Ziek en gewetenloos: criminelen chanteren vrouwen met medische gegevens

Niet alleen zijn de gegevens gestolen bij een bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker – wat op zich al een grove schending van vertrouwen is – nu dreigt deze bende de data ook daadwerkelijk openbaar te maken. Waarom? Omdat het betrokken laboratorium, Clinical Diagnostics uit Rijswijk, niet buigt voor hun eisen en – let op – de politie heeft ingeschakeld.

Ja, je leest het goed. Criminelen chanteren een Nederlands medisch instituut én duizenden vrouwen, omdat het lab naar de politie is gestapt.

De boodschap van de cyberbende is kraakhelder: betaal een torenhoog losgeld binnen elf dagen, of we publiceren álles. Daarmee doelen ze op de gestolen gegevens van vrouwen die meededen aan het Nationaal Bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker.

Dat gaat niet alleen over naam, geboortedatum en adres. Nee: ook de uitslagen van uitstrijkjes of zelftesten zijn in handen van deze digitale schurken.

Dat betekent: gevoelige medische informatie over (mogelijke) kankerdiagnoses, nu in handen van criminelen. En als het aan hen ligt, straks op het internet te vinden – tenzij er fors wordt betaald.

Wie dit geen digitale terreur durft te noemen, leeft onder een steen.

Deze afpersingszaak draait niet om een abstract lek, of om een technisch dataprobleem. Dit gaat over echte vrouwen. Over moeders, dochters, zussen die het lef hadden om mee te doen aan een bevolkingsonderzoek – iets wat al kwetsbaar genoeg is.

En nu? Nu worden ze geconfronteerd met de nachtmerrie dat hun meest persoonlijke informatie zal worden misbruikt voor afpersing, chantage, publieke vernedering.

Cyberexpert Dave Maasland sloeg de spijker op z’n kop: dit soort gegevens worden jarenlang gebruikt om slachtoffers onder druk te zetten. Denk aan berichten als:

Dat is geen hypothetisch risico. Dat is nu realiteit in Nederland.

Maar waar zijn de verantwoordelijken? Waarom zijn er geen structurele maatregelen om dit te voorkomen? Hoe kan een laboratorium dat met zulke gevoelige informatie werkt, zó kwetsbaar zijn voor dit soort aanvallen?

En waarom werd deze datadiefstal pas ruim een maand na dato bekendgemaakt aan de buitenwereld?

De overheid – die miljoenen uitgeeft aan “digitale inclusie” en klimaatplatforms – blijkt compleet onvoorbereid op de werkelijke dreiging: digitale chantage van gewone burgers.

Bevolkingsonderzoek Nederland – dat vrouwen opriep om deel te nemen aan dit onderzoek – heeft gefaald in het beschermen van diezelfde vrouwen. Bestuursvoorzitter Elza den Hertog zegt dat het haar “enorm spijt”. Maar daar kopen deze vrouwen precies niets voor.

Deze afpersingszaak is niet alleen een misdaad – het is een diep institutioneel falen. Niet alleen door de hackers, maar door de falende beveiliging, het zwijgen van instanties, het gebrek aan urgentie bij de overheid.

Nederlandse vrouwen zijn keihard in de steek gelaten. Terwijl ze dachten dat ze meewerkten aan een goed doel – de volksgezondheid – zijn ze nu overgeleverd aan criminelen met hun intiemste informatie als wapen.

En wie beschermt hen nu? Wie neemt verantwoordelijkheid? Wie zorgt ervoor dat dit nooit meer gebeurt?

We weten het antwoord. Niemand.

Daarom moeten wij blijven waarschuwen. Aankaarten. Aanklagen. Want als dit normaal wordt – als deze vorm van digitale terreur niet wordt gestopt – dan is niemand nog veilig.

Nederland moet wakker worden. Nú.