Onrust in de PVV-gelederen: Vrijwilligers zijn 'dictatoriale' leiding zat en lopen weg na afgekeurde lijsten!

Het is de achilleshiel van de Partij voor de Vrijheid. De structuur met slechts één lid (Geert Wilders) was ooit bedoeld om LPF-achtige toestanden en ruzies buiten de deur te houden. Maar nu de partij volwassen is en overal wil meedoen, keert die structuur zich tegen de beweging.

Laten we niet vergeten hoe moeilijk het is om PVV-kandidaat te zijn. In een land dat gedomineerd wordt door linkse media en D66-rechters, is het politieke zelfmoord om op een PVV-lijst te gaan staan. Zoals de analyse luidt: "Het is überhaupt al lastig om mensen te vinden die in de gemeenteraad willen, daar hebben alle partijen last van, laat staan voor de PVV. Want dat heeft heel vaak repercussies; mensen die niet meer met je willen praten, heel lastig om werk te vinden."

Deze mensen zijn helden. Ze trotseren sociale uitsluiting voor hun idealen. Ze steken honderden uren in het bouwen van een lokale afdeling. En wat is hun beloning? Een oekaze uit Den Haag. "Dus die hebben lijsten gemaakt, en die zijn gewoon afgekeurd door Geert Wilders in Den Haag," klinkt het vanuit de partij. Het gevolg is desastreus: "En die mensen zeggen: 'Ja hallo, in deze omstandigheden hebben we geen zin meer om voor de PVV te werken'."

Het probleem is fundamenteel. "Het is een partij met maar één lid, dat is Geert Wilders en die bepaalt (in beginsel) alles." Dat werkte toen de partij klein was. Maar nu? "Iedereen die ooit een keer iets heeft gezegd waar hij het niet helemaal mee eens is, die kan dan opeens een oekaze krijgen van 'nou die mag niet op de lijst.'"

Het is micro-management vanuit de ivoren toren. Terwijl de mensen in de provincie het zware werk doen, bepaalt één man in de beveiligde zone wie wel en niet deugt. Dat zorgt voor enorme frustratie. Mensen die hun ziel en zaligheid in de partij leggen, willen "daar wel iets voor terug". Ze willen inspraak. Ze willen serieus genomen worden.

De conclusie is pijnlijk: "Dat begint zich nu een beetje te wreken." Je kunt geen massabeweging leiden als een privé-bv. De PVV bestaat inmiddels lang genoeg. Er is een kader ontstaan van ervaren, loyale mensen. Als je die mensen blijft behandelen als kleuters die bij elke stap toestemming moeten vragen aan 'papa Geert', dan haken ze af.

Als de PVV een blijvende machtsfactor wil zijn in de gemeenten - waar het beleid vaak concreet wordt gemaakt, zoals bij de opvang van asielzoekers - dan moet Wilders leren loslaten. Hij moet zijn mensen vertrouwen. Doet hij dat niet, dan loopt hij het risico dat hij straks een generaal is zonder leger. De vrijwilligers zijn de zuurstof van de partij. Knijp die toevoer af, en de beweging stikt.