Willem Engel roept niet-stemmers op: 'Stem op Gideon van Meijeren om de macht te ontmaskeren – democratie is een farce'

Zijn open brief op Facebook is geen vriendelijk verzoekje om “je stem te laten horen”, maar een vlijmscherpe ontmaskering van het politieke toneel. En zijn conclusie is helder: stem op Gideon van Meijeren van FVD – want alleen door de elite frontaal te bevragen, kan hun façade barsten.

Engel begint zijn brief met een opvallende bekentenis: hij gelooft niet langer dat Nederland nog een functionerende democratie is. En toch, zegt hij, moeten juist de mensen die dat ook denken wél stemmen – niet om het systeem te bevestigen, maar om het te ontmaskeren.

“Lieve mensen,” schrijft hij, “juist omdat ik niet geloof dat er nog een functionerende democratie is in Nederland, geef ik specifiek stemadvies. Juist als jij denkt dat stemmen geen zin heeft, raad ik je aan te stemmen op iemand die dat zichtbaar maakt.”

Hij noemt partijen als BVNL, de Libertaire Partij en Forum voor Democratie – allemaal bewegingen die volgens hem moed hebben getoond tijdens de coronaperiode. Maar zijn eigen keuze is resoluut: Gideon van Meijeren en Pepijn van Houwelingen, de twee Kamerleden die de macht niet proberen te behagen, maar te ontleden.

Engel waarschuwt in zijn oproep voor de talloze rookgordijnen die de elite optrekt om het volk te verdelen. Discussies over Israël en Palestina noemt hij “piepklein en irrelevant voor Nederland.” De echte splijtzwam is volgens hem de massamigratie – niet uit haat tegen migranten, maar uit liefde voor een land dat onder druk staat.

“De migrant is geen dader, maar een slachtoffer,” schrijft Engel. “Hij is voorgelogen met gouden bergen, net als wij. De echte vijand is de EU en haar technocratische agenda van controle.”

Volgens Engel is migratie geen losstaand probleem, maar onderdeel van een groter plan: de Europese Unie die nationale identiteit breekt, en tegelijk een digitale infrastructuur opbouwt om burgers te controleren – via digitale ID’s, toezicht en gedragssturing. “De digitale agenda,” zegt hij, “is hun vlucht vooruit. Een totalitair antwoord op het falende globalistische project.”

Engel maakt in zijn brief genadeloos duidelijk dat Nederland geen echte democratie meer is. Hij wijst op de genegeerde referenda, de aangewezen burgemeesters, en de moties die door opeenvolgende kabinetten simpelweg worden weggewuifd. Zelfs na de verkiezingen van vandaag, zegt hij, blijkt het weer: de digitale identiteit wordt er tóch doorgedrukt, ongeacht wat de Tweede Kamer vindt.

“Dat is geen democratie, dat is dictaat,” schrijft hij.

Voor Engel is het daarom zinloos om te proberen via compromissen beleid te beïnvloeden. De taak van echte volksvertegenwoordigers is volgens hem de macht blootleggen: vragen stellen tot ze pijn doen, leugens ontmaskeren, en moties indienen die de machtsstructuur dwingen kleur te bekennen.

Engel spaart zijn lof niet voor Gideon van Meijeren, die hij beschrijft als “een pitbull die macht wantrouwt tot op het bot.” Geen politicus die meedeint met de waan van de dag, maar iemand die de machtselite frontaal durft te confronteren – met scherpe interrupties en ongemakkelijke vragen.

Geen polarisatie over LHBTI of Oekraïne, schrijft Engel, maar focus op de echte kern: een politieke en financiële elite die bewust chaos creëert om controle te behouden.

Engel’s analyse van migratie is ongewoon scherp maar ook genuanceerd: de problemen ontstaan niet door mensen die hier komen, maar door beleid dat bewust ontwricht. Nederland groeit al decennia niet meer door geboortes, maar door import. Dat legt druk op huizen, zorg en cultuur – niet uit racisme, maar uit realisme. Zijn boodschap: verzet je niet tegen de migrant, maar tegen het systeem dat dit orkestreert.

Engel’s oproep klinkt als een laatste waarschuwing. Of de uitslag nu weer een linkse coalitie oplevert of niet: de strijd om waarheid en vrijheid gaat door.

“Wat je ook kiest,” besluit hij, “neem deze overwegingen mee. Stem met een koel hoofd en een warm hart.”

Zijn woorden zijn niet die van een dromer, maar van iemand die het spel doorziet: de verkiezingen zijn niet het eindpunt, maar slechts een podium waarop de elite haar macht probeert te legitimeren.

Engel roept op om dat theater niet langer te accepteren – maar het toneel te verlichten, zodat de coulissen zichtbaar worden. Of we luisteren, bepaalt of Nederland nog een toekomst heeft die van onszelf is.