Argentinië: Milei lijdt zware nederlaag, peso en staatsobligaties kelderen

De gevolgen lieten zich direct voelen. De Argentijnse peso kelderde 7% en zakte naar 1.450 per dollar, bijna tegen de bovengrens van de handelsband. Staatsobligaties daalden scherp: de populaire 2035-dollarleningen verloren ruim 5 cent en duwden de rente naar 12,6%. Argentijnse aandelen zijn dit jaar al 34% gezakt en dat proces versnelt nu. Investeerders spreken van “het slechtste scenario” richting de landelijke verkiezingen in oktober.

Morgan Stanley trok zelfs binnen een week een koopadvies op Argentijnse activa terug. De risico’s zijn simpelweg te groot, waarschuwen analisten: hervormingen lopen vast, buitenlandse financiering droogt op, en politieke onzekerheid groeit.

Zelf gaf Milei toe dat zijn partij een forse klap had gekregen: “Zonder enige twijfel hebben we vandaag een duidelijke nederlaag geleden.” Toch weigert hij zijn koers te wijzigen: “Het economische pad waarvoor we gekozen zijn, verandert niet. We blijven vechten voor begrotingsevenwicht, tot het uiterste.”

Maar kiezers lijken daar anders over te denken. Economische hervormingen hebben geleid tot een scherpe recessie: hoge rentes, kapitaalrestricties en de verkoop van dollars drukken de inflatie, maar leggen de arbeidsmarkt lam. Voor veel Argentijnen is de prijs simpelweg te hoog.

De grote winnaar van deze uitslag is Peronistisch gouverneur Axel Kicillof. Hij kan zich profileren als hét gezicht van de oppositie en lijkt meer steun te krijgen binnen de brede linkse beweging. Voor de Peronisten is Buenos Aires altijd een bolwerk geweest, maar deze marge – veel groter dan verwacht – geeft hen extra momentum richting de landelijke stembusgang.

Milei’s radicale hervormingsplannen raken intussen steeds verder in het slop. In het parlement heeft hij minder dan 15% van de zetels en zijn veto werd onlangs al eens overruled. Schandalen rond zijn zus Karina – beschuldigd van corruptie en kickbacks – ondermijnen zijn geloofwaardigheid verder. De boodschap van Buenos Aires is helder: Milei’s harde bezuinigingspolitiek heeft een grens bereikt.

Wat hier zichtbaar wordt, is groter dan alleen Milei. Argentinië is al decennia het schoolvoorbeeld van falende politiek: telkens weer beloftes van hervormingen, telkens weer instortende valuta, telkens weer een elite die het volk laat bloeden. Milei beloofde de ketenen van het oude systeem te breken, maar ook hij stuit op de harde realiteit van Peronistische macht en een bevolking die wanhopig is van eindeloze recessies.

De mokerslag is duidelijk: Argentinië glijdt verder af. Politiek verlamd, economisch kapot, en burgers gevangen in een spiraal van wantrouwen en armoede. Milei kan nog zo hard roepen dat hij koersvast blijft, maar zonder steun in Buenos Aires en zonder vertrouwen van de markten wordt het een onmogelijke strijd.