Kamerdebat EU-referendum één grote poppenkast
Gisteravond was ik bij de behandeling van het door het Burgerforum-EU aangevraagde debat over referenda bij soevereiniteitsoverdracht richting Brussel.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het was vanuit parlementair-democratisch opzicht een aanfluiting. Minister Timmermans (waarom was hij er trouwens en niet minister Plasterk van Binnenlandse Zaken?) werd niet tot nauwelijks aangepakt, terwijl hij nota bene zei dat er sinds de laatste EU-Verdragswijziging (Lissabon) van soevereiniteitsoverdracht geen sprake was (zogezegd omdat het parlement met alle soevereiniteitsoverdrachten had ingestemd). Over contradictios in terminis gesproken. Met gekromde tenen heb ik dit plenaire debat aanschouwd en in deze column wil ik uitleggen waarom ik van mening ben dat de jongens en meisjes van ons parlement ernstig tekort schieten in hun controlerende taak als volksvertegenwoordiger.
Ja, dit wordt geen lovende column voor onze 'volksvertegenwoordigers'. Gisteravond hebben zij een grote kans gemist om de regering -in de persoon van pastoor Timmermans- eens een flink lesje in het staatsrecht te leren. Het debat begon goed met een werkelijk vlammend betoog van initiatiefnemer en staatsrechtdeskundige Thierry Baudet over onze parlementaire democratie, onze rechtsstaat en onze positie in de Europese Unie. Een citaat:
"Zon 160 jaar geleden ontstond onze parlementaire democratie. Dit huis, uw huis, verwierf rond 1848 het recht om, namens ons allemaal, te beslissen over onze wetten, over onze grenzen en de omgang met onze buurlanden. Na een felle strijd van Thorbecke, verwierf het parlement ook het recht om namens het volk te beslissen over de besteding van belastinggeld, het budgetrecht. Zo ontstond onze democratie. Maar die democratie staat op het punt te verdwijnen. De Tweede Kamer staat op het punt haar kernbevoegdheden kwijt te raken. Onze bevolking staat op het punt om haar zelfbeschikking te verliezen.
En dit zien we niet alleen in Nederland. Het gebeurt in alle lidstaten van de Europese Unie. Het ooit aan ons verkochte samenwerkingsverband van soevereine democratieën, is nergens te bekennen. Zoals Britse europarlementariërs onlangs zeiden: it is a very different animal geworden. Een heel ander beest."
Deze waarneming is natuurlijk méér dan terecht. De EU neemt stapje-voor-stapje de macht van de nationale parlementen over, die straks weinig meer zijn dan een soort provinciale staten van Brussel. Maar onze parlementariërs schijnen zich dat onvoldoende te realiseren. Ja, er waren scherpe speeches van SP, PVV, PvdD en -een wonder- de Christen Unie. Maar toen minister Timmermans in zijn termijnen het woord nam en sprak dat er geen sprake was geweest van (heimelijke) soevereiniteitsoverdracht, omdat die overdracht allang bij het Verdag van Lissabon geregeld was en het parlement hiermee volop had ingestemd, zou je verwachten dat onze volksvertegenwoordigers als door een wesp gestoken uit de bankjes zouden springen om tegen Timmermans te zeggen: 'maar dat Verdrag, minister Timmermans, die Grondwet heeft de Nederlandse bevolking in 2005 juist ook finaal weggestemd!'. Maar nee, niets van dat al. Het is onbegrijpelijk, dat zo'n belangrijk debat niet beter wordt voorbereid door onze volksvertegenwoordigers.
Ook de schending van de 'no bail out clause', bij Verdrag verboden in Maastricht, werd niet aangehaald. Terwijl daarmee de poort werd opengezet naar de bizarre opkoopprogramma's en dito soevereiniteitsoverdracht met intergouvernementele verdragen zoals het sixpack, het two-pack en het ESM. Het is onbegrijpelijk dat het parlement daarmee akkoord is gegaan. Het ESM werd zelfs goedgekeurd onder een demissionair kabinet. Zelfs een kort geding van de Partij voor de Vrijheid kon dat niet voorkomen! Representatieve democratie? Het is een grof schandaal hoe onze volksvertegenwoordigers omspringen met de belangen van de Nederlandse bevolking.
Nee, ook gisteravond werd Timmermans geen strobreed in de weg gelegd. Laten we elkaar geen mietje noemen: het Nederlandse budgetrecht is al gewoon weggegeven. Als Brussel vindt dat er noodleningen (in de praktijk de facto voor een belangrijk deel schenkingen) verstrekt moeten worden aan probleemlanden of onze economie hervormd moet worden dan kan dat. Als de pensioenen verlaagd moeten worden, de hypotheekrente afgeschaft, het ontslagrecht versoepeld? Brussel hoeft maar te kikken en het gebeurt, of Den Haag het daar nu mee eens is of niet. Hoezo geen soevereiniteit overgedragen Timmermans?
Oh, u zegt dat het parlement erbij zat en ernaar keek? En dus mede-verantwoordelijk is? Ja, hadden we maar naar PVV, SP en Dierenpartij geluisterd. Maar de PVV wordt gedemoniseerd door een onuitgesproken cordon sanitaire. En bovendien vormen die drie partijen geen parlementaire meerderheid hè? En dus is het goed? Ooit weleens gehoord van 'populisme'? Dat betekent: luisteren naar de stem van het volk. Dat is uw bestaansgrond, de rechtvaardiging van uw baan, die door de Nederlandse belastingbetaler betaald wordt. Intussen is dat woord 'populisme' een scheldwoord. En de kloof tussen uw soort mensen en de burger is groter dan ooit, zeg ik tegen minister Timmermans. De kern van onze zelfbeschikking: baas over onze centen, ons budgetrecht, is weg, it is gone, verschwunden, weggegeven aan Brusselse autocraten die geen enkele voeling hebben met het Nederlandse volk. Timmermans, u moet zich schamen en de hele club van Rutte erbij.
Want Rutte's VVD heeft te kennen gegeven dat zij lak heeft aan haar achterban. Die kan voortaan de pot op. De VVD wil geen referenda, zelfs niet als een wijziging van het Verdrag van Lissabon noodzakelijk wordt (en dat wordt het). Nee, de 'liberalen' geloven in een representatieve democratie. Zij hebben nu pakweg 40 zetels in de Tweede Kamer, maar de peilingen wijzen al maanden lang op een halvering. Hoezo representatief? D'66 is nog erger. Die luisteren alleen naar zichzelf. Ik zag een uitermate arrogante partijleider, maar die verder gelukkig zijn mond hield tijdens diens beperkte aanwezigheid tijdens het debat. Heel verstandig, want geen argumenten.
D66 woordvoerder Schouw liet geen mogelijkheid onbenut om het D66 standpunt uit te dragen: dat standpunt kwam er kortgezegd op neer, dat Nederland maar opgeheven moet worden en moet opgaan in een Europese federale staat. Maar daarin heeft Nederland dan de facto geen vetorecht meer, waarmee het dan dus is gedaan met de soevereiniteit van de spreekwoordelijke Nederlandse koopman. Bovendien sluit het 'correctief referendum', dat nu als voorstel bij de Senaat ligt juist een referendum over volkenrechtelijke organisaties als de EU uit. Wat voor zin heeft het dan om daarop te wachten, zo vraag ik minister Timmermans en D66? Dat is dan slechts geneuzel voor de bühne. Inderdaad: één grote poppenkast.
Slechts een enkeling erkende het democratische tekort, dat door het aangaan van een verdrag de fundamentele staatsrechtelijke Nederlandse Grondrechten door Den Haag aan Brussel veel te gemakkelijk weggeven kan worden (50 procent plus 1 in beide Kamers), dus zónder de verzwaarde procedure voor reguliere Grondwetswijzigingen (tweemaal parlementaire behandeling met minimaal 2/3 meerderheid in beide Kamers en met tussenliggende verkiezingen). Reparatiewetgeving is dus dringend noodzakelijk en graag ook met terugwerkende kracht. Want welbeschouwd zou deze laatste verzwaarde procedure (of een referendum) met terugwerkende kracht moeten plaatsvinden inzake alle reeds gepasseerde parlementaire besluiten waarmee dergelijke fundamentele staatsrechtelijke Nederlandse Grondrechten door Den Haag aan Brussel al zijn weggegeven. Uitsluitend dan neemt de Nederlandse politiek het eigen Nederlandse volk serieus.
Om kort te gaan, beste mensen, dit was geen debat maar een poppenkast. En ons parlement, het controlerende orgaan van de regering? Zij liet het gebeuren. Zij liet het gebeuren zichzelf in de nabije toekomst compleet overbodig te maken. Het deerde kennelijk niet. Maar zoals staatsrechtdeskundige Baudet terecht opmerkte:
"U heft uzelf op. Maar daartoe heeft u het recht helemaal niet. Want de soevereiniteit ligt uiteindelijk bij ons, het volk. U bent slechts de vertegenwoordiger van het Nederlandse volk. En u kunt niet iets weggeven dat u niet bezit."
De marginalisering van ons parlement kan niet zonder expliciete toestemming van de bevolking. Bij een volgende overdracht moeten wij, het soevereine volk van Nederland, daarover geraadpleegd worden en wij willen ook nog graag met terugwerkende kracht beslissen over die Nederlandse soevereiniteit die via de mazen van de wet (het democratisch tekort) al aan Brussel is overgedragen.. Dat is wat onze democratie van ons parlement vraagt. Maar niets van dat alles. Het was een zwarte dag voor onze parlementaire democratie.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten