SP-leider Jimmy Dijk tevreden met stagnatie – partij zonder ambitie of relevantie

Dit is geen leider, dit is een man die zijn eigen partij openlijk irrelevant verklaart.

De SP was ooit een partij die tenminste nog de indruk wekte de arbeider te verdedigen, die fel oppositie voerde tegen Brussel en tegen de graaiende elite. Maar tegenwoordig? Een club die blij is met zes zetels, in een parlement van 150. Dat is geen kracht, dat is een randverschijnsel.

Als een partijleider zegt dat “iedere vorm van winst” genoeg is, dan kun je je beter afvragen waarom je nog meedoet. Politiek is geen spelletje om je achterban gerust te stellen, politiek gaat om macht en invloed.

Dijk straalt uit dat de SP niets te bieden heeft. Geen visie, geen ambitie, geen plannen om écht groot te worden. Het enige wat overblijft, is een partij die aan de zijlijn staat te roepen – en dan ook nog zachtjes.

Het past in een bredere trend: GroenLinks-PvdA claimt de linkse macht, de SP bungelt erbij als kneusje. Terwijl de problemen in Nederland – migratie, woningnood, koopkracht – juist vragen om harde keuzes, kiest de SP voor futloze uitspraken en electorale berusting.

Wat is nog de toegevoegde waarde van de SP, als zelfs de eigen leider toegeeft dat zes zetels prima zijn? Dit terwijl de partijleider wél wordt uitgenodigd in grote tv- en radioprogramma's en dus alle ruimte krijgt om zijn verhaal te vertellen?

Met zulke uitspraken graaft Dijk het graf van zijn eigen partij. Een leider zonder ambitie, een partij zonder relevantie. De SP is veranderd in een fusie-kandidaat voor GroenLinks-PvdA, of nog erger: een overbodige bijwagen die niemand mist.

Een SP'er die zich tevreden verklaart met zes zetels (we hebben het niet over de SGP ofzo; een partij die historisch altijd genoegen moest nemen met 2 a 3 zetels!), erkent dat hij niet serieus meedoet. En dat maakt de SP definitief irrelevant.