Foto: Orange Pictures / Shutterstock.com
Sophie Hermans (VVD) zwaait Kamer vaarwel: Tassendrager kiest alleen voor het bestuurlijke pluche
Daar gaat ze dan, Sophie Hermans, de trouwe tassendrager van Mark Rutte, die haar neus ophaalt voor het echte werk in de Tweede Kamer. De VVD-vicepremier en klimaatminister heeft besloten niet terug te keren op de kieslijst voor de Kamerverkiezingen eind oktober, zo bevestigt haar partij na berichtgeving van EW. “Dat hoofdstuk is voor mij gesloten,” sneert Hermans in een interview met het weekblad, alsof het Kamerlidmaatschap een bijbaantje was dat ze even tussendoor deed. Alleen als bewindspersoon wil ze nog opdraven in Den Haag. Wat een dedain voor het parlementaire handwerk!
De ambitie druipt er vanaf, maar het is het verkeerde soort ambitie. Hermans wil slechts in de Kamer verschijnen als minister, niet als vertegenwoordiger van het volk. Volksvertegenwoordiging? Te min. Politiek debat? Te lastig. Ze mikt op een plek in de bestuurlijke achterkamers waar niemand lastige vragen stelt — precies de plek waar ze altijd het beste tot haar recht kwam: buiten het zicht van de kiezer.
Lees ook
Laten we even terugspoelen. Bij de verkiezingen van 2023 stond Hermans nog fier op plek twee van de VVD-kieslijst, pal achter Dilan Yeşilgöz. Zeven jaar lang speelde ze Kamerlid, eerst als zorgwoordvoerder en later als fractievoorzitter, maar echt indruk maken? Ho maar. Haar politieke loopbaan begon ze als loopmeisje van woonminister Stef Blok en later als schaduw van Mark Rutte, de man die ze jarenlang trouw haar tasjes droeg. En nu? Nu vindt mevrouw het blijkbaar te min om terug te keren naar de Kamer, waar het echte debat plaatsvindt en de controle op de regering wordt uitgevoerd. In plaats daarvan lonkt het pluche van een ministerspost, waar ze ongestoord kan doorgaan met haar klimaatfiasco’s.
Hermans benadrukt dat dit geen einde hoeft te betekenen van haar politieke carrière. “Er is nog genoeg te doen in de politiek,” zegt ze, waarschijnlijk al dromend van een nog comfortabeler baantje in de Haagse carrousel. Maar laten we eerlijk zijn: Nederland zal haar niet missen. Als klimaatminister heeft ze bewezen een prutser eerste klas te zijn, met klimaatplannen die volgens critici zoals Greenpeace en Milieudefensie veel te mager zijn om de doelen van 2030 te halen. Haar “groene groei” is een lege huls, en haar megatonnen CO2-besparing blijken vooral wishful thinking. Intussen stapelen de problemen zich op: een exploderende energierekening, een overbelast stroomnet en een industrie die kreunt onder haar halfbakken beleid. Bedankt, Sophie!
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten! Academici ondersteunen terreursympathisanten en Joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol. ✍️ Teken vandaag nog deze petitie
En dan die VVD. Durven ze eindelijk eens schoon schip te maken en iemand met ruggengraat naar voren te schuiven? Of blijft het bij laf gesjoemel in de coulissen, zoals we van deze partij gewend zijn? Eén ding is zeker: zonder Hermans in de Kamer wordt het debat misschien eindelijk wat scherper. Tot die tijd zwaaien we haar uit, terug naar de luwte waar ze thuishoort. Tot nooit, tassendrager!
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten