Schokkend: Volt weigert debat met FVD - Laurens Dassen durft Lidewij de Vos niet te ontmoeten

Met andere woorden: de partij die voortdurend roept dat ze “staat voor dialoog, nuance en Europese democratie” weigert zelf het gesprek aan te gaan met een politieke tegenstander die door honderdduizenden Nederlanders gesteund wordt.

Een democratie zonder debat is geen democratie meer. En Volt laat met dit besluit zien dat het niet staat voor openheid, maar voor morele uitsluiting en intellectuele lafheid.

In een verklaring schrijft Volt:

Daarmee doelt de partij op FVD’s kritiek op klimaatdogma’s en de manier waarop Den Haag miljarden over de balk smijt in naam van “de planeet”.

Maar let op de framing: Volt wil geen debat over argumenten, ze wil simpelweg bepalen wie überhaupt nog mee mag praten. Dat is geen democratie meer - dat is morele censuur met een Europese vlag erop geplakt.

En opvallend: nergens noemt Volt dat Lidewij de Vos, de partijleider van FVD, juist bekendstaat om haar inhoudelijke, heldere manier van debatteren. Ze is géén extremist, géén provocateur, maar een serieuze politica die het kartel het vuur aan de schenen legt.

Kennelijk is dát precies het probleem.

Wat Laurens Dassen hiermee laat zien, is pure zwakte. Een politicus die zeker is van zijn standpunten, zou elk podium aangrijpen om die te verdedigen - ook tegenover wie het niet met hem eens is.

Maar Dassen kiest voor de veilige bubbel van instemming. Hij wil alleen debatteren met partijen die al grotendeels hetzelfde denken als hij. Dat is comfortabel, maar totaal ongeschikt voor iemand die beweert de democratie te willen “vernieuwen”.

Met dit besluit bevestigt Volt wat velen al zagen: de partij van de open dialoog blijkt in de praktijk de partij van gesloten deuren.

Volt schrijft in haar verklaring dat “experts waarschuwen voor de normalisering van extremisme.” Maar wie bepaalt dan wat “extreem” is? In een gezonde democratie is dat aan de kiezer, niet aan een zelfverklaarde morele elite.

Het is bovendien ronduit hypocriet. Volt wil wel debatteren met GroenLinks-PvdA, een partij die openlijk pleit voor miljarden aan EU-afdrachten en immigratie zonder grenzen, maar niet met FVD - dat pleit voor nationale soevereiniteit en vrijheid van meningsuiting.

De partij die zegt “de Europese democratie te verdedigen” gebruikt nu precies de antidemocratische methode die ze anderen verwijt: uitsluiten in plaats van overtuigen.

FVD wordt al jaren door de traditionele media en de gevestigde partijen genegeerd of gedemoniseerd. Toch groeit de partij door, mede dankzij haar duidelijke standpunten, jonge achterban en vernieuwende aanpak met livestreams, campagnes op sociale media en de directe aanwezigheid van Lidewij de Vos in het publieke debat.

Volt denkt dat uitsluiten helpt. Maar in werkelijkheid laat elke weigering zien wie er werkelijk bang is voor een eerlijk gesprek.

De ironie is compleet: de partij die anderen beschuldigt van “populisme” gebruikt zelf de goedkoopste populistische truc - het weglopen van het debat.

Het gaat niet om één radiodebat. Het gaat om de toekomst van het publieke debat zelf. Als een partij als Volt kan bepalen dat andere partijen “te gevaarlijk” zijn om mee te spreken, dan zitten we op een hellend vlak.

Vandaag is het FVD. Morgen PVV of BBB. En overmorgen elke stem die afwijkt van de Brusselse consensus.

Een volwassen democratie verdraagt meningsverschil. Een bange, moralistische technocratie doet dat niet.

Laurens Dassen had een kans om te laten zien dat Volt volwassen is - dat het durft te discussiëren, te luisteren en te overtuigen. In plaats daarvan koos hij voor de vlucht vooruit.

Hij sloot een partij uit die honderdduizenden Nederlanders vertegenwoordigt, en daarmee ook hún stem, hún mening, hún recht om gehoord te worden.

Dat is geen kracht, dat is angst. En angst is dodelijk voor de democratie.