Stel je even voor: je bent premier van Nederland. De Verenigde Staten – onze grootste bondgenoot én economische reus – doet een nieuw voorstel over handelstarieven, iets dat directe gevolgen kan hebben voor miljarden aan export, duizenden bedrijven en honderdduizenden banen.
En wat zegt onze premier,
Dick Schoof, als hem gevraagd wordt wat er in dat voorstel staat?
“Ik weet het niet. Maar ik vind het wel prima.”
📢 Teken de petitie: Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Universiteiten worden overspoeld door geweld, antisemitisme en intimidatie door Hamasverheerlijkers.
👉 Teken vandaag nog! Brussel weet het, maar Nederland niet – en dat is “strategisch verstandig”?
De Europese Commissie heeft donderdag een officieel voorstel ontvangen van de Amerikanen over de wederzijdse handelstarieven. Maar von der Leyen, voorzitter van de Commissie, deelde de inhoud niet met de
EU-leiders.
En Schoof? Die vindt dat prima.
Hij zegt dat het goed is “dat ze daar zelf een strategie op kan bepalen.”
Met andere woorden: Nederland hoeft niks te weten. Mag niks weten.
Moet maar gewoon vertrouwen hebben in Brussel.
Alsof we een provincie van de EU zijn geworden – zonder stem, zonder informatie, zonder invloed.
Handelstarieven kunnen onze economie verwoesten – en onze premier leunt achterover
De pauze op wederzijdse handelstarieven loopt af op 9 juli. Zonder deal kunnen tarieven omhoogschieten, net zoals in de dagen van Trump’s handelsconflicten.
- Export wordt duurder.
- Nederlandse producenten raken hun concurrentiepositie kwijt.
- Duizenden banen kunnen verdwijnen in industrie en landbouw.
En ondertussen zit Schoof blij te vertellen dat hij “veel vertrouwen” heeft in Brussel.
📢 Teken de petitie: Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Universiteiten worden overspoeld door geweld, antisemitisme en intimidatie door Hamasverheerlijkers.
👉 Teken vandaag nog! Dit is geen leiderschap – dit is bestuurlijke onderwerping
Wat we hier zien is een levensgevaarlijke combinatie van onwetendheid en onderdanigheid.
Een premier die toegeeft dat hij niets weet over een voorstel dat economisch van cruciaal belang is, en die daar geen probleem van maakt, verdient geen enkel vertrouwen.
Dit is niet “technisch bestuur.” Dit is macht uit handen geven.
En de rekening wordt straks gewoon bij de Nederlandse burger gelegd.
Schoof zegt dat hij “vertrouwen heeft in de onderhandelingen.”
DDS zegt: wij hebben daar nul vertrouwen in – zolang Nederland zichzelf niet vertegenwoordigt.