Plan voor nieuwe verzorgingshuizen dreigt te stranden: armste ouderen kunnen het niet betalen

Maar achter de jubelbrief gaat een pijnlijke realiteit schuil: het hele plan dreigt te stranden omdat het voor juist de armste ouderen simpelweg onbetaalbaar wordt.

Het is geen geheim dat duizenden ouderen thuis vereenzamen of de zorg niet meer aankunnen. Mantelzorgers raken overbelast, thuiszorg kraakt onder de druk en verpleeghuizen zijn overvol.

Pouw-Verweij erkent dat. “Een grote groep ouderen heeft behoefte aan een nieuw soort verzorgingshuis,” zegt ze. En dat klopt. Thuis wonen klinkt mooi op papier, maar in de praktijk is het voor tienduizenden ouderen een eenzame, onveilige hel.

Toch dreigt dit plan precies daar te mislukken waar het hardste noodzaak is: de betaalbaarheid. Want waar moeten die kwetsbare ouderen het geld vandaan halen? Huren van duizend euro of meer? Eigen bijdragen die hoger uitvallen dan hun AOW?

Het risico is levensgroot dat dit “moderne verzorgingshuis” straks alleen toegankelijk is voor ouderen met een goed pensioen, terwijl de armsten - die het júíst het hardst nodig hebben - buiten de boot vallen.

De waarheid is dat dit plan het zoveelste bewijs is van decennia falend zorgbeleid. Eerst werden de verzorgingshuizen massaal afgeschaft omdat ouderen “zo lang mogelijk thuis” moesten blijven wonen. En nu - nadat duizenden ouderen tussen wal en schip zijn gevallen - komt men erachter dat er tóch behoefte aan is.

Maar in plaats van verantwoordelijkheid te nemen, schuift men de rekening doodleuk door naar de ouderen zelf. Dat is niets minder dan cynisch beleid.

Onze ouderen, die dit land hebben opgebouwd, krijgen te horen dat er weer plekken komen waar ze veilig kunnen wonen. Maar tegelijk wordt hun duidelijk gemaakt dat ze er waarschijnlijk geen plek kunnen krijgen, tenzij ze diep in de buidel tasten.

De meest kwetsbare generatie betaalt zo wéér de prijs van Haagse luchtkastelen.

Als Nederland écht een land wil zijn waar ouderen niet aan hun lot worden overgelaten, dan is er maar één optie: de verzorgingshuizen terugbrengen als collectieve voorziening, betaalbaar voor iedereen. Geen luxe speeltje voor de rijken, maar een basisvoorziening voor wie dat nodig heeft.

Alles minder dan dat is wéér een schande.