Groen sprookje stort in: bedrijven stoppen met klimaatinvesteringen

Volgens het CBS ligt de oorzaak in onbetaalbaarheid en economische onzekerheid. Goh. Wie had dat ooit kunnen voorspellen? Misschien iedereen met een beetje gezond verstand en zonder een klimaatbaantje.

Vooral kleine en middelgrote bedrijven trekken massaal de stekker uit klimaatinvesteringen. Ze hebben geen miljardenreserves, geen ‘sustainability officer’ op de loonlijst, geen subsidieloketten om zich aan te laven. Ze moeten gewoon rondkomen, mensen aan het werk houden en concurrentie aankunnen.

CBS-hoofdeconoom Peter Hein van Mulligen bevestigt het: voor veel sectoren is er geen realistisch alternatief. In de chemie en metaalindustrie is er bijvoorbeeld geen elektrische oplossing voor de hoge temperatuurprocessen. En toch blijven overheden en klimaatbureaucraten deze bedrijven dwingen hun productie aan te passen – met lastenverhogingen en idiote eisen als gevolg.

Het CBS meldde vorige week dat klimaatinvesteringen tussen 2019 en 2023 bijna verdubbeld zijn – van 23 naar 41 miljard euro. Maar de grote vraag is: wat heeft het opgeleverd? Zijn de prijzen omlaag gegaan? Is de koopkracht verbeterd? Zijn bedrijven concurrerender geworden? Nee. Integendeel.

Ondernemers zien ondertussen wél de gevolgen: torenhoge energiekosten, onwerkbare regelgeving en onduidelijkheid over wat er morgen weer uit Brussel of Den Haag wordt afgekondigd. Klimaatbeleid is een verslaafde geldverslinder geworden – zonder terugverdienmodel.

In de horeca en de dienstensector – volgens het CBS de sectoren die het minst aan ‘duurzaamheid’ doen – is het beeld helemaal helder: deze ondernemers hebben geen tijd voor groen theater. Ze willen gewoon klanten bedienen, huren betalen en personeel behouden. Daar hoort geen klimaatconsultant bij met een CO₂-meter en een Excel-bijbel onder de arm.

Dat deze sectoren juist géén grote verduurzamingsdrang tonen, is dan ook geen probleem – het is een voorbeeld voor de rest. Want echte duurzaamheid begint met financiële overleving, niet met ideologische wensdromen.

De trend die het CBS nu signaleert, is niet alleen logisch – hij is gezond. Het betekent dat bedrijven eindelijk durven kiezen voor wat wérkt, in plaats van wat politiek wenselijk is. Dat ze stoppen met investeren in systemen die hen kapotmaken. Dat ze hun eigen overleving verkiezen boven het pleasen van de klimaatkerk.

Wil Nederland economisch overeind blijven, dan moeten we direct stoppen met klimaatterreur richting het bedrijfsleven. Geen extra belastingen, geen klimaatquota, geen verplichte duurzaamheidseisen meer – maar ruimte, vrijheid en vertrouwen.

Laat het CBS-rapport een wake-up call zijn: het feest van de duurzame illusie is voorbij. Tijd voor realiteit, redelijkheid en resultaat.