Een nieuw perspectief voor het klimaatdebat?

De klimatologie is een jonge wetenschap. Sommigen betwijfelen zelfs of het al deze kwalificatie verdient. De onzekerheden zijn talrijk en groot. En er valt moeilijk iets te bewijzen. De klimatologie is de laatste decennia geheel in het keurslijf van de AGW-hypothese (AGW= Anthropogenic Global Warming) geperst. De Franse klimatoloog, (wijlen) Marcel Leroux, die gedurende jaren actief heeft meegeschreven aan de rapporten van het VN-klimaatpanel (IPCC), merkte daar destijds over op:

The Fourth Report of the IPCC might just as well decree the suppression of all climatology textbooks, and replace them in our schools with press communiqués. ... Day after day, the same mantra – that ‘the Earth is warming up’ - is churned out in all its forms. As ‘the ice melts’ and ‘sea level rises’ the Apocalypse looms ever nearer! Without realizing it, or perhaps without wishing to, the average citizen in bamboozled, lobotomized, and lulled into mindless acceptance. ... Non-believers in the greenhouse scenario are in the position of those long ago who doubted the existence of God ...

Arthur Rörsch houdt zich nu al zo'n tien jaar intensief met de klimaatproblematiek bezig. Hij is tot de conclusie gekomen dat het IPCC op het verkeerde spoor zit. De laatste maanden heeft hij zijn gedachten laten gaan over alternatieve benaderingen, mede naar aanleiding van de bestudering van het ontwerp van het nieuwe IPCC-rapport dat nu in voorbereiding is. Hij heeft zijn bevindingen met 15 collega's besproken. Het resultaat was een 'working paper' dat hier is te vinden.

In zijn toelichting schrijft Arthur Rörsch het volgende:

De betekenis van patroonherkenning in een complex systeem lijkt vooralsnog in het hedendaagse klimaatonderzoek onderbelicht te blijven. Op dit moment heeft het IPCC een nieuwe evaluatiestudie in voorbereiding, gemerkt AR5, die in 2013 zal verschijnen. Er circuleert voor commentaar onder door het IPCC geaccepteerde ‘reviewers’ van werkgroep 1 (WG1) een concept over de stand van de klimaatwetenschap volgens het IPCC. Op grond van de aard van dit concept zullen kritische reviewers constateren dat er onder de leidinggevende auteurs nog steeds weinig bereidheid is om zelfs maar te overwegen dat een mogelijke invloed van CO2 op het klimaat tot op heden overdreven is voorgesteld. Die vastgeroeste opvatting over een door CO2 veroorzaakt versterkt broeikaseffect zal ongetwijfeld door de ‘klimaatsceptische’ reviewers op vele honderden punten worden bestreden. Met verwijzing naar waarnemingen die de broeikastheorie niet bevestigen en naar wetenschappelijke literatuur die door de auteurs van het concept WG1 AR5 rapport lijkt te zijn genegeerd.

De verwachting is echter dat dit gedetailleerde commentaar weinig invloed zal hebben op bijstelling van de tekst door de leidinggevende auteurs van het WG1 rapport. Een ander soort analyse op hoofdlijnen van de evaluatie van de stand van de klimaatwetenschap lijkt mij daarom gewenst. Zie hiervoor een voorstel.

Citaat:

It is recommended that assessment studies should be undertaken by individual nations, quite independently from the IPCC, as India has already announced. These reviews would best be undertaken by senior and established scientists whose reputation rests in the traditional enabling disciplines that underpin climate science, specifically physics, chemistry, geology, astronomy, solar physics and meteorology. The audit assessments should adhere to the traditional principles of science, and should focus on the scientific methodology and empirical evidence that bears on hypothetical Dangerous Anthropogenic Global Warming (DAGW).”

Het resultaat van een eerder initiatief van de KNAW, weergegeven in een inmiddels al veel besproken brochure over het klimaatdebat, is niet algemeen gewaardeerd. De KNAW heeft echter wel degelijk tot uitdrukking gebracht de klimaatdiscussie te willen voortzetten. Maar volgens mij mag dat geen bokswedstrijd blijven tussen alarmisten en sceptici die op punten willen winnen. Het gaat in bovengenoemde ‘working paper’ om het handhaven van principiële grondbeginselen in de traditionele beoefening van de natuurwetenschappen en een kritische beschouwing van de door het IPCC gebruikte methodologie.

Concrete onderwerpen zijn onder meer

- het gebruik van een waarschijnlijkheidsgradatie door het IPCC

- de toepassing van klimaatmodellen bij het onderzoek

- de inzichten over klimaatvariabiliteit die aan de klassieke klimatologie kunnen worden ontleend

- maar vooral ook de toepassing van nieuwe benaderingen in de natuurwetenschappen in het klimatologisch onderzoek via de complexiteitstheorie.

--

Met de discussie over de voorstellen van Arthur Rörsch is inmiddels een begin gemaakt op Climategate.nl.

Voor mijn eerdere DDS-bijdragen zie: