VVD’er Slettenhaar spreekt klare taal: “Een kabinet met GroenLinks-PvdA? Dat zou kiezersbedrog zijn”

Bam. In één zin veegt hij de mist van “Haagse nuance” van tafel. Na jaren van halfzachte compromissen, linkse gedoogsteun en EU-vriendelijke deals klinkt er eindelijk weer eens een VVD’er die zegt wat het volk denkt: genoeg is genoeg.

De verkiezingsuitslag van 29 oktober mag de kaarten opnieuw hebben geschud, maar de boodschap van de kiezer is duidelijk: geen links bestuur meer. GroenLinks-PvdA zakte door het ijs, Frans Timmermans trad dezelfde avond nog af, en Jesse Klaver staat te popelen om de partij over te nemen - alsof Nederland op een déjà vu zat te wachten.

Maar Slettenhaar legt precies de vinger op de zere plek: het zou een grove belediging van de kiezer zijn als de VVD alsnog in de armen van Klaver of de rest van het linkse blok zou vallen. De VVD heeft in 2023 én nu in 2025 haar stemmen te danken aan mensen die juist géén klimaatkabinet, woke-beleid of migratiechaos willen.

Een VVD die alsnog met GroenLinks-PvdA regeert, zou zichzelf opblazen.

Paul Slettenhaar zegt wat veel VVD’ers denken, maar niet durven uitspreken. De partij is jarenlang gegijzeld door het midden, door de wens om “bruggen te bouwen” en “verantwoordelijkheid te nemen”. In werkelijkheid heeft dat geleid tot één groot compromisfestijn, waarin de linkse agenda telkens won.

Migratie? Open grenzen. Klimaat? De burger betaalt. Wonen? Onbetaalbaar.

En terwijl de kiezer daar schoon genoeg van heeft, pusht de media de VVD alweer om dan toch maar te flirten met een “breed kabinet” - lees: samenwerking met D66 en GroenLinks-PvdA. Slettenhaar gooit daar nu een bak koud water overheen: dat is niet waar VVD-stemmers voor hebben gekozen.

Interessant is wat Slettenhaar er verder aan toevoegde.

Een opvallende uitspraak, want het wijst op een nieuwe strategische route voor de VVD: niet meer schipperen met GroenLinks, maar proberen een zogenaamd centrumrechts blok te vormen met D66 en CDA - en waarschijnlijk met JA21 én BBB. Dát is de richting die kiezers verwachten: pragmatisch, nuchter, en zonder ideologische waas.

Wel kun je ervan uitgaan dat er binnen de VVD een machtsstrijd woedt tussen de “oude Rutte-lijn” - die graag met links regeerde - en een meer conservatieve vleugel die de samenwerking met links spuugzat is. Yesilgöz pretendeerde tijdens de campagne bij het tweede kamp te horen. Houdt ze dat vol?

Met het vertrek van Frans Timmermans lijkt links even lamgeslagen. Maar laten we niet naïef zijn: Jesse Klaver staat klaar. Hij is jonger, behendiger in de media, en zal meteen proberen de linkse moraal terug te brengen in de Kamer - het bekende vingertje, de verontwaardiging, het “wij weten wat goed is voor u”-geluid.

De VVD zou gek zijn om hem een hand toe te steken. Elke samenwerking met GroenLinks-PvdA betekent dat het klimaatbeleid weer centraal komt te staan, dat Nederland nóg meer geld richting Brussel pompt en dat het migratiebeleid weer verwatert.

De kiezer heeft daar op 29 oktober een helder “nee” tegen uitgesproken.

Paul Slettenhaars woorden moeten het startpunt zijn van een koerswijziging bij de VVD. Geen compromissen meer met allerlei linkse partijen die de achterban van de VVD haten, maar terug naar de kern, terug naar de eigen kiezer.

Want als de VVD deze waarschuwing negeert en tóch de hand reikt aan Klaver, dan is het vertrouwen definitief weg. Dan verliest de partij niet alleen de verkiezingen van eergisteren, maar ook haar ziel.

Slettenhaar heeft gelijk. Een kabinet met GroenLinks-PvdA zou pure zelfmoord zijn voor de VVD - en een klap in het gezicht van de kiezer. Na jaren van gekonkel is het tijd voor een VVD met ruggengraat. Niet meer buigen voor links. Niet meer meehuilen met de NPO.

De VVD moet kiezen: Nederland of het kartel.