VVD-verkiezingsprogramma: middenklasse betaalt, beloften ongeloofwaardig

Neem het hoofdstuk over koopkracht. De VVD zegt de “koopkracht van middeninkomens” te willen verhogen via lastenverlichting. Maar in de praktijk draait hun programma op een snoeihard pakket bezuinigingen in de zorg en sociale zekerheid. Wat betekent dat? Hogere zorgpremies, minder basiszorg, meer eigen bijdragen. Dat raakt niet de grootverdieners, maar juist de middenklasse.

Het mkb? Ja, de VVD belooft “lagere lasten” en minder regeldruk. Maar dit is dezelfde partij die al die extra regeldruk de afgelopen jaren zelf invoerde. Denk aan stikstofregels, energieheffingen en administratieve waanzin. Multinationals kregen uitzonderingen; kleine ondernemers stikten in papierwerk. En dan hebben we het niet gehad over de 'coronasteun' en 'coronabelastingregeling' die ervoor zorgen dat het mkb nu op omvallen staat.

In het programma zegt de VVD: “bouwen, bouwen, bouwen” en zelfs “dertig nieuwe grootschalige woonwijken”. Maar laten we eerlijk zijn: onder Rutte is de woningcrisis juist geëscaleerd. Starters kwamen niet meer aan een huis, omdat status­houders voorrang kregen. Huren explodeerden, regels stapelden zich op. Nu belooft dezelfde VVD plots de “sleutel tot betaalbare koopwoningen”. Ook nu wordt daar niets aan gedaan. Het is lachwekkend ongeloofwaardig.

De VVD zet in op kernenergie en zegt dat “Nederland zo snel mogelijk vier nieuwe kerncentrales moet bouwen”. Prima. Maar wie zat er al vijftien jaar in de regering en deed helemaal niets om dit voor te bereiden? Inderdaad, de VVD. Sterker nog: onder Rutte stegen de energiebelastingen keer op keer, waardoor gewone gezinnen en het mkb torenhoge rekeningen kregen.

Ook hier weer: stoere praat op papier, nul daden in de praktijk.

Het programma klinkt stoer: “criminele en overlastgevende asielzoekers zonder pardon uitzetten”, “taakstelling voor huisvesting statushouders afschaffen”. Maar het is de VVD die al vijftien jaar aan de knoppen zit en juist méér migratie mogelijk maakte. Onder Rutte kwamen er recordaantallen asielzoekers binnen, Ter Apel barstte uit zijn voegen, en de Spreidingswet werd mede door de VVD doorgedrukt.

Wie gelooft dat de VVD nu ineens wél streng wordt, bedriegt zichzelf.

De VVD wil 3,5% van het bbp aan defensie besteden. Dat betekent tientallen miljarden extra, grotendeels richting NAVO en buitenlandse missies. Tegelijkertijd kondigt de partij bezuinigingen aan op zorg en sociale zekerheid. Dus: meer geld voor internationale prestige, minder geld voor uw zorg en voorzieningen.

De VVD roept dat ze de overheid wil “inkrimpen” en “regeldruk verminderen”. Maar onder leiding van de VVD groeide de overheid juist explosief. Het aantal ambtenaren steeg met tienduizenden, bureaucratie regeerde en uitvoeringsorganisaties faalden massaal (toeslagenaffaire, Groningen). Wéér beloven dat je dit gaat oplossen, is niet serieus te nemen.

Het verkiezingsprogramma van de VVD leest als een verzameling herkenbare rechtse stokpaardjes: lagere lasten, strengere migratie, meer huizen, kernenergie. Allemaal prima standpunten. Maar één ding maakt het compleet ongeloofwaardig: de VVD zit al vijftien jaar in de regering. Vijftien jaar waarin al deze problemen juist erger zijn geworden.

Wie nu nog gelooft dat de VVD “de middenklasse beschermt” of “het mkb ruimte geeft,” heeft zitten slapen. De harde waarheid: de VVD is niet de oplossing, maar de veroorzaker.