Premier Schoof zaait twijfel over vredestop Trump–Poetin – waarom dit oorlogsgedram?

Waarom dit negativisme? Waarom altijd het wantrouwen, het wanbeleid en het waarschuwende vingertje? Schoof klinkt nog steeds als de AIVD-man die hij jarenlang was: iemand die overal gevaar ziet, maar zelden oplossingen. Nederland heeft een leider nodig die bijdraagt aan vrede – niet iemand die die vrede voortdurend torpedeert met wantrouwen.

Donald Trump – verguisd door het establishment, maar geliefd bij miljoenen – probeert eindelijk te doen wat zijn voorgangers lieten liggen: een einde maken aan het eindeloze bloedvergieten in Oekraïne. Zijn inzet voor een wapenstilstand is helder. Zijn gesprekken met Poetin zijn een poging tot diplomatie, niet onderwerping.

En wat doet Dick Schoof? Die gaat voor de camera staan en zaait wantrouwen. “Poetin wil geen wapenstilstand,” zegt hij. “Dat heeft hij nooit laten zien.” Maar dat is simpelweg niet waar. Sterker nog: zowel Rusland als Oekraïne hebben in het verleden meerdere keren gesproken over onderhandelingen, alleen werd dat door het Westen steeds geblokkeerd.

Schoof weet dat – en toch duwt hij deze lijn door. Waarom? Omdat hij – net als Rutte, Kaag en Von der Leyen – gevangen zit in de Brusselse tunnelvisie: Rusland = het kwaad, praten = zwakte, vrede = verlies.

Schoof zegt dat hij “sceptisch” is. Maar wat hij doet, is ondermijnen. Hij laat weten dat Trump en Poetin misschien praten, maar dat er weinig te verwachten valt. En zo voedt hij precies het frame van de oorlogslobby: dat het conflict moet doorgaan, dat vrede naïef is, dat militaire steun moet blijven stromen.

Wat hij had kunnen zeggen? Bijvoorbeeld: “We hopen dat de gesprekken leiden tot een duurzaam staakt-het-vuren.” Maar nee. Schoof kiest bewust voor de koers van twijfel en wantrouwen. Het is hetzelfde bureaucratische denken dat hem jarenlang typeerde bij de inlichtingendienst: analyseren, waarschuwen, observeren – maar nooit verantwoordelijkheid nemen.

De echte vraag is: waarom steunt Nederland deze vredespoging niet voluit? Waarom zijn wij altijd de schoothondjes van Brussel, de NAVO, de VS – behalve als het gaat om iemand als Trump? De man die het lef heeft om met Poetin aan tafel te zitten, krijgt in Europa geen steun, maar hoon. Terwijl het precies is wat nodig is.

We steunen oorlogszuchtige idioten die Oekraïne tot de laatste man willen laten vechten, maar als er eindelijk een kans is op wapenstilstand, gaat Schoof twijfelen? Wie zit hier eigenlijk fout?

Zelenski's land is verwoest. Europa betaalt zich scheel. De Amerikaanse wapenindustrie viert feest. Maar als Trump – tegen alle krachten in – probeert dit conflict te beëindigen, dan kan onze premier niets beters bedenken dan zuur scepticisme?

Dick Schoof is geen spindoctor meer. Hij is premier. En dat betekent: verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van Nederland, voor stabiliteit in Europa en – ja – ook voor diplomatie. Het is volstrekt onverantwoord om juist nú, op het moment dat er eindelijk serieuze vredesgesprekken plaatsvinden, te gaan roepen dat het toch kansloos is.

Wat mij betreft is het simpel: De oorlog moet stoppen. De diplomatie moet een kans krijgen. En leiders als Schoof moeten ophouden met het verspreiden van wantrouwen.

We hebben meer aan een Donald Trump met een vredesagenda dan aan een Schoof die blijft hangen in inlichtingendienst-cynisme.

Genoeg gespeculeerd, genoeg gesaboteerd. Tijd voor vrede. Tijd voor lef.