In Brussel groeit de onrust over het zogenoemde “Timmermans-lobbyschandaal”, dat de fundamenten van het Europese klimaatbeleid dreigt te ondermijnen.
Volgens verschillende Europese media hebben lobbygroepen - van multinationals tot ngo’s - diepgaande invloed gehad op het ontstaan van de Green Deal, het miljardenprogramma waarmee de EU zichzelf tot ‘klimaatkoploper’ wilde kronen. De man die symbool staat voor dat beleid,
Frans Timmermans,
ontkent alle betrokkenheid bij geheime afspraken of deals met lobbyisten.
“Ik heb nooit zulke contracten gesloten en was er niet direct bij betrokken tijdens mijn tijd als Europees Commissaris,” verklaarde Timmermans tegenover
Brussels Morning.
Tegelijkertijd zegt hij dat er een onafhankelijk onderzoek moet komen:
“De Europese Commissie moet helderheid en transparantie bieden over deze aantijgingen.”
Maar de storm is daarmee allesbehalve gaan liggen.
“Een zorgvuldig geregisseerde samenwerking”
De ophef ontstond nadat interne documenten uitlekten waaruit zou blijken dat lobbygroepen meeschreven aan klimaatwetgeving, vooral binnen de Green Deal.
Europarlementariër Dirk Gotink sprak van een “zorgvuldig geregisseerde samenwerking” tussen de groene coalitie rond Timmermans en de linkse meerderheid in het Europees Parlement.
Volgens Gotink bestaat er zelfs een lijst van Europarlementariërs die door lobbyisten “benaderd moesten worden” om steun te verkrijgen voor bepaalde wetsvoorstellen.
Dat zou betekenen dat delen van de klimaatwetgeving niet democratisch, maar achter gesloten deuren tot stand zijn gekomen.
🟦 DDS onderzoekt wat anderen liever verzwijgen - de macht van Brussel, de invloed van lobby’s, en het prijskaartje voor de burger.
Wie echt transparantie wil in de EU, moet weten wat er achter de schermen gebeurt.
👉 Steun het vrije geluid via https://dds.backme.org of doneer direct op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. “Onacceptabel en ondemocratisch”
De nieuwe Eurocommissaris voor Fraudebestrijding, Piotr Serafin, noemde de onthulde praktijken ronduit “onacceptabel”:
“Het is ongepast om afspraken te maken die ngo’s verplichten druk uit te oefenen op Europarlementariërs. Zulke praktijken zijn in het verleden voorgekomen en moeten worden uitgeroeid.”
Ook lobbyadviseur Bas Batelaan pleitte voor strakkere regels:
“Er moeten duidelijke grenzen komen voor de rol die maatschappelijke organisaties mogen spelen in het beleidsproces.”
Het feit dat zulke waarschuwingen nu openlijk in Brussel klinken, toont hoe diep de verontwaardiging zit - én hoe groot het wantrouwen jegens Timmermans en zijn netwerk is geworden.
Zeven miljard euro onder de loep
De affaire is niet alleen politiek explosief, maar ook financieel.
De Europese belastingbetalersvereniging TAE heeft in juli een strafklacht ingediend tegen Frans Timmermans en Eurocommissaris Virginijus Sinkevičius.
Zij worden beschuldigd van intransparante en mogelijk illegale subsidiepraktijken tijdens hun tijd bij de Europese Commissie.
Het zou gaan om een bedrag van meer dan zeven miljard euro aan klimaatsubsidies die via ngo’s en adviesclubs zijn verdeeld - zonder duidelijke controle of onafhankelijke toetsing.
Timmermans verdedigt zichzelf
Timmermans zegt niet tegen overleg met maatschappelijke organisaties te zijn, maar benadrukt dat dat “in openheid en evenwicht” moet gebeuren.
“Elke politieke besluitvorming baat bij een evenwichtige discussie tussen verschillende belangen,” aldus Timmermans.
Hij verdedigde ook de rol van sociale organisaties tegenover het bedrijfsleven:
“Grote bedrijven hebben veel geld, maatschappelijke organisaties niet.”
Critici zien die nuance echter als een rookgordijn: het gaat er niet om wíe er spreekt, maar hoeveel invloed zij achter de schermen uitoefenen.
Vertrouwen in Brussel op dieptepunt
Het “Timmermans-schandaal” heeft het vertrouwen in de EU opnieuw een forse klap gegeven.
De Europese Commissie presenteert zich graag als “transparant” en “integer”, maar in de praktijk blijkt het lobbysysteem doordrenkt van belangenverstrengeling.
Veel Europese burgers vragen zich af of het klimaatbeleid, dat miljarden kost en complete industrieën hervormt, werkelijk is geschreven in het publieke belang - of in dat van multinationals, groene ngo’s en politieke vriendjes.
Zelfs binnen de EU groeit de roep om hervorming. Commissaris Serafin wil een verplicht lobbyregister en sancties voor overtreders, zodat burgers eindelijk kunnen zien wie met wie aan tafel zit.
🟥 Vind jij ook dat Brussel openheid van zaken moet geven over lobby’s, subsidies en machtsspelletjes?
Help DDS om deze misstanden te blijven blootleggen - onafhankelijk, fel en zonder angst voor de macht.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Machtsinstrument
Frans Timmermans ontkent betrokkenheid bij geheime lobbypraktijken, maar de schaduw van Brussel hangt zwaar boven zijn nalatenschap.
De Green Deal, ooit gepresenteerd als moreel kompas van Europa, blijkt ook een machtsinstrument vol belangen, deals en achterkamertjes.
De ironie is pijnlijk: de man die Europa “groener” wilde maken, wordt nu gezien als symbool van een systeem dat steeds grijzer en ondoorzichtiger wordt.
Of hij schuldig is of niet - het vertrouwen is weg.
En dat is misschien wel het grootste verlies dat Brussel zichzelf heeft aangedaan.