Schok in Woensdrecht: Alle PVV-posters gesloopt – PVV'er Boon furieus over linkse vandalen tijdens verkiezingen

In Woensdrecht, dat rustige dorpje waar het grootste conflict normaal over een te hoge schutting gaat, is het deze week raak: alle verkiezingsborden van de PVV zijn vernield, gestolen of beplakt met politieke bagger. En dat op de vooravond van verkiezingen die allesbepalend zijn voor de toekomst van ons land.

PVV-Kamerlid Maikel Boon, voormalig militair en inmiddels bekend om zijn recht-voor-z’n-raap-aanpak, reageert woedend op X:

“Schandalig! ALLE verkiezingsborden van de PVV in de gemeente Woensdrecht zijn gestolen, gesloopt of beplakt. En dit zijn nog maar vier foto’s… Blijf met je tengels van andermans spullen af! We leven in een democratie, geen linkse dictatuur! #PVV #verkiezingen2025”

Onder zijn bericht vier foto’s: scheefgetrokken borden, doorgescheurde posters, en palen waar ooit PVV-uitingen hingen – nu leeg, alsof er nooit iets gestaan heeft.

Boon overdrijft niet. Dit is geen incident, dit is structurele sabotage. We zagen het eerder in Breda, waar FVD-posters in brand werden gestoken, en in Rotterdam, waar CDA-borden werden beklad met leuzen over “fascisten” en “haat”.

Maar telkens gold hetzelfde script: als het ''rechtse'' partijen betreft, wordt het afgedaan als “jeugdig enthousiasme” of “politiek activisme”. Gebeurt het andersom – iemand die een regenboogvlag verwijdert of kritiek heeft op een moskee – dan gaat meteen het hele justitiële circus draaien.

Nederland meet met twee maten, en de politie kijkt toe.

Want waar zijn de burgemeesters, de officieren van justitie, de praatprogramma’s? Nergens. Ze mompelen iets over “spijtig” en “respectvol campagnevoeren”, maar niemand pakt het tuig aan dat ’s nachts met stanleymessen en lijmpotten op pad gaat.

In een normale rechtsstaat heet dit verkiezingsfraude – een poging om de vrije meningsuiting en het eerlijke kiesproces te saboteren. Maar in het Nederland van Mark Rutte’s nalatenschap is links onaantastbaar.

De daders noemen zichzelf “antifascisten”, maar gedragen zich als de nieuwe fascisten: intolerant, gewelddadig en overtuigd van hun morele superioriteit.

Het contrast is schrijnend. Wie een PVV-bord ophangt, riskeert vernieling of bedreiging. Wie een GroenLinks-PvdA-affiche plakt, krijgt applaus van de deugpers.

Nederland noemt dat “democratie”, maar in werkelijkheid is het een dictatuur met een regenboogvlaggetje – waarin alleen de goedgekeurde mening nog mag bestaan.

Maikel Boon roept op tot respect voor de democratie: “Handen thuis!” Maar wie luistert er nog?

Want vandaag zijn het posters die sneuvelen. Morgen misschien campagnebussen. En overmorgen? Misschien stembureaus.

Als dit het niveau is waarop onze democratie functioneert, dan zijn we haar al kwijt.