Wilders komt in actie: geen AZC in Venlo, Syriërs terug naar Syrië

Op zichzelf zijn dit volkomen terechte voorstellen. Veel Nederlanders voelen zich al jaren niet gehoord. Ze zien hun omgeving veranderen, voorzieningen onder druk staan en de instroom maar doorgaan. De PVV onderstreept daarmee precies het ongenoegen dat leeft in buurten, dorpen en regio’s waar de gevolgen van het asielbeleid wél gevoeld worden.

Maar het ongemakkelijke punt mag niet verzwegen worden: waar was deze daadkracht het afgelopen jaar? Toen de PVV regeerde – samen met VVD, NSC en BBB – was er de kans om deze maatregelen daadwerkelijk af te dwingen.

Die kans werd niet benut.

In de eerste motie wordt helder gesteld: Venlo moet géén extra azc krijgen. Het COA is van plan om 600 asielzoekers onder te brengen in een voormalig klooster – terwijl de stad al meer dan genoeg opvangt.

Inwoners zijn terecht woedend. De voorzieningen staan onder druk, het draagvlak is weg, en de belofte om asielzoekers eerlijk te verdelen over gemeenten is allang een farce.

Deze motie van Wilders en Vondeling maakt daar korte metten mee. Venlo is vol. Klaar.

Maar nogmaals: dit azc-plan is niet gisteren geboren. Het is al maanden in voorbereiding. Waar was het verzet toen de PVV regeerde? Waarom geen kabinetsbeleid dat zulke plannen bij voorbaat torpedeert?

De tweede motie gaat over iets nóg fundamentelers: Syriërs met tijdelijke verblijfsvergunningen moeten terug, zodra dat kan.

Volstrekt logisch. Want “tijdelijk” betekent dat je hier niet blijft. En het argument dat Syrië nog altijd “levensgevaarlijk” zou zijn, houdt in grote delen van het land géén stand meer.

Talloze internationale organisaties opereren inmiddels in Syrië. Grote delen zijn stabiel genoeg voor terugkeer. Bovendien keren andere Europese landen al wél over tot remigratie.

Deze PVV-motie is dus een stap in de goede richting. Maar ook hier geldt: waar was deze lijn toen de PVV nog deel uitmaakte van de coalitie?

Het antwoord is pijnlijk: omdat de PVV in de coalitie inbond. Terwijl nu weer geschreeuwd wordt vanaf de zijlijn.

Laat het gezegd zijn: deze moties verdienen inhoudelijk steun. Ze zijn goed onderbouwd, ze sluiten aan bij wat burgers voelen, en ze durven grenzen te trekken waar de meeste partijen alleen maar wegkijken.

Maar beleid maak je niet met moties achteraf. Beleid maak je als je de macht hebt. Als je ministers levert. Als je regeert.

Dat moment heeft de PVV gehad – en laten lopen.

Er was een unieke kans om Nederland wél een rechts migratiebeleid te geven. Maar in plaats daarvan kwamen er vage formuleringen, halfzachte afspraken en ontwijkende definities. En nu, nu het kabinet is gevallen, worden de stoere teksten weer afgestoft.

De kiezer verdient beter. Niet alleen grote woorden, maar concrete daden. Geen herhaling van het oude spelletje: fel aan de microfoon, mild aan de onderhandelingstafel.

De PVV laat zien dat ze precies weet waar het wringt in Nederland. Geen azc in Venlo? Honderd procent terecht. Syriërs terugsturen zodra dat kan? Absoluut noodzakelijk.

Maar het moet ook worden gezegd: had dit gedaan toen je de kans had.

En laten we eerlijk zijn: wie écht werk wil maken van een fundamenteel ander migratiebeleid, wie géén compromissen meer wil, en wie géén wisselende ruggen nodig heeft, weet waar de enige echte consistentie zit: bij Forum voor Democratie.

Zij riepen het al toen niemand luisterde. En zij zijn er nog als het moeilijk wordt.

Moties zijn mooi. Maar macht gebruiken voor échte verandering – dát is pas lef.