Als er in Nederland iemand is die met een scherp mes snijdt door de zelfingenomen luchtfietserij van linkse activisten, dan is het Jan Dijkgraaf. En dat doet hij deze week weer meesterlijk in zijn nieuwste Briefje van Jan, gericht aan — hoe kan het ook anders — de milieufanatici van Extinction Rebellion (XR). De aanleiding? XR-demonstranten die een kort geding aanspannen tegen Schiphol omdat ze na hun zoveelste “vreedzame” bezetting van de vertrekhal en de Kaagbaan een gebiedsverbod kregen. Dijkgraaf windt zich daar — volkomen terecht — over op:
“Dan sloop je zelf het hek en ga je huilen dat je niet meer welkom bent?”
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici en studenten steunen openlijk terreursympathisanten, terwijl Joodse studenten zich onveilig voelen en worden weggepest. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie Hypocrisie als levensstijl – en Dijkgraaf legt het feilloos bloot
Wat Dijkgraaf zoals altijd meesterlijk doet, is de hypocrisie ontmaskeren. En dat doet hij niet met langdradige analyses of beleidskritiek, maar met keiharde metaforen die je laten lachen én blozen.
Hij vergelijkt XR-activisten met:
- de TikTokker die TikTok “dom” noemt, maar zijn eigen video boost met #forYou
- de antifa-demonstrant die zes maanden later 112 belt omdat Wierd Duk hem “boos aankeek”
- de vrouw die kapitalisme wil afschaffen, maar haar iPhone van 1600 euro gebruikt om Airfryer-recepten te posten
En zo gaat het door. Lachwekkend? Ja. Maar ook tragisch. Want deze mensen geloven echt dat ze het morele gelijk aan hun zijde hebben, terwijl ze zelf in alles leven van en door het systeem waar ze zogenaamd tegen vechten.
Wat Dijkgraaf ook zegt: dit zijn geen underdogs, dit zijn verwende kinderen met teveel vrije tijd
Dijkgraaf heeft ook scherp door wat de échte drijfveer is van deze XR’ers: verveeld idealisme gecombineerd met narcisme. Hij schrijft:
“Ik snap jullie wel. Je moet wat als je geen zinvolle dagbesteding hebt, zeker sinds de sociale werkplaatsen gesloten zijn.”
En daarmee slaat hij de spijker op zijn kop. De meeste XR-demonstranten zijn hoogopgeleide, links progressieve jongeren zonder enige verantwoordelijkheid, die met staatsgeld (studiefinanciering, klimaatsubsidies, ambtenarenbaantjes) hun eigen rebellie financieren.
Ze doen alsof ze dappere verzetshelden zijn, maar in werkelijkheid parasiteren ze op de welvaart die ze zogenaamd verachten.
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici en studenten steunen openlijk terreursympathisanten, terwijl Joodse studenten zich onveilig voelen en worden weggepest. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie Een Briefje vol ironie, woede én waarheid
Wat dit Briefje van Jan zo raak maakt, is dat het tegelijk snoeihard, geestig en waarheidsgetrouw is. XR krijgt geen inhoudelijke weerlegging, maar een spiegel voorgehouden — en in die spiegel zie je de waanzin van het klimaatactivisme anno 2025.
Hun acties hebben niets meer te maken met redelijkheid of verantwoordelijkheid. Het is theater, narcisme, chaos. En als ze dan – zoals nu – zelf de regels overtreden, maar verwachten dat de wereld hen met fluwelen handschoenen behandelt? Dan verdient zo’n beweging geen respect, maar een standje van Jan.
Of, zoals hij afsluit:
“Zelfs mijn neefje van zes snapt dit. En die denkt nog dat ‘hypocriet’ een Pokémon is.”
Touché, JanD.