President Milei triomfeert in Argentinië: bevolking steunt harde koers tegen inflatie en corruptie

Deze uitslag is meer dan een verkiezingsoverwinning. Het is een mandaat voor vrijheid, verantwoordelijkheid en economisch herstel - en een keiharde afwijzing van het linkse beleid dat Argentinië jarenlang naar de rand van de afgrond heeft gebracht.

Milei, de libertarische econoom die eind 2023 tot president werd gekozen, erfde een land dat economisch aan het instorten was. De inflatie schoot door het dak, corruptie was wijdverspreid en de peso verloor zijn waarde sneller dan ooit.

Zijn oplossing was radicaal: minder overheid, minder subsidies, minder bureaucratie. Geen halfzachte compromissen meer, maar een frontale aanval op de geldverslindende staatsmachine die Argentinië decennialang in de wurggreep hield.

Linkse tegenstanders noemden hem “gevaarlijk”, “onvoorspelbaar” en “te hard”. Maar de kiezers hebben nu het laatste woord gegeven: ze staan achter Milei.

De Amerikaanse president Donald Trump, die Milei al eerder zijn steun toezegde, liet begin oktober weten dat Washington alleen financiële hulp zou blijven bieden aan Argentinië als Milei’s hervormingsgezinde partij de verkiezingen zou winnen.

Die steun kwam niet uit ideologische vriendelijkheid, maar uit realpolitik: Trump begrijpt dat vrije markten en nationale soevereiniteit hand in hand gaan. Zijn regering stelde 20 miljard dollar beschikbaar via een zogenaamde swaplijn - dollars in ruil voor peso’s - om de munt te stabiliseren.

Met Milei’s overwinning blijft dat hulpprogramma overeind. Argentinië krijgt zo niet alleen financiële ademruimte, maar ook een signaal van vertrouwen: de wereld gelooft weer in Argentijnse discipline en hervormingskracht.

De linkse peronisten, jarenlang de machtigste politieke stroming van Argentinië, zakten volledig door het ijs. Hun boodschap van “meer sociale uitgaven” en “sterkere staat” sloeg niet meer aan. De Argentijnen hebben genoeg van politici die mooie woorden verkopen terwijl ze de middenklasse uitpersen met belastingen en de armen in afhankelijkheid houden met uitkeringen.

De linkse elite hoopte dat de recente onrust op de financiële markten Milei zou breken - dat zijn hervormingen te pijnlijk zouden zijn. Maar het tegenovergestelde gebeurde: hoe harder de linkse media hem aanvielen, hoe meer steun hij kreeg.

Het volk koos niet voor angst, maar voor verandering.

De overwinning van Milei is meer dan Zuid-Amerikaanse politiek. Het is een boodschap aan de hele westerse wereld: burgers pikken het niet langer dat hun vrijheid wordt opgeofferd aan bureaucraten en klimaatgekken.

In Nederland zien we precies hetzelfde patroon. Terwijl de linkse partijen - GroenLinks-PvdA, D66 en CDA - blijven dwepen met meer overheid, meer klimaatregels en meer EU, groeit ook hier de roep om vrijheid en gezond verstand.

De Argentijnen laten zien dat het kan: breken met het oude systeem, de macht van de staat terugdringen en opnieuw beginnen. Nederland kan hetzelfde doen, als de kiezer dat durft.