Wybren van Haga stapt op als BVNL-leider - partij zonder zetels weigert de realiteit te zien

In een videoboodschap verklaarde Van Haga:

Een eerlijke constatering, maar het wrange is: dat had hij al veel eerder kunnen weten.

BVNL is sinds de oprichting blijven hangen in de marge - geen visie, geen herkenbaar profiel, geen momentum, geen toegevoegde waarde. En nu de partij voor de tweede keer nul zetels haalt, is het duidelijk: de kiezer heeft definitief gesproken.

Toch blijft de partij doorgaan. Van Haga zegt in zijn verklaring dat dit “geen afscheid, maar een nieuw begin” is, en dat hij “op de achtergrond betrokken blijft.” Met andere woorden: hij verdwijnt niet echt, maar blijft trekken aan een politieke kar die al lang vierkante wielen heeft.

Het doet denken aan zoveel kleine partijtjes die maar niet willen toegeven dat ze geen bestaansrecht meer hebben. BVNL had de kans om zich te profileren als een serieuze ondernemerspartij, maar wist nooit verder te komen dan losse leuzen over “minder regels” en “meer vrijheid”.

Waar Forum voor Democratie inhoudelijke scherpte heeft, en de opportunistische kartellianen van JA21 erin slaagden flink wat kiezers ervan te overtuigen dat ze een echte rechtse partij zijn, bleef BVNL steken in een soort politiek-hobbyisme - te klein om serieus te zijn, maar wel stemmen stelend van partijen die er wél toe doen.

BVNL beweert “de stem van het mkb” te zijn, maar bij de stembus bleek dat werkend Nederland daar niets van wilde weten. Geen enkele beroepsgroep of regio adopteerde de partij. Geen nieuwe ledenstroom, geen lokale doorbraak, geen signaal dat er überhaupt draagvlak is.

De slogan “In het Belang van Nederland” klonk mooi, maar bleef hol. Een partij kan niet overleven op wat vage anti-establishmentretoriek zonder duidelijk onderscheidend beleid of persoonlijkheid.

Van Haga zelf verloor bovendien zijn geloofwaardigheid toen hij zich na zijn breuk met FVD niet wist te vernieuwen. Hij bleef een afsplitsing zonder richting - de zoveelste politicus die dacht dat hij in zijn eentje het politieke wiel opnieuw kon uitvinden.

De nederlaag van BVNL zegt ook iets over de overvolle rechterflank van de Nederlandse politiek. Met PVV, FVD, JA21, BBB en zelfs VVD die allemaal mikken op dezelfde kiezersgroep, was er simpelweg geen ruimte meer voor Van Haga’s mini-partij.

En eerlijk is eerlijk: als de kiezer moest kiezen tussen Geert Wilders, Lidewij de Vos of Wybren van Haga, koos men niet voor de derde naam in dat rijtje. BVNL was in dat spectrum niet meer dan een randverschijnsel - te slap voor FVD-stemmers, te radicaal voor VVD’ers, en te vaag voor iedereen ertussenin.

BVNL zegt door te willen, maar de vraag is: waarom? Er zijn geen zetels, geen draagvlak, geen momentum en geen geld. De enige eerlijke stap zou zijn om de partij gewoon fatsoenlijk te beëindigen.

De Nederlandse politiek is al druk genoeg met partijen die zichzelf in stand houden zonder enig nut. Een democratie heeft behoefte aan duidelijke keuzes, niet aan eindeloze afsplitsingen met drie bestuursleden en een Twitter-account.