Afbeelding gemaakt met Shutterstock AI

Woonstress na scheiding: duizenden huiseigenaren komen klem te zitten op overspannen woningmarkt

Politiek17 nov , 10:00
Een scheiding is emotioneel al zwaar genoeg, maar voor steeds meer Nederlanders komt daar een wooncrisis bovenop. Uit een nieuw onderzoek van de Nationale Hypotheek Garantie (NHG) blijkt dat vier op de tien huiseigenaren zich bij een scheiding ernstig zorgen maakt over hun woonsituatie.
De reden is duidelijk: torenhoge huizenprijzen, starre hypotheekregels en een woningmarkt die totaal op slot zit.
Waar een scheiding vroeger betekende dat één van beiden het huis verliet en elders iets nieuws vond, betekent het anno 2025 voor velen: blijven vastzitten of financieel ten onder gaan.

“Hoe betaal je de hypotheek op één inkomen?”

Volgens de NHG lopen de emoties hoog op wanneer relaties stranden. De vraag die duizenden stellen zich nu stellen:
“Hoe houd je je huis als je opeens nog maar één inkomen hebt?”
Bij de huidige prijzen is dat vaak onmogelijk. De gemiddelde woning kost inmiddels bijna een half miljoen euro (€496.000). Zelfs met twee inkomens is dat al een uitdaging - laat staan alleen.
De NHG schrijft in de Woonlastenmonitor 2025 dat driekwart van de Nederlanders denkt dat het “redelijk moeilijk” (35%) tot “zeer moeilijk” (39%) zal zijn om na een scheiding op korte termijn een passende woning te vinden.
En dat terwijl zes op de tien nog optimistisch denken dat ze “hun huis wel kunnen behouden” - vaak zonder te beseffen wat dat financieel betekent.

Uitkopen is onbetaalbaar geworden

In theorie lijkt het simpel: één partner koopt de ander uit en blijft in het huis wonen. Maar door de explosieve prijsstijgingen van de afgelopen jaren is dat voor de meeste mensen volstrekt onrealistisch.
De NHG schrijft dat uitkoopbedragen “zeer hoog” kunnen zijn, zeker als het huis flink in waarde is gestegen. De vertrekkende partner moet bovendien ergens anders kunnen wonen - en dat betekent de oververhitte huurmarkt op, waar maandprijzen van €1.200 tot €1.800 inmiddels de norm zijn.
Het gevolg is een nieuwe vorm van sociale wurging: mensen die wel willen scheiden, maar het zich niet kunnen veroorloven.
🟦 DDS zal zich altijd verzetten tegen het knettergekke idee dat 'abortus' een 'mensenrecht' moet zijn, wat D66 wil. Steun jij onze visie op abortus? 👉 Teken dan de petitie “Abortus is geen mensenrecht.” Wie onschuldig leven niet verdedigt, verliest zijn ziel.

“Zolang het goed gaat, denkt niemand erover na”

Wat het onderzoek extra pijnlijk maakt, is dat de meeste stellen totaal onvoorbereid zijn. Slechts één op de drie Nederlanders weet precies wat de financiële gevolgen van een scheiding zijn voor hun woonlasten - hypotheek, energie, verzekeringen, alles bij elkaar.
De rest leeft in de veronderstelling dat het “wel losloopt.” Maar dat is een dure misvatting.
Zodra een relatie strandt, ontstaat er vaak paniek: hypotheekrenteaftrek verdwijnt, inkomens vallen weg, en banken werken zelden mee aan een flexibele oplossing.
Een nieuwe hypotheek afsluiten op één inkomen? In de meeste gevallen onmogelijk.

De woningmarkt als gevangenis

Het onderzoek van NHG laat zien wat velen in stilte al ervaren: de Nederlandse woningmarkt is geen kans meer, maar een gevangenis.
Veel huiseigenaren zitten klem tussen regels en realiteit. Ze kunnen niet samen verder, maar ook niet alleen.
De stijgende hypotheekrente - die inmiddels weer boven de 4% ligt - maakt het nog zwaarder. Huizenbezitters die ooit goedkoop hebben gefinancierd, durven hun woning niet te verkopen omdat ze die rente nooit meer krijgen.
Daardoor blijft de doorstroming volledig stokken. Mensen die ooit droomden van een eigen huis, zitten nu letterlijk vast aan hun hypotheek.

“We blijven samen, want we kunnen niet anders”

Steeds vaker hoor je verhalen van stellen die formeel gescheiden zijn, maar noodgedwongen samenwonen. Niet uit liefde, maar uit financiële noodzaak.
Een huis delen met je ex, omdat je het niet kunt verkopen of geen nieuw onderdak kunt vinden - het gebeurt inmiddels op grote schaal.
Het CBS meldde eerder al dat bijna 20% van de stellen na een scheiding langer dan een half jaar samen in één huis blijft wonen omdat er simpelweg geen alternatief is.
Dat leidt niet alleen tot spanning, maar ook tot psychische klachten en burn-outs. Een scheiding zou bevrijding moeten brengen, geen permanente stressfactor.
🟦 DDS zal zich altijd verzetten tegen het knettergekke idee dat 'abortus' een 'mensenrecht' moet zijn, wat D66 wil. Steun jij onze visie op abortus? 👉 Teken dan de petitie “Abortus is geen mensenrecht.” Wie onschuldig leven niet verdedigt, verliest zijn ziel.

Overheid kijkt weg

Wat het extra wrang maakt: de overheid wéét dit allemaal. Zowel het Nibud als de NHG waarschuwen al jaren voor de kwetsbaarheid van alleenstaanden op de woningmarkt.
Toch is er geen enkel beleid om deze groep te helpen. Geen flexibele hypotheeknormen, geen fiscale voordelen, geen sociale huurwoningen voor gescheiden mensen.
De politiek is bezig met stikstof, klimaat en Europese ambities - maar niet met de realiteit van gewone gezinnen die hun leven na een scheiding moeten heropbouwen.

“De woningmarkt is niet alleen een economisch, maar ook een menselijk probleem”

De cijfers van de NHG tonen één ding aan: de wooncrisis is niet alleen een kwestie van stenen en geld, maar ook van menselijke ellende.
Iedere scheiding betekent tegenwoordig een halve financiële ramp. Een samenleving waarin mensen niet meer vrij zijn om opnieuw te beginnen, is geen gezonde samenleving.
De overheid mag best de mond vol hebben over “woningnood” en “betaalbaarheid,” maar zolang er niets verandert aan de torenhoge prijzen en verstikkende hypotheekregels, blijft de woningmarkt één grote maatschappelijke tijdbom.

Het huis als gouden kooi

Wat het NHG-onderzoek blootlegt, is dat het Nederlandse huis geen zekerheid meer biedt, maar een val. Een scheiding betekent niet alleen emotioneel verlies, maar vaak ook financiële ondergang.
Dat een land als Nederland - ooit trots op zijn middenklasse - zover is afgedaald dat mensen niet eens meer kunnen scheiden zonder dakloos te raken, is een aanklacht tegen jaren van falend beleid.
Zolang huizen onbetaalbaar blijven en banken geen ruimte bieden, blijft “thuis” voor veel Nederlanders geen toevluchtsoord, maar een gouden kooi.
Ga verder met lezen
loading
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten

Loading