Het Brusselse wensdenken draait weer op volle toeren.
Malik Azmani, VVD-Europarlementariër en rapporteur over migratie, wil dat bij de terugkeer van afgewezen asielzoekers voortaan voorrang wordt gegeven aan vrijwillig vertrek.
Dat zou, zegt hij, “effectiever, goedkoper en humaner” zijn. Mooie woorden, maar totaal losgezongen van de werkelijkheid.
Vrijwillige terugkeer kan werken voor mensen die hier legaal kwamen, die hebben gewerkt, belasting betaald, en besluiten terug te gaan omdat ze in Nederland niet gelukkig worden.
Maar bij afgewezen asielzoekers? Daar werkt het niet.
Wie maanden of jaren procedeert, in de opvang leeft, juridische bijstand krijgt en dan wordt afgewezen, vertrekt niet ineens vrijwillig.
Die duikt onder - en verdwijnt in de illegaliteit.
Vrijwillige remigratie werkt - maar alleen voor gewone migranten
Er is een wereld van verschil tussen
remigratie en vrijwillige terugkeer van afgewezen asielzoekers.
Een Nederlander met Marokkaanse of Turkse roots die besluit terug te keren naar het land van zijn familie? Dat is remigratie.
Een Poolse of Hongaarse arbeider die na een paar jaar Nederland zat is? Dat is ook vrijwillig vertrek.
Maar iemand die zonder papieren hier binnenkomt, een asielverhaal vertelt dat niet klopt en vervolgens na afwijzing in Nederland blijft hangen, is geen normale migrant.
Dat is een illegaal die gebruikmaakt van onze zwakte.
En juist die groep wil Azmani “vrijwillig” laten terugkeren.
Dat is geen beleid, dat is Brusselse zelfhypnose.
De praktijk: ze gaan niet weg
In theorie klinkt het aardig: geef mensen geld, begeleiding en een vliegticket, en ze vertrekken.
In werkelijkheid komt bijna niemand opdagen voor dat vliegtuig.
De cijfers zijn al jaren duidelijk.
Van de duizenden uitgeprocedeerde asielzoekers vertrekt slechts een fractie daadwerkelijk.
De rest duikt onder of reist door naar een ander Europees land.
Nederland kent zelfs honderden illegalen die na uitzetting opnieuw terugkomen.
De deur blijft open - en
Brussel blijft zeggen dat het “humaner” moet.
VVD en realiteit: een moeizame relatie
Het voorstel van Azmani past perfect bij het VVD-patroon van de afgelopen twintig jaar:
streng klinken, slap handelen.
In verkiezingstijd roept men om “grip op migratie”, maar in de praktijk kiest men altijd de makkelijkste weg.
Vrijwillige terugkeer is goedkoop op papier, want je hoeft niemand uit te zetten.
Maar in werkelijkheid is het juist duur: het houdt illegalen in stand, het trekt nieuwe asielzoekers aan, en het vergroot de druk op politie en opvang.
Azmani noemt het “humaner”.
De belastingbetaler noemt het krankzinnig.
🟦 Nederland heeft genoeg van lege beloftes en Brusselse flauwekul.
Zolang politici praten over “vrijwillig vertrek”, blijft Nederland de opvang van de hele wereld financieren.
Tijd voor duidelijke grenzen - en voor echte bescherming van het leven, niet van ideologie.
👉 Teken de petitie “Abortus is geen mensenrecht”
Laat zien dat Nederland nog ruggengraat heeft. De EU: groot in woorden, zwak in daden
Azmani wil dat een “terugkeerbesluit” in één EU-land straks automatisch geldt in de hele Unie.
Op papier een logische stap - in praktijk ondoenlijk.
Landen verschillen in wetgeving, beleid, en politieke wil.
En terwijl Brussel praat, lopen de asielstromen gewoon door.
Frontex, de Europese grensbewakingsdienst, zou een “centrale rol” moeten krijgen bij terugkeer.
Maar Frontex kan alleen opereren als landen zelf meewerken - en dat doen ze niet.
Italië, Spanje, Griekenland: ze zijn overbelast en weigeren extra uitzettingen.
De EU kan niets afdwingen, behalve mooie verklaringen.
Twee werelden: Brussel en Nederland
In Brussel praten politici als Azmani over “menselijkheid” en “gedeelde verantwoordelijkheid”.
In Nederland ziet men de gevolgen:
overvolle asielzoekerscentra, noodopvang in sporthallen, woningnood, stijgende criminaliteit.
Die kloof is precies waarom Nederlanders hun vertrouwen verliezen in de politiek.
Ze zien dat de mensen in Brussel niet begrijpen wat er op straat gebeurt.
Dat VVD’ers liever compromissen sluiten dan problemen oplossen.
Wat echt nodig is
Vrijwillige terugkeer werkt niet voor mensen die illegaal in ons land verblijven.
Wat nodig is, is keiharde handhaving:
- Directe uitzetting na afwijzing.
- Geen verblijfsrecht meer voor mensen die onderduiken.
- Stop subsidies aan ngo’s die illegaliteit in stand houden.
- En koppel ontwikkelingshulp aan medewerking bij terugkeer.
Zonder dat, blijft Nederland een luilekkerland voor wie de regels aan zijn laars lapt.
De VVD kan daar in Brussel nog jaren over “discussiëren”, maar de realiteit zal hen blijven inhalen.
🟥 Wil jij dat Nederland stopt met Brussel achterna te lopen en weer kiest voor gezond verstand?
Laat dat horen.
👉 Teken hier de petitie “Abortus is geen mensenrecht”
Een samenleving die haar eigen waarden en wetten niet verdedigt, verliest uiteindelijk alles - inclusief het recht op leven zelf.