Marbe en De Telegraaf blijven blind voor Gaza – pro-Israël reflex zonder realiteitszin

En net als altijd ontbreekt elk spoor van serieuze reflectie op wat er inmiddels bijna twee jaar onafgebroken te zien is uit Gaza: beelden van verwoeste woonwijken, duizenden doden (waarvan een groot deel vrouwen en kinderen), en een humanitaire crisis die geen normaal mens kan wegwuiven als “gewoon” of “noodzakelijk”.

Marbe zet het CDA neer als naïeve meeloper van linkse Israëlhaters omdat ze pleiten voor erkenning van een Palestijnse staat. Maar voor haar is er maar één werkelijkheid: Israël als het enige morele baken in het Midden-Oosten, altijd in hun recht, altijd slachtoffer. Alles wat daar niet in past, is volgens haar Hamas-propaganda.

Maar zo simpel is het niet. Er is geen excuus voor het massaal bombarderen van burgerdoelen, het blokkeren van hulp, het verwoesten van de infrastructuur waar gewone Palestijnen – ook niet-Hamasleden – afhankelijk van zijn. Die harde feiten verdwijnen volledig uit beeld in dit soort columns.

Wanneer Rusland in Oekraïne burgerdoelen raakt, is dat oorlogsmisdaad en barbarij, wordt breed gesteld in onze politiek en media. Wanneer Israël in Gaza precies hetzelfde doet – en dat maandenlang – moet het volgens Marbe verdedigd worden als “zelfverdediging”. Deze dubbele standaard is niet alleen hypocriet, het ondergraaft ook het morele gezag van het Westen.

En dat morele gezag is al wankel genoeg. In veel landen buiten het Westen wordt het pro-Israëlische narratief allang gezien als selectieve verontwaardiging. Dat versterkt juist de propaganda van extremisten – het tegenovergestelde van wat Marbe en De Telegraaf zeggen te willen bereiken.

Het probleem met Marbe’s benadering is dat ze kritiekloos de Israëlische regering volgt, alsof die boven iedere verdenking staat. Maar Israël is net zo goed een politieke speler, met belangen, machtspolitiek en fouten. Het blind verdedigen van alles wat Tel Aviv doet, is geen analyse – het is propaganda.

De taak van journalistiek is niet om één partij te sparen, maar om machthebbers te bevragen – allemaal. Daarin schiet De Telegraaf met dit soort eenzijdige stukken tekort.

Het is tijd dat ook in de rechtse media wordt erkend dat wat in Gaza gebeurt niet langer kan worden weggeschreven als “collateral damage” of Hamas’ schuld. Ja, Hamas draagt een zware verantwoordelijkheid voor het conflict. Maar dat ontslaat Israël niet van de plicht zich aan internationale regels te houden – regels die het Westen zelf altijd zo hoog in het vaandel zegt te hebben.

Wie blijft doen alsof Israël altijd moreel onfeilbaar is, sluit de ogen voor de werkelijkheid en verliest geloofwaardigheid. Precies dat is het probleem met Marbe’s column: een makkelijke reflex, in plaats van een moedige confrontatie met ongemakkelijke feiten.