn tweets leest, ziet vooral een dorpsgek die blindelings meewaait met de Brusselse en Haagse bubbel. Trump is slecht, Poetin is slecht – dat is de veilige mening in Wiltings wereld.

Maar nuance? Kritiek op Amerika? Kritiek op Israël? Of op de NAVO die oorlog na oorlog voert? Ho maar. Dat past niet in het plaatje van de deugmensen, en dus zwijgt hij daarover.

Wat Wilting doet, is precies wat onze media en politieke elite continu doen: selectieve verontwaardiging. Het gaat nooit om principes, altijd om machtspolitiek. Ze zijn niet tegen oorlog, ze zijn tegen de verkeerde oorlog. Ze zijn niet tegen dictators, ze zijn alleen tegen dictators die niet meewerken met Brussel.

En dus krijgt Poetin de volle laag – hoe schandalig zijn inval ook was – maar worden de misdaden van het Westen gewoon weggepoetst. Wie daar wat van zegt, is “pro-Rusland” of “extreemrechts.”

De hysterische tweets van Klaas Wilting zijn niet alleen lachwekkend, ze zijn gevaarlijk. Ze versterken het idee dat wij moreel verheven zijn en dat wij anderen mogen veroordelen, terwijl we zelf geen enkele verantwoordelijkheid nemen.

Dat maakt ons ongeloofwaardig. Dat maakt ons zwak. En het zorgt ervoor dat burgers hun vertrouwen verliezen in politiek en media. Want mensen zien heus wel dat Amerika, Israël en Europa zélf bloed aan hun handen hebben.

Wilting denkt stoer te zijn door tekeer te gaan tegen Trump en Poetin. In werkelijkheid laat hij zien hoe diep de hypocrisie en de nep-morele arrogantie in Nederland zijn doorgedrongen. En dát is pas walgelijk en beschamend.