Kwart van de Nederlanders voelt zich niet vertegenwoordigd door politiek: vertrouwen in systeem stort verder in

Wat ooit het fundament van onze democratie was - vertegenwoordiging - is verworden tot een schijnvertoning. De burger voelt zich niet gehoord, niet gezien, niet serieus genomen. En dat terwijl politici in Den Haag elkaar geruststellend toespreken dat “het allemaal wel meevalt”.

Het valt níet mee. Het land is klaar met een politiek die zichzelf belangrijker vindt dan de kiezer.

De cijfers zijn vernietigend:

Dat is niet zomaar “onvrede”. Dat is een symptoom van een systeem dat kapot is. Mensen die elke maand krom liggen onder torenhoge lasten, die hun land zien veranderen, die zich zorgen maken over veiligheid, migratie en koopkracht - zij herkennen zich niet in de praatjes van Den Haag.

En gelijk hebben ze. Want of je nu VVD, D66, GroenLinks of CDA heet - ze voeren allemaal hetzelfde beleid. De verschillen zijn alleen cosmetisch, de uitkomst is altijd dezelfde: de burger betaalt de rekening, het kartel blijft aan de macht.

Het meest schrijnende detail uit het onderzoek: kiezers van partijen als JA21, SP en Partij voor de Dieren geven aan zich eigenlijk níet echt vertegenwoordigd te voelen. Ze stemmen meer uit wanhoop dan uit overtuiging. Ze kiezen niet voor iets, maar tégen iets - wat overigens ook meteen de zwakte tekent van een partij als JA21. Het gaat ze in de peilingen nu even voor de wind, maar als ze verantwoordelijkheid gaan dragen voor kabinetsbeleid zal de partij vrijzel zeker instorten, net zoals bij BBB is gebeurd.

En dat is precies wat er mis is. Politiek zou moeten draaien om idealen, niet om overlevingsstrategieën. Maar in Den Haag is politiek verworden tot marketing. Tot lijstjes, slogans en damage control. Partijen praten niet meer mét mensen, maar over mensen.

De burger is geen partner meer in het landsbestuur, maar een statistiek in een peiling.

Dat zoveel mensen afhaken, is niet omdat ze “boos” of “ongeïnformeerd” zijn, zoals men in talkshows graag beweert. Het is omdat ze wél weten wat er speelt. Ze zien dat de politiek vooral bezig is met zichzelf. Met postjes, commissies, en symbolische debatten die niets veranderen.

Deze groep Nederlanders - het kwart dat zich niet vertegenwoordigd voelt - is de echte meerderheid van morgen. Het zijn de mensen die hun land zien veranderen en zich afvragen: Wie spreekt nog voor ons? En zolang Den Haag daar geen eerlijk antwoord op geeft, groeit die groep alleen maar.

Volgens het onderzoek voelen jongeren tussen de 18 en 34 jaar zich nog redelijk vertegenwoordigd. Maar dat vertrouwen is broos. Want zodra ze hun eerste huurcontract tekenen, hun eerste energierekening ontvangen of merken dat de overheid ze eerder controleert dan helpt, verdwijnt ook dat geloof razendsnel.

De jongere generatie ziet al wat hun ouders hebben ervaren: politiek is een spel voor insiders. En de gewone burger is slechts toeschouwer.

De politiek zou deze cijfers moeten zien als een existentiële waarschuwing. Maar dat zal niet gebeuren. Men zal er nog een “werkgroep representativiteit” tegenaan gooien, een commissie instellen, een nieuw rapport schrijven. En ondertussen verandert er niets.

Want het probleem zit niet in communicatie of transparantie. Het probleem is dat de Nederlandse politiek de inhoudelijke band met het volk verloren heeft. De partijen vertegenwoordigen niet langer de samenleving, maar zichzelf, hun ideologische netwerken en hun belangen in Brussel.

Een kwart van het land voelt zich niet vertegenwoordigd. Dat betekent dat onze democratie aan het afbrokkelen is. Als burgers het vertrouwen verliezen dat hun stem iets betekent, blijft er niets over dan onverschilligheid - of woede.

De schuld ligt niet bij de mensen, maar bij de partijen die hen keer op keer hebben verraden. De VVD, D66, GroenLinks-PvdA en CDA hebben van politiek een gesloten club gemaakt. En nu staan ze verbaasd dat niemand zich er nog thuis voelt.

De boodschap is helder: Nederland wil geen bestuur dat over hen beslist - Nederland wil bestuur dat voor hen werkt. En dat begint met het afbreken van dit kartel.